Bericht 15

Dag 176 zo 28 okt 2007

Naar de dierentuin!
Het was heerlijk om Zazou weer terug te zien, het was allemaal goed gegaan.
Ze was alleen rond een uur of vier even wakker geworden en wilde naar haar moeder, maar dat was na een minuut of tien weer o.k.
We hadden om elf uur afgesproken in de dierentuin met Marco en Fillipina.
Aitor wilde ook wel mee, dus hebben we die ook meegenomen, konden zijn ouders ook eens een dagje met z’n tweeën Rome in.
Het was best een leuke dierentuin, ondanks dat de Lonely Planet negatief schreef dat als je dan per sé een leeuw in Rome wilde zien je kon gaan.
Het was een lekkere dag met veel zon en ketende kinderen.
We kwamen daar nog een leuke Nederlandse vrouw tegen (die ook Barbara heet) met drie kinderen, (Feline, Mattheo en ??) die al een jaar in Rome woont met haar man.
Toen waren er ineens zes rennende kinderen, gekkenhuis!, maar wel erg gezellig.
We werden als laatste uit de dierentuin gebonjourd.
Toen snel naar het metrostation waar we met de ouders van Aitor hadden afgesproken en toen met z’n allen weer naar de camping.

Dag 177 ma 29 okt 2007

Vandaag een beetje op de camping gebleven, want we hadden een trage start en om pas om twee uur de stad in gaan had niet zo veel zin.

Dag 178 di 30 okt 2007

Laatste dag Rome.
We zijn eerst naar een mooi botten en skeletten kerkhof van Kapucijner monniken geweest.
Dit bestond uit een gang met een aantal kapellen die waren “aangekleed” met botten en skeletten, het was mooi gedaan, maar maakte op mij wat minder indruk dan de kerk in Kutna Hora (Tsjechië).
Dit kan ook komen omdat dat de eerste keer was dat ik zoiets dergelijks zag, en daar waren de botten van veertigduizend mensen gebruikt, waardoor het grootser was.
Nog even een shirt voor Mirjam gekocht, (en ook nog maar weer één voor Bar), en prachtige laarsjes voor Zazou voor € 25, hoezo Rome is duur?
En toen zijn we richting het museum voor contemporary art gelopen.
Toen we hier aankwamen was dit gesloten i.v.m. het wisselen van de tentoonstellingen.
Er waren wel een paar hedendaagse kunstgaleries in de straat waar we even gekeken hebben.
Daarna zijn we naar het huis van Barbara (van de dierentuin) gelopen, want daar waren we in de buurt.
Hier hebben de kinderen lekker kunnen dollen en wij lekker gekletst onder het genot van een kopje thee MET speculaas! Lekker Nederlands.
Zazou heeft lekker met de kinderen meegegeten.
Daarna met de metro weer terug naar Flaminio om de trein naar de camping te pakken.
We hadden alles op tijd gehaald, maar toen moest Zazou plassen, en dat kan niet in de trein.
We hadden nog vier minuten voordat hij vertrok, dus ben ik snel de trein uit gesprongen met Zazou om te gaan plassen. (Bar leek het niet zo’n goed idee)
Ik stond nog niet buiten of de trein reed weg, te vroeg!, Zazou was er niet blij mee dat haar mama er van door ging.
Nu zouden ik en Zazou waarschijnlijk de aansluiting met het camingbusje missen, en daar een uur moeten wachten, terwijl de regen met bakken uit de hemel kwam.
Toen we terug kwamen van de wc stond er weer een trein, ik snel mijn kaartje zoeken om door de poortjes te kunnen; kaartje weg.
Snel naar de automaat gelopen voor een nieuw kaartje; automaat defect.
Snel naar een andere automaat, die deed het, maar toen ik m’n kaartje kreeg vertrok ook die trein.
Nu moesten we tien minuten wachten, dus de aansluiting zouden we zeker missen, tenzij Bar de chauffeur zou kunnen laten wachten.
Toen we eindelijk in de trein zaten sloeg deze gelukkig twee stations over, dus toen waren we nog precies op tijd bij de bus.

Dag 179 wo 31 okt 2007

Alle spullen ingepakt, de laatste was gedaan, campertje schoon gemaakt en toen rond een uur of drie langs de supermarkt gereden om weer even in te slaan en toen op pad naar Matera.
Matera is een heel mooi stadje dat zo ongeveer uit de rotsen is gehakt, met allemaal grothuisjes.
Hier heeft Mel Gibson The Passion of the Christ opgenomen omdat het blijkbaar een sfeertje vanuit het begin van onze jaartelling uitstraalt, we zijn benieuwd!
Het was een rit van negen uur, mede doordat het hier morgen een nationale feestdag is en veel Italianen er een lang weekeind van maken, dus massaal de weg op gingen.
Rond twee uur s’nachts kwamen we op de stelplaats aan, wat hier zoals gebruikelijk gewoon een parkeerplaats zonder voorzieningen waar je toestemming hebt om te overnachten.

Dag 180 do 1 nov 2007

Vandaag wilden we Matera gaan bekijken, maar het heeft alleen maar geregend, dus zijn we het grootste deel van de dag in de camper gebleven.
We zijn alleen aan het eind van de dag toen het even droog was de stad ingegaan.
Toen we in de stad aankwamen begon het weer te regenen.
Matera is wel een geweldig mooi stadje, heel ruig met heel veel woningen die uit de rotsen gehakt zijn die een fantastisch uitzicht hebben op een kloof waar een riviertje door loopt.
We zijn nog in een grothuis (casa grotta di vico solitario) geweest die in de oude staat was ingericht. De ezel sliep ook in het huis in een stalletje zo ongeveer aan het voeteneinde van het bed, de kippen onder het bed, echt gezellig en dat tot 1950.
Daarna onze weg terug gezocht, het oude gedeelte is een enorm doolhof met allerlei hoogte verschillen, erg mooi en erg verwarrend.
Op de weg terug nog een kerk bezocht (chiesa S. Francesco D’assisi.)

Dag 181 vr 2 nov 2007

Het was droog!
Matera in gegaan gewapend met drie paraplu’s om alles goed te bekijken.
We zijn begonnen met warme maillots voor Zazou te kopen, al zitten we nu behoorlijk in het zuiden, het is erg afgekoeld.
Eerst een kerk bezocht (chiesa del Purgatorio), dit was een barokke kerk met veel doodshoofden in de decoraties, een man vertelde ons dat dit was omdat voor de dood iedereen gelijk is.
Toen het oude deel in naar een kerk (chiesa madonna de Idris) die voor het grootste gedeelte uit de rotsen was uitgehakt, dus aan de buitenkant herken je er geen kerk in, en binnen heeft het ook een heel andere vormgeving dan gebruikelijk is.
Binnen is niet zo veel te zien, behalve wat bijna vergane muurschilderingen, wat wel een bijzondere sfeer gaf.
Daarna zijn we door het doolhof naar het volgende kerkje gelopen (S. Lucia alle Malve), deze was nog minimaler dan de vorige.
Toen verder naar het klooster, dit was een naar verhouding groot uitgehakt complex met mooie ruimtes, waar eigenlijk ook niet veel te zien meer was.
Onderweg terug richting de camper kwamen we langs een wederom in de rotsen gelegen complex (Madonna delle Virtù e San Nicola dei Greci) dit was een combinatie van een kerk, een klooster en wat woningen.
Dit had zeer mooie ruimtes waar dan ook eens per jaar, vier maanden lang een hedendaagse kunstexpositie plaatsvindt.
Daarna hebben we in een lekker restaurantje, Oi Mari, uitgebreid gegeten, wat is de Italiaanse keuken toch heerlijk! en zijn toen naar de camper teruggegaan om de reis voort te zetten richting Alberobello.
Op mij (Ed) heeft Matera tot nu toe de meeste indruk gemaakt, door de ruige sfeer en de ligging met de fantastische uitzichten.
We kwamen rond een uur of vijf aan in Alberobello na een mooie route.
We zijn eerst gaan kijken op een stelplaats, deze was voor Italiaanse begrippen erg luxe met water vul- en loosplaats tussen de olijfbomen, maar daar moesten we dan meteen €15 voor betalen.
Hier hadden we niet zo veel trek in, dus zijn we het centrum ingereden om daar een plekkie te vinden.
We vonden een grote parkeerplaats waar we voor bijna niks konden staan, twee overnachtingen €6.
We zijn nog even het stadje ingelopen, Alberobello is een zeer onItaliaans stadje doordat het vol staat met Trulli huisjes.
Een Trulli is een wit rond huisje (of groepje aan elkaar geschakelde huisjes) met een rond puntdak van gestapelde stenen.
Van oorsprong werden deze huisjes helemaal gestapeld, dus zonder cement.
We hebben de Chiesa S. Antonio bekeken wat een grote Trulli kerk is, simpel van binnen, maar doordat het een Trulli is heeft het een vreemde vormgeving.
Vlak bij de camper was een carrousel, dus daar is Zazou nog even in geweest (Zazou zegt altijd: ik ben dol op kermis!) en toen lekker slapen.

Dag 182 za 3 nov 2007

Vandaag Alberobello verder bekeken.
We zijn eerst naar de basilica dei S.S. Medici gegaan, maar daar was een soort diploma uitreiking, dus die zat stampvol mensen en was erg benauwd en was ook niet bijzonder mooi.
Toen zijn we naar de Trullo Sovrano gegaan, dit is de grootste Trulli mede doordat hij twee verdiepingen heeft en is een soort museum waarbij de inrichting van vroeger er nog staat.
Daarna zijn we naar het museo del territorio gegaan, dit is een museum over de historie van de Trulli’s, dit stelde niet zo veel voor, maar toch grappig om te zien.
We hebben nog wat rondgelopen in de woonwijk waar er nog Trulli’s bewoond worden en zijn toen naar de andere kant van het stadje gegaan waar de meeste Trulli’s staan, maar dit zijn allemaal toeristische winkeltjes, met de meest lelijke prularia, je snapt gewoon niet dat de mensen ervan kunnen leven, tenzij de gemiddelde smaak dit allemaal natuurlijk prachtig vindt?????
Daarna weer terug naar de camper want we hadden alles gezien en wilden eens vroeg eten.
We wilden wat patatjes bij het eten, maar de snackbar ging pas om 19.00 uur open, dus ben ik ondertussen naar een internetcafé gegaan om een veerboot naar Griekenland te zoeken waar we in de camper konden slapen.
Nadat ik die gevonden had heb ik de patat gehaald en hebben we lekker in de camper gegeten.
Het is zo’n gezellig knus huisje, dat we helemaal niet het gevoel hebben ver van huis te zijn.

Dag 183 zo 4 nov 2007

Vandaag wilden we naar een grot in de buurt, dan naar Brindisi om boot tickets te kopen en dan door naar Lecce.
De grot was in Castellana-Grotte op een half uurtje van Alberobello.
Dit zijn met kop en schouders de mooiste grotten die we ooit gezien hebben.
We hebben de grote tour gedaan, wat een wandeling van drie kilometer inhield.
Het waren grote grotten, dus geen kruipdoor sluipdoor met als laatste grot de grotto bianca, die de mooiste ter wereld genoemd wordt, waar wij het tot nu toe mee eens zijn.
Je mocht er natuurlijk weer geen foto’s maken, maar we zorgden dat we achteraan de groep liepen om toch wat stiekeme foto’s te kunnen maken.
Iets later kwam er nog een gids achter ons lopen, dus Bar ging die gids bezig houden waardoor ik en Zazou wat achter konden blijven om foto’s te maken.
Na de grot zijn we naar de haven van Brindisi gereden.
Alle kaartverkoop kantoren waren dicht omdat de boten van vandaag al weg waren.
Toen maar naar Lecce gereden en maar kaartjes halen op de dag van vertrek.
We zijn eerst naar de stelplaats in Lecce gereden, maar die was dicht en ook kilometers ver uit het centrum, alle huizen waren enorm ommuurd met glas splinters op de rand dus gaf het geheel geen prettig gevoel.
Toen vonden we een grote parkeerplaats, maar het naastliggende hotel zei dat dit geen veilige parkeerplaats was, en we vonden het ook nog een beetje ver van het centrum en snapte niets van de parkeertarieven.
Toen maar het centrum in om daar een plekkie te zoeken.
Dit was bijna onmogelijk want er was een soort festival, dus de stad puilde uit van de mensen en auto’s.
Nadat we eigenlijk de hoop hadden opgegeven (opgeven was bijna geen optie want Zazou had een kermis gespot, die ziet echt alles!) en toch maar naar die grote parkeerplaats terug wilden rijden vonden we een plek in een straat in het centrum.
We hebben toen nog even wat rondgelopen om wat te eten en de kathedraal te bezoeken en we hadden de kermis weer terug gevonden, dus daar zijn we ook nog even geweest. Rondje carrousel en 10 minuten op de trampoline.

Dag 184 ma 5 nov 2007

Na een lawaaierige nacht zijn we de stad weer ingegaan. In Lecce slaapt niemand ze rijden de hele nacht door de straten!
Lecce zou volgens de boeken een waanzinnig barok explosie moeten zijn, dit viel wat dat betreft erg tegen.
Er waren wel een aantal behoorlijk barokke kerken, maar de rest van het straatbeeld was niet barok. Het had wat ons betreft nog best heel wat baroker gekund!
We hebben een paar kerken bezocht en lekker wat door de stad geslenterd. En het laatste heerlijke Italiaanse ijsje gegeten, het chocolade ijs leek wel bonbon vulling!
Toen we alles gezien hadden zijn we naar een grote supermarkt gereden om nog even lekkere Italiaanse dingen in te slaan en toen op naar de boot!
We waren rond zes uur in de haven. Het was er bar koud met een snijdende wind.
Nu waren de ticketkantoortjes wel open en konden we een kaartje
kopen.
We namen de boot van Brindisi naar Igoumenitsa voor €168 we konden gewoon in de camper slapen. (nou ja gewoon!!!!! Met twee anti- paniek pillen heb ik nog steeds weinig geslapen)
We konden om zeven uur aan boord, dus hebben we eerst nog in de camper gegeten en zijn toen naar de boot gereden.
Rond acht uur waren we eindelijk aan boord.
We waren hartstikke moe, dus hebben we even rondgekeken op de boot en zijn toen naar de camper gegaan.
Het was voor Bar een wilde en angstige nacht omdat de boot nogal heftig bewoog (en er ook in de boot water klotsen )
Zazou sliep overal doorheen en ik heb ook prima geslapen, maar wel kort.

Dag 185 di 6 nov 2007

Om zes uur ’s ochtends was de boot in Griekenland.
Rond 6.45 uur zijn we gaan rijden.
En dat is wat we de hele dag gedaan hebben, rijden, rijden, rijden.
Het eerste stuk van 200km was door de bergen, daar hebben we alleen al zeven uur over gereden.
Daarna was er snelweg en schoot het een stuk harder op.
Het ging wel goed dus toen we bij de Turkse grens aankwamen heb ik besloten om te proberen naar Istanbul door te rijden.
We zouden op een camping gaan staan, maar ik kon de camping niet vinden (Turkije staat niet in de Tom, dat zal wel flink wennen worden zonder hem)
Toen ik een beetje aan het ronddolen was hield de politie mij aan, eindelijk was ik daar een keertje blij mee, dus ik heb de weg naar de camping gevraagd.
Er was wat discussie in de politieauto, maar ik moest ze volgen.
Toen zag ik waar de discussie over was; ze hadden ons naar de camping gebracht, maar die was gesloten en gesloopt!
We mochten tussen de puinhopen wel één nacht staan.
Het was inmiddels half vier ’s nachts, dus ik was er blij mee, de meisjes lagen al uren te tukken. (voor zover dat mogelijk was over de hobbelwegen)

Dag 186 wo 7 nov 2007

Toen we wakker werden zagen we dat tussen de puinhopen van de “camping” er een aantal schaapies, parelhoenders, eenden, ganzen, katten en een egeltje dat ze handtam hadden gemaakt liepen.
Nadat Zazou ze allemaal gevoerd en geaaid had zijn we de stad ingegaan op zoek naar een plek, want er zouden hier drie campings zijn, maar we kwamen er al snel achter dat die allemaal gesloten en gesloopt zijn omdat hotelovernachtingen in Istanbul spotgoedkoop zijn, en ze daar blijkbaar niet mee konden concurreren. (nee pap, het Siragan Palace valt niet in de categorie spotgoedkoop, maar was wel heerlijk!)
Na wat rondrijden hadden we een parkeerterrein naast het holiday inn gevonden waar we van de eigenaar ook mochten overnachten.
Er is ook en auto wasplaats op het terrein, dus we mochten ook water pakken, helemaal goed.
Het ligt lekker centraal naast een tramhalte en tussen twee moskeeën, dus een hoop herrie, maar wel erg authentiek en praktisch.
We zijn nog even de buurt ingelopen voor een kaart van Istanbul, en internetcafé, een pinautomaat en om wat te eten.
Het was wederom ijskoud, 5 graden, maar de gevoelstemperatuur lag onder het vriespunt.

Dag 187 do 8 nov 2007

We zijn met de tram richting de blauwe moskee vertrokken om die te bekijken.
Onderweg zag Bar vanuit de tram een winkel met geborduurde laarzen, daar moesten we natuurlijk even kijken.
Het waren hele mooie laarzen waar je in Nederland een kapitaal voor neer zou moeten leggen.
Bar heeft twee paar gekocht waarvan er één paar nog gemaakt moest worden.
Dat is het leuke van dit soort landen, ze maken bijna alles zelf, dus je kan de dingen bijna custom laten maken.
We moesten een drankje nemen wat we van de GGD hadden meegekregen, dit is om onze magen beter te beschermen tegen bacteriën die voedselvergiftiging veroorzaken.
Zazou wilde het niet drinken omdat het niet lekker was.
We zijn zo’n drie kwartier bezig geweest en toen had ze nog maar de helft op.
Toen ging de eigenaar van de winkel zich er mee bemoeien, en dronk ze het zonder problemen op!, vreemde ogen dwingen.
Ze zei dat als ze volgende week weer het drankje moest drinken, dat ze het weer bij die meneer wilde doen.
We zijn nog naar de VVV geweest en hebben wat rondgelopen.
Daarna hebben we wat gegeten, erg lekker, maar Bar vond het erg pittig.
Daarna zijn we nog even in de blauwe moskee geweest, die is op zich erg mooi, maar ze hebben de verlichting zo raar opgehangen met zo veel draden dat het heel lastig is om de wanddecoraties goed te zien.
Bar vond het wel fantastisch.
We werden er vrij snel weer uitgebonjourd omdat het gebedstijd was.
We gingen weer terug naar de camper in een propvolle tram.
Zazou zat op een randje, en wij werden iedere halte verder de tram ingeperst, dus verder van haar af, maar ze was druk bezig met haar nieuw verworven kunst van het fluiten verder te perfectioneren, dus we wisten steeds dat ze er nog was. Mensen in de tram vonden het prachtig om haar even voor zich alleen te hebben en maakte volop foto's met hun mobieltjes.
Toen we weer bij de camper waren zijn we weer een hele poos bezig geweest met het dagboek bijschrijven voor de weblog.
Het is veel werk maar het lijkt ons leuk om het later nog eens terug te lezen en het op die manier nog is dunnetjes over te doen en we hopen natuurlijk dat de lezers er plezier aan beleven. We vinden het wel heerlijk om mailtjes te ontvangen over iedereen zijn reilen en zeilen dus blijf schrijven!

Dag 188 vr 9 nov 2007

Vandaag begonnen met de Aya Sofia moskee, deze vond ik (Ed) een stuk mooier dan de blauwe moskee, hij is wel een stuk ouder en vervallender, maar naar mijn mening was er meer te zien.
Toen we buiten kwamen en Zazou weer een poes zag die geknuffeld moest worden en daarmee op de grond ging zitten, werd ze weer fotografisch aangerand dor een groep Japanners.
Ze stonden in een kring om haar heen alsof ze een straatartiest was, en maar fotograferen! Zazou had niks in de gaten, ze was alleen met de poes bezig.
Ze begint trouwens nu al behoorlijk zat te worden van de aandacht van de Turkse mannen.
Op een enkele man na die ze leuk vindt, begint ze er al op los te meppen als de zoveelste haar in haar wang wil knijpen, een kusje wil geven of aan haar haar wil zitten.
Ze kan haar lol nog op, we zijn hier pas twee dagen!
Vervolgens zijn we naar de tegenover liggende haman geweest.
Die is niet meer in gebruik als haman, maar als tapijtenwinkel, maar de ruimtes zijn nog in tact gelaten.
Hierna zijn we op zoek gegaan naar een postkantoor om nog een paar dingetjes naar Nederland op te sturen, maar dat was een eindje lopen langs allemaal winkeltjes, dus dat duurde wel even met Bar, ze had onderweg nog een Turks miniatuurschilderijtje gekocht voor bij de serie Indiase die we thuis hebben.
Uiteindelijk hebben we het gehaald en een paar dingen verstuurd, niet alles, want voor één pakketje was de porto veel duurder dan de inhoud.
Daarna wat gegeten en de mail gechecked en toen terug naar de winkel waar Bar haar laarzen had gekocht om het paar dat ze had laten maken op te halen.

Dag 189 za 10 nov 2007

Met de tram naar de boot om de overtocht te maken naar het Aziatische deel voor een clowns show voor Zazou.
Op de boot kwamen we een oudere man tegen die ons wel de locatie wilde brengen.
Na een kwartiertje zoeken had hij het gevonden.
Toen we uit stapten wilde hij ons toch nog even snel wat nepluchtjes verkopen, daar was het addertje, maar die hadden we hier niet verwacht, want de Turken zijn bijzonder vriendelijk en gastvrij en hoeven daar normaal gesproken niks voor terug.
Het was een behoorlijk knullige show, maar Zazou vond het geweldig.
Ze was zelfs een poosje ontroostbaar toen het afgelopen was.
We hebben een taxi terug genomen naar de veerboot en daar nog even een lekker visje gegeten.
Zazou zat weer lekker te smullen, wat is het toch lekker om een kind te hebben wat alles eet en wil proberen.
Daarna weer terug naar de andere kant waar we de bazaar ingedoken zijn omdat het vandaag nog niet droog geweest was.
De bazaar was erg leuk, we hebben lekker rondgestruind en op een gegeven moment ontdekte bar een muziekwinkeltje waar ze bekkens verkochten.
De prijzen waren zo achterlijk laag dat ik na nog even een telefoontje met Rhythm & Music nog een keer bevestigd kreeg dat ik ze ver onder de Nederlandse inkoopprijs kon kopen.
Ik ben daar de deur uit gelopen met een 24” ride, een 9” chinees en een 8” splash, joeppie!
We hebben nog wat verder rondgestruind en werden een vloerkleden zaak ingelokt waar de mannen tig kleden op de grond uitspreidden.
Zazou wilde graag helpen opruimen, dus die hebben we even daar gelaten om te helpen, tot groot plezier van de mannen.
Daarna zijn we teruggegaan richting de camper waar we in de buurt een hapje gegeten hebben.

Dag 190 zo 11 nov 2007

Vandaag een lekkere luie dag in de camper.
Het was weer koud met veel buien, dus hebben we besloten lekker binnen te blijven.

Dag 191 ma 12 nov 2007

Naar het Topkapi paleis.
Dit is een oud paleis van een sultan wat nu een museum is.
We kwamen in de tuin een hondje tegen wat een open botbreuk aan z’n achterpoot had, echt een rot gezicht, het bot stak er uit.
We hebben de dierenarts in Nederland gebeld wat we hier mee moesten omdat het er niet heel recent uitzag en de hond had het ook mooi schoon gehouden en was voor de rest vrolijk.
De dierenarts was er niet, maar konden we na drieën bereiken.
Eerst maar het museum in.
We zijn begonnen met de harem gebouwen, want die had Bar de vorige keer dat ze hier met haar ouders was niet gezien.
Deze waren erg mooi met overvloedig gedecoreerde wanden en prachtige ramen.
Daarna zijn we de rest van het complex doorgelopen om de verschillende gebouwen en musea te bekijken.
We hebben bijna alles kunnen zien voordat het dicht ging.
Ik heb de dierenarts nog een keer gebeld en die vertelde dat het toch wel een erge aanrader was om een dierenarts op te zoeken i.v.m. infectiegevaar van het bot.
Bar was net een Turk uit Nederland tegen gekomen die ons wilde helpen met het vinden van een taxi die een hond wilde vervoeren en naar een dierenarts wilde brengen.
De derde taxi wilde het wel doen.
Na een poosje zoeken had hij een dierenarts gevonden die de hond een paar antibiotica injecties heeft gegeven en de poot heeft verbonden.
We konden de hond daar niet achterlaten, maar ze wist wel een soort opvangplek waar we de hond konden brengen.
Wij daar weer naar toe, maar die vrouw wilde de hond eigenlijk niet hebben omdat ze al veel te veel honden had, maar naar wat discuseren wilde ze hem toch wel nemen, pfff.
Daarna heeft de taxi ons weer naar het centrum gebracht waar we wat gegeten hebben.
In de tram terug kwamen we een Turkse jongen tegen die ook veel gereisd had en ook door Iran, dus die zou van de week langs komen om ons wat meer te vertellen.

Dag 192 di 13 nov 2007

Bar heeft eerst de mannen van de parkeerplaats hier duidelijk gemaakt dat één van de twee waakhonden die hier op het terrein zitten nodig naar de dierenarts moet omdat ze sterk vermagerd is, diaree heeft en rood doorlopen ogen.
Ze had zelfs Allah erbij gehaald omdat Bar vond dat je geen goed moslim kon zijn als je je hond zo verwaarloosde.
Het heeft effect gehad, want ze zijn naar de dierenarts gegaan en hebben de hond bij de andere in het hok gedaan voor gezelschap.
Daarna hebben we een kopje thee gedronken bij de mannen en hebben iets verderop foto’s opgehaald die we gisteren hebben laten afdrukken.
Toen de tram gepakt naar de Sülemaniye moskee.
Dit was naar mijn mening de mooiste tot nu toe.
Toen zijn we richting de spice bazaar gelopen en onderweg daar naartoe kwam Bar een winkeltje tegen met kantjes waar ze even los is gegaan, ze had op Burano (kanteiland bij Venetië) al gezocht maar dat was allemaal tig Euro per meter en hier 29 Eurocent per meter.
Daarna de bazaar ingegaan, deze is heel klein, maar een paar straatjes, maar wel erg leuk.
Toen we weer naar de tram liepen kwamen we de Yani moskee tegen waar we nog even hebben gekeken, deze is ook mooi, maar aan de binnenkant lijken ze toch erg veel op elkaar.
Deze was vooral heel mooi aan de buitenkant.
Toen zijn we weer terug gegaan naar “onze” buurt om wat te eten.
Bar had zin in een gepofte aardappel, die maken ze hier erg lekker met allemaal salade en groente erop, één aardappel en je zit vol.
Vervolgens heeft Bar nog even gezocht naar een wasserette in de buurt, want we raken behoorlijk door onze kleren heen.
Ze had er één gevonden, en voor de helft van de prijs van een ander waar we het gevraagd hadden, mooi.
Onderwijl was ik met Zazou in een buurtspeelplaats.
In de camper heeft Bar nog wat briefjes geschreven en we daarna een filmpje gekeken.

Dag 193 wo 14 nov 2007

Vanochtend heb ik eerst in de buurt gezocht naar een postkantoor.
Want we hadden weer wat dingen om op te sturen.
Ze hadden op het hoofdpostkantoor gezegd dat er bij ons in de buurt één was, maar niemand hier wist er iets van.
Toen ik weer terug was had Bar het een mannetje duidelijk gekregen dat de aggregaat niet wilde starten, en of hij iemand wist die er naar kon kijken.
Er zit hier op het terrein een soort garage, dus daar haalde hij iemand vandaan.
Die wilde het eerst niet omdat hij geen verstand van aggregaten, maar hij heeft toch een poging gedaan en het was gelukt.
Het probleem was dat het gashendeltje niet ver genoeg open ging waardoor hij blijkbaar niet wilde starten.
Onderwijl dat ik met de monteur bezig was, is Bar met Zazou naar een wasserette gegaan om de was weg te brengen.
Toen ik terug kwam super nieuws!!!!!!! Ik (en dus Zazou ook)ben geen Gen-drager. Ik ben zo blij en opgelucht! Godzijdank hebben Esther en Linda(onze halfzus)het gen ook niet. Echt heel veel geluk dat we het alledrie NIET hebben wat je hebt 50% kans om het van een ouder te erven.
Daarna zijn we naar de grand bazaar gegaan waar we de rest van de dag hebben rondgestruind.
We hebben daar een Turkse lamp gekocht die uit zeven kleinere lampjes bestaat.
We wilden die al vanaf dag één hebben, maar ze vroegen allemaal veel te veel geld.
Bij deze man kwamen we na een poos onderhandelen uit op een goede prijs.
Daarna een lekker pastatje gegeten in de camper.