Dag 312 ma 3 dec 2007
Rond 12.30 gaan rijden richting Ankara.
Om 20.30 kwamen we aan bij de “camping” dit was een vijf sterren hotel waar je op de parkeerplaats kon staan met stroom en water voor € 17, en als je van de douche, sauna, zwembad en de hamam gebruik wilde maken was het € 25, niet echt goedkoop dus, maar toch gedaan.
Het was qua weer een hele omslag, het vroor!
Dag 313 di 4 dec 2007
Vanochtend met een Dolmus (klein soort stadsbus) naar het centrum gegaan, dit is een half uur rijden, dus we gaan morgenochtend met de camper naar de stad om te kijken of we een ander plekkie kunnen vinden meer in de stad en voor weinig of geen centen, want Bar kwam spierwit en hondsberoerd uit de Dolmus.
Ankara komt op ons over als een zeer chaotische stad, we hadden een soort zakelijkheid verwacht omdat iedereen die we er over gesproken hebben zei dat het vol stond met overheidsgebouwen.
Die hebben we vandaag niet gezien, het heeft een armoedige uitstraling.
De mensen zijn ook wat stugger en spreken geen woord Engels, er komen hier blijkbaar weinig tot geen toeristen.
We zijn op zoek gegaan naar een extra kacheltje, want de camper verwarming begon een beetje rare bijgeluiden te geven, en Bar wordt er ook altijd een beetje benauwd van omdat hij warme lucht blaast (wat natuurlijk stofdeeltjes doet opwaaien).
Met deze lage temperaturen moeten we niet zonder verwarming komen te zitten!
We wilden zo’n (voor Nederland) ouderwets ding met twee van die gloeibuizen die rood worden en warmte stralen.
Hier in Turkije zie je bijna niet anders, want ze zijn goedkoop, klein en geven een heleboel warmte.
We hadden er snel één gevonden voor € 14,50, mooi!
Aan het eind van de middag weer terug met de Dolmus naar het hotel, dat ging ook niet makkelijk want er staan een stuk of honderd van die busjes en dan moet je wel de goeie eruit pikken die richting het hotel rijdt, dus na veel handen en voetenwerk hadden we het goede busje.
In de camper weer eens lekker gekookt en de kachel uitgeprobeerd.
Werkt perfect, op één buisje krijgt hij het 21 graden, hebben we mooi een backup als de camper verwarming er mee stopt en Bar wordt hier helemaal niet benauwd van.
Dag 314 wo 5 dec 2007
Vandaag eerst de camper weer geleegd en gevuld en nadat Bar zich weer een beetje beter voelde ( ze was weer kotsmisselijk en moe).
Het misselijke en de vermoeidheid komen niet uit de lucht vallen en is zeker geen gevolg van een voedsel vergiftiging, maar……… we zijn zwanger!!
Als alles goed gaat, want het is nog maar heel pril, en dus afwachten, krijgt Zazou rond 23 juli een broertje of zusje.
We zijn aan het eind van de middag naar het centrum gereden.
We vonden een goede plek in het centrum op een bewaakte parkeerplaats bij een restaurant waar we stroom en water kunnen pakken.
Er kwam zelfs een elektricien die stroom van een lantarenpaal aftapte zodat we daar stroom van konden pakken, dat zal je in Nederland niet overkomen!
Daarna wat gegeten en Sinterklaas gevierd in de camper.
Zazou stond erg te kijken dat Sinterklaas (ik) zomaar cadeautjes de camper ingooide.
Ze was er allemaal erg blij mee.
De kitsch barbiepop die we op het laatste moment bij een benzinepomp hadden aangeschaft viel het beste in de smaak.
Dag 315 do 6 dec 2007
Vandaag naar het museum of Anatolian Civilisations.
Bar was weer zo ziek, maar wilde toch mee.
Het was een mooi museum met veel mooie oude beeldhouwwerken, sierraden, keramiek en brons.
Daarna zijn we naar het etnografisch museum gegaan.
Dit was erg klein, maar had wel een hele mooie collectie textiel, sierraden, glas, keramiek en hout.
Daarna weer terug naar de camper waar Zazou en ik in het restaurant gegeten hebben, Bar voelde zich nog steeds niet lekker dus ging niet mee.
Dag 316 vr 7 dec 2007
Vandaag was Bar weer heel beroerd, dus wilde in de camper blijven.
Ik ben naar de Iraanse ambassade gegaan om te kijken of de visa’s die we in Istanbul hadden aangevraagd al klaar lagen.
Het was een gok omdat ik niet wist of Bar en Zazou er bij moesten zijn, maar gelukkig was dit niet nodig.
Het ging soepel, wel weer een papierwinkel en een telefoontje naar de ambassade in Istanbul, maar anderhalf uur later stond ik buiten met drie toeristenvisa’s.
We hebben heel veel mazzel want ze geven bijna geen toeristenvisa’s af, alleen transitvisa’s.
Op een transitvisum mag je maar zeven dagen in Iran zijn, wat voor ons dus plankgas door het land racen zou betekenen.
Op een toeristenvisum mag je dertig dagen in Iran zijn, wat ons de gelegenheid geeft redelijk rustig door het land te gaan.
Toen ik weer in de camper was ben ik even later weer in een taxi gestapt om naar het hoofdpostkantoor te gaan om te kijken of het pakketje met neusspray die mijn vader had opgestuurd al was gearriveerd.
Bar heeft i.v.m. de zwangerschap andere neusspray nodig, en die is niet verkrijgbaar in Turkije.
In het postkantoor waren 73 wachtenden voor me, maar ze weten hier wel van aanpakken want met twintig minuten was ik aan de beurt.
Alleen stond ik ook snel weer buiten want het was niet het goede postkantoor!
Weer in de taxi naar de andere kant van Ankara naar het goede kantoor.
Drie loketten verder was ik bij de goede afdeling, maar het pakketje was er nog niet.
Die kans was groot, maar nu weet ik wel waar ik moet zijn.
Daarna weer terug en gekookt in de camper.
Dag 317 za 8 dec 2007
Vanochtend was Bar ook niet lekker, maar ze wilde toch proberen de stad in te gaan.
We zijn naar de Citadel gegaan, dit is het oudst deel van Ankara en zou het meest interessante deel zijn.
Nou, dat viel erg tegen.
We kwamen net buiten de Citadel het museum voor transport tegen waar we even zijn gaan kijken, maar Bar voelde zich zo beroerd dat we weer snel naar de camper terug zijn gegaan.
Dag 318 zo 9 dec 2007
De hele dag met zijn drietjes in de camper gebleven na het kotsavontuur van gisteren hadden we niet zoveel zin in een herhaling en het is eigelijk altijd erg gezellig een dagje in de camper.
Zazou is lekker bij mij in bed gekropen en Ed bezorgde crackers op bed om de eerste opkomende misselijkheid de kop in te drukken. Daarna ben ik weer in slaap gevallen, dat gebeurd me de laatste dagen steeds vaker.
Toen ik wakker werd stond er een geroosterd broodje met ei op me te wachten.
Het is echt door Ed zijn lieve zorgen en de vrolijkheid van Zazou dat ik het allemaal een beetje volhoudt.
Ed en Zazou hebben veel spelletjes gedaan en elkaar lekker geamuseerd ik heb de hele dag op bed gelegen en van hun genoten op afstand en zo was de vermoeidheid/misselijkheid goed te verdragen en geen kots-toestanden.
Lekker nog een filmpje gekeken, Bedankt Jordy en Maroes!!!
Ed heeft pannenkoeken voor ons gebakken, heerlijk!!!
De laatste dagen, zeker als ik me rot voel, begin ik steeds meer naar huis te verlangen.
Naar vrienden en familie en simpele dingen als een kampioentje met brie en een lekker warm bad en het gewoon weten waar je bed staat.
Het zullen de hormonen wel zijn en/of een dood punt, we zijn nu natuurlijk al bijna zeven maanden weg.
Vanavond hebben we onze ouders, zusje en tante verteld over het heugelijke feit dat Zazou een broertje of zusje gaat krijgen.
Iedereen was heel enthousiast, van Cees en Truus hebben we nog geen reactie gehad want die waren net in het vliegtuig gestapt, dus die krijgen een leuk smsje als ze uitstappen.
Dag 319 ma 10 dec 2007
Vanochtend ben ik naar de man van het restaurant gegaan om te vragen of hij het ziekenhuis wilde bellen, want ik wist niet of we een afspraak moesten maken, of gewoon binnen konden lopen.
Hij heeft daarop zijn huisarts gebeld om te vragen wat het beste ziekenhuis was, die raadde ons nog een andere privé kliniek aan dan die wij gevonden hadden.
Hij heeft gebeld en een afspraak gemaakt, super!
Wij met de taxi naar het ziekenhuis.
Het was een heel mooi ziekenhuis, het leek wel een vijfsterren hotel.
We werden meteen opgevangen door iemand die de buitenlanders hielp en dingen voor ons vertaalde, dat kom je in Nederland niet tegen.
De gynaecologe was ook erg grondig, ze heeft een echo gemaakt en bloed en urine afgenomen voor onderzoek.
De echo was op zich goed, het hartje klopte en wat dicht moest zijn was dicht.
Voor de rest was er nog niet veel te zien, alleen zag ze een vlek in de baarmoeder die ze niet vertrouwde.
De vlek kon wat bloed zijn en dat moet verdwijnen anders is er grote kans op een miskraam.
Bar moet de hele week op bed blijven en veel drinken om het bloed te laten verdwijnen en dan moeten we volgende week weer terug komen om het te laten checken.
Een spannende week dus en nog een week hier in die weinig interessante stinkstad.
Toen we weer buiten stonden moest Bar meteen kotsen, en door het kotsen heen vroeg ze of ik wist of de Mc Donalds in de buurt was, want daar wilde ze eten!?
Ik ben gek op de Mc, maar als ik misselijk ben moet ik daar niet aan denken, maar goed, wij in de taxi naar de Mc.
Daar hebben we gegeten en zijn toen weer terug gegaan naar de camper.
Dag 320 di 11 dec 2007
Vandaag niet veel gedaan, Bar heeft wat gekotst en ik heb wat huishoudelijke dingetjes gedaan.
Dag 321 wo 12 t/m zo 16 dec 2007
Niet veel gedaan Bar was kotsmisselijk en moest op bed blijven en ik ben elke dag even met Zazou naar het winkelcentrum geweest om haar te laten uitrazen in het speelparadijs.
Dag 326 ma 17 dec 2007
Vandaag weer naar het ziekenhuis geweest om te kijken of het bloed bij Bar weg zou zijn en voor de bloedonderzoek uitslagen.
Alles was in orde, het bloed was weg, en het kindje was goed gegroeid van 0,57cm naar 1,26cm.
Het bloedonderzoek was ook allemaal goed, dus het is nu weer een gewone zwangerschap.
Voor Bar is er alleen niks gewoons aan, want ze blijft zich doodziek voelen.
We gaan morgen proberen om weer verder te gaan rijden richting Göreme.
maandag 17 december 2007
zondag 2 december 2007
Bericht 16
Dag 194 do 15 nov 2007
Met de tram naar de andere kant van Istanbul om hedendaagse kunst te gaan bekijken.
De tramhalte was bij een speeltuintje dus daar heeft Zazou eerst een poosje gespeeld. En haar tweede vaccinatie drankje gedronken wat godzijdank een stuk sneller ging dan vorige week.
Daarna naar Art Istanbul, een soort kunstbeurs. Voornamelijk Turkse kunst maar ook wat internationaal werk. Zo was er bijvoorbeeld werk van Michael Parkes, uit een collectie van een Turkse verzamelaar die ook enkele werken verkocht. Deze galerie was erg op zoek naar nieuwe internationale kunstenaars (ze zijn pas begonnen) en ze wilde graag mijn werk zien, dus mijn website gegeven en afgesproken dat ik nog contact zou opnemen. Wie weet kan best goed en leuk zijn helemaal nu Istanbul in 2010culturele hoofdstad wordt.
Hier waren wel een aantal interessante werken te zien, voor Islamitische begrippen zelfs schokkend, met veel naakt.
Daarna zijn we naar het Istanbul modern gegaan, wat naast de kunstbeurs lag.
Dit was een mooi en modern museum met een overwegend hedendaagse collectie, erg leuk om te zien na maanden van oude kunst.
Daarna hebben we wat gegeten en zijn weer teruggegaan naar de camper. Heerlijke chocolade wafel met vers fruit,jammie!!!!
Dag 195 vr 16 nov 2007
We zijn begonnen met het museum of Turkisch&Islamic arts.
Dit was een mooi museum met een grote collectie zeer oude kleden, sieraden, kandelaars en andere oude gebruiksvoorwerpen.
Er was ook een afdeling met nagebouwde nomadententen en een aantal stijlkamers uit begin 1900.
Daarna zijn we naar het Basilica Cistern, dit klinkt als een kerk, maar het is een Romeinse wateropslagplaats die onder de grond zit en nog helemaal in tact is.
De Romeinen sloegen hier 80.000m3 water op voor Istanbul.
Het was een hele mooie ruimte, waar nog steeds wat water in stond en het was op een hele sfeervolle manier verlicht. KOUD!!!!
Daarna zijn we naar een café gegaan met wifi om de weblog bij te werken.
Dag 196 za 17 nov 2007
Met de tram naar Taksim om daar een grote autovrije winkelstraat
te gaan uitchecken.
We kwamen eerst een Grieks orthodoxe kerk tegen die we nog wilden bekijken.
De kerk was dicht, maar er liep gelukkig een man met een sleutel, dus we mochten even kijken.
Het was best een mooie kerk, maar niet zo overdadig als veel kerken in Duitsland en Italië.
Daarna zijn we door de winkelstraat gelopen, maar dat was de Kalverstraat van Istanbul, dus niet iets wat wij leuk vinden.
Halverwege was er nog een kerk die we bekeken hebben, maar die was een stuk minder dan de andere.
De winkelstraat ging over in een smal straatje met alleen maar muziekwinkels, leuk!, en vooral westerse instrumenten waaronder ook twee drumspeciaalzaken.
Daarna zijn we nog een stukje terug gelopen naar het museum voor moderne kunst omdat daar een tentje was met hele lekkere maïs waar Zazou veel zin in had.
Daarna weer de tram terug naar de camper.
Dag 197 zo 18 nov 2007
Vandaag een lekker dagje in de camper.
We hadden er behoefte aan en het was toch de hele dag regenachtig.
Dag 198 ma 19 nov 2007
We wilden vandaag naar Block, de design expositie bij Art Istanbul.
Dit viel even tegen, de kunstenaars hadden de opdracht gekregen om marmer te gebruiken, maar hadden daar niks bijzonders mee gemaakt.
Eigenlijk alleen maar saaie tafels, stoelen en banken. Toch vreemd want er waren een aantal grote namen tussen ze werkte in de studio ook met Droog Design maar daar hadden ze daar niets van wel in de catalogus.
Tegenover het gebouw stond nog een moskee (Kilic Ali Pasa Camii) die we nog niet bekeken hadden.
Dit was een kleine, maar wel een erg mooie.
Verderop stond er nog één (er zijn hier moskeeën als coffeeshops in Amsterdam) deze (Nusretiye Camii) was nog mooier, tot nu toe volgens ons de mooiste, met hele mooie glas in lood (steen) ramen.
Daarna zijn we naar de buurt van de spice bazaar gegaan want daar was een kralen/Swarovski winkel die Bar even wilde bekijken.
Hier zijn we ongeveer anderhalf uur geweest (ze gingen dicht) en heeft Bar een hoop mooie dingetjes gehaald, morgen verder.
Daarna hebben we onder de Galatabrug een lekker visje gegeten voor bijna niks en zijn toen weer richting camper gegaan.
Dag 199 di 20 nov 2007
Vandaag van 12.30 uur tot 17.30 uur doorgebracht in de kralenwinkel die ook een hele Swarovski afdeling hadden, daar is Bar helemaal loos gegaan.
Zazou heeft het weer geweldig gedaan, de hele dag in die winkel zonder zeuren, ze heeft zich vermaakt met kleuren, kralen en met het personeel.
Daarna naar de “aardappelman” om wat te eten.
Toen we in de camper terug kwamen was het erg koud en het rode lampje van de verwarming brandde; het gas was op.
Gelukkig hadden ze bij de pomp tegenover LPG.
Ik daar getankt, maar toen ik terug wilde kon ik niet de weg over steken omdat het vol stond met bussen e.d.
Toen dacht ik o.k. dan rij ik even een stukje de verkeerde kant op en dan keer ik iets verderop, mis!
Ik kon nergens meer de weg over en kwam op de snelweg.
Het duurde vervolgens een km of tien voordat ik er weer af kon en vervolgens kon ik daar ook nergens meer terug naar de snelweg.
Na nog een minuut of tien in een woonwijk rondgereden te hebben kon ik weer terug de snelweg op, dus “even” tanken aan de overkant duurde drie kwartier, maar we hebben weer verwarming, warm water etc.
Dag 200 wo 21 nov 2007
Pas om 12.30 vertrokken, want Zazou was moe en was weer naar bed gegaan.
We zijn eerst naar het mozaïek museum gegaan.
De collectie bestond uit hele oude mozaïeken die ze o.a. achter de blauwe moskee hebben opgegraven.
Wij vonden deze mozaïeken mooier dan die in Ravenna, misschien omdat het meer dierentaferelen waren i.p.v. religieuze.
Daarna zijn we nog even langs een winkel van een man die we s’ ochtends hadden ontmoet.
Hij had een paar jonge poesjes die Zazou mocht aaien.
Die poesjes waren in een heel leuk restaurant/koffiehuis, dus daar hebben we gelijk heerlijk gegeten.
Na het eten hebben we een waterpijp geprobeerd.
Dit was erg lekker, ze hadden tabak met appelsmaak.
Het is heel grappig roken want je merkt eigenlijk niet dat je rookt, terwijl er we een lading rook uit je mond komt die een lekker smaakje achter laat.
Het was zo’n gezellige tent dat we hier tot 21.00 uur zijn blijven hangen.
Zazou was de hele tijd in de weer met de poesjes.
Dag 201 do 22 nov 2007
Vandaag eerst begonnen met de grote schoonmaak omdat Jet vanavond komt.
Hier zijn we een poos mee bezig geweest.
Onderwijl werden we door de mannen van de parkeerplaats uitgenodigd om te komen eten.
Ze hadden van een oude autovelg een barbecue gemaakt waar ze kleine ansjovisachtige visjes op grilden.
Dat was super lekker en gastvrij.
De geroosterde visjes werden op een krant gegooid en met wat brood en ui was het echt een feestmaal.
Daarna zijn we naar de stad gegaan om wat dingen op het internet uit te zoeken.
Toen we klaar waren hebben we bij de poesjes weer wat gegeten en eigenlijk de tijd vergeten, want toen was het al 23.00 uur.
Snel terug naar de camper want die kleine moest naar bed.
Het is bijna nog nooit zo laat geworden, maar Zazou deed het nog goed.
Dag 203 vr 23 nov 2007
Vandaag naar de Iraanse ambassade gegaan om een visum te regelen.
Eerst Zazou in het “poesjes café” geparkeerd, want dat wilde ze graag.
De ambassade was al dicht, ze zijn alleen ’s ochtends open.
Maandag beter.
Daarna Zazou weer opgepikt en naar de winkel van Cem om voor een waterpijp te kijken, een echte niet zo’n toeristisch ding.
Hij had hele mooie, de mooiste waren 3000 US Dollar, dat hadden we er nou net niet voor over.
We kwamen uit op een mooie en goede pijp voor € 85.
We hebben hem nog niet gekocht omdat we nu weten waar we op moeten letten, en willen kijken of we op de bazaar nog een goedkopere vinden.
Toen we in de winkel waren smste Jet dat ze in de taxi zat naar ons parkeerterrein.
Wij snel de tram ingesprongen, en toen was Jet er net vijf minuten.
Gezellig!!
We hebben wat in het Holiday inn hotel gedronken, waar Jet was uitgestapt, hebben de spullen in de camper gegooid en zijn toen weer terug gegaan naar het “poesjes café” om wat te eten.
Daarna weer terug naar de camper om te tukken.
Dag 204 za 24 nov 2007
Vandaag zijn we naar het Dolmabahce Palace gegaan.
Dit is een heel groot complex met o.a. een paleis en een harem.
Het is niet zo oud, c.a. 150 jr.
We zijn begonnen met de harem.
We moesten ruim een half uur wachten voor de Engelse rondleiding, maar die stelde weinig voor, hij rende er doorheen en vertelde niet veel meer dan de naam van de kamers.
Desondanks was het de moeite waard, het waren een soort barok/oosterse vertrekken met giga kroonluchters en mooie plafonds en wanden.
Daarna zijn we naar het paleis gegaan, maar daar mochten we bijna niet meer in.
Het personeel stond al met de jassen aan, maar bij de kassa hadden ze ons verzekerd dat het om 17.00 pas ging sluiten, en het was nu 16.00 uur.
Na wat gedebatteer werd er nog een gids (een Ren exemplaar) geregeld (je mag er niet alleen in) en hebben we toch een renrondleiding gekregen.
Het paleis was ook erg mooi met veel enorme zalen met nog gigantischer kroonluchters, tot 4.500 kg aan toe!
Daarna zijn we een stukje verderop gelopen naar een straatje waar we al een paar keer geweest waren en waar een maïs standje stond, wat Zazou haar favoriete eten is hier.
Er staan daar nog van allerlei andere eet stalletjes, waar we wat gegeten hebben.
Daarna zijn we richting het station gegaan voor een Sufi dans voorstelling.
We konden er nog niet in, dus hebben we wat in de buurt rond gelopen waar Jet en ik een nep Levi’s broeken gekocht hebben voor
€ 13.
Toen snel weer terug naar de voorstelling die ging beginnen.
Het was wel interessant om te zien, maar niet heel boeiend.
Het zijn dansers die in speciale kleding heel lang rondjes om hun as draaien, het is eigenlijk een soort meditatievorm. Ik (Bar) vond het wel speciaal helemaal als je bedenkt dat ze naar honderden rondjes nog kaars recht kunnen lopen. Als ik Zazou drie rondjes door de lucht slinger moet ik daarna gelijk gaan zitten. Die mensen hebben een enorme beheersing over hun lijf!!
Daarna weer terug naar de camper.
Dag 205 zo 25 nov 2007
Vanochtend laat opgestaan en daarna zijn Jet en Bar naar de Hamam vertrokken. Degene uit het boek; Duizend dingen die je moet doen voor je dood gaat.
Ik heb gewacht totdat Zazou weer wakker was en ben toen weer naar het “poesjes café” gegaan om Zazou daar te parkeren en zelf ben ik toen een paar tentjes verderop op het internet gegaan.
Toen ik klaar was ben ik weer terug gegaan naar Zazou en heb daar gewacht op Jet en Bar.
(De Hamam was erg ontspannen vooral het scrubben was bij mij echt noodzakelijk na alle zon van de afgelopen maanden en de laatste weken douchen op een halve vierante meter. De massage was heerlijk maar had nog wel uren mogen duren. We hadden een soort privé treincoupé waar Jet bijna in slaap viel.)
Die waren er weer rond vier uur, om vervolgens weer te vertrekken naar een winkel in de buurt, want Jet had daar laarzen gezien.
Ze kwamen terug met laarzen, een tas, en twee kledingstukken voor Jet.
Daarna hebben we wat daar wat gegeten en zijn we weer terug naar de camper gegaan.
Dag 206 ma 26 nov 2007
We zijn vroeg opgestaan om naar de Iranese ambassade te gaan om een visum te regelen, en Jet ging naar het Topkapi paleis wat wij al gezien hadden.
De aanvraag verliep behoorlijk soepel.
Ik moest wel een aantal keren weg om kopietjes te maken en om te betalen, maar al met al ging het goed, nu maar hopen dat we een toeristen visum krijgen en geen transit visum, want dan moeten we zo ongeveer plankgas Iran door. Ik (B) heb prachtige pasfoto,s moeten laten maken met sluier.
We willen de visums in Ankara ophalen, dus nog even afwachten dus.
Daarna hebben we Jet weer opgezocht die ook net klaar was.
We wilden nog graag naar het archeologische museum, maar dat was dicht op maandag, en de lucht betrok, dus toen maar naar de bazaar want die is overdekt.
Hier hebben we een uurtje of drie rondgehangen en geshopt en zijn toen een stuk gaan lopen naar de Domino’s pizzeria, want Bar had zin in Pizza.
Dit was een stuk verder lopen dan gedacht, maar we hadden het gevonden.
De pizza’s waren schrikbarend duur voor Turkse begrippen, zelfs voor Nederlandse begrippen, maar we hebben het toch gedaan en het was lekker.
Daarna de wandeltocht voortgezet richting de camper.
Dag 207 di 27 nov 2007
Vandaag naar de bazaar, Jet wilde even lekker shoppen, en wij ook natuurlijk.
Het was leuk en de dag ging weer veel te snel en door alle onderhandelingen heb je aan het eind van de dag niet zo gek veel winkeltjes gezien.
Daarna weer heerlijk bij de “poesjes” gegeten.
Bij de camper hebben we de spullen van Jet (en van ons zelf) ingepakt omdat Jet de volgende dag weer terug ging.
Dag 208 wo 28 nov 2007
Vandaag ging Jet weer terug naar Nederland.
Ik ben met haar mee gegaan naar de airport voor de gezelligheid en omdat ze veel spullen van ons mee terug nam, en waarschijnlijk aan overgewicht zat.
Als dit zo zou zijn kon ik het teveel aan spullen weer me terug nemen.
Ze had maar iets van 4,5 kg overgewicht en daar deden ze gelukkig niet moeilijk over.
Toen ik weer terug was bij de camper hebben we nog wat aangelummeld en zijn toen nog even naar de bazaar gegaan om een Turkmeense muts te halen die Bar gisteren had laten liggen omdat ze de prijs te hoog vond, maar wat eigenlijk helemaal niet duur was.
Daarna weer terug naar de camper waar we pannenkoeken hebben gebakken.
Dag 209 do 29 nov 2007
Vandaag naar het archeologische museum geweest.
Dit was een erg mooi museum dat uit drie delen bestond.
Een Oud Orientaals Museum , een Archeologisch deel en het faience paleisje.
Ze hadden een mooie collectie en niet alleen maar oude stenen (wat ik een beetje verwachtte).
Daarna zijn we nog even de Aya Irene ingegaan.
Dit is een oude kerk (600 N.C.) die tegenwoordig gebruikt wordt voor evenementen e.d. waardoor die eigenlijk niet meer open is voor bezichtigingen.
Er was vanavond ook een evenement wat nog niet begonnen was, dus mochten we even snel een kijkje nemen.
Het was een sober en zeer robuust, maar sfeervol gebouw.
Na een minuut of tien werden we verzocht om het pand te verlaten, maar we hadden het mooi wel even kunnen bekijken.
Dag 210 vr 30 nov 2007
Vandaag weer naar de bazaar, want we hebben nog niet alles gezien.
De bazaar is nogal groot, en met Bar gaat het niet zo snel.
We hebben een mooi kleed/beddensprei gekocht en ik liep tegen een fantastisch mooie waterpijp aan.
Na een poos onderhandelen hadden we hem voor dezelfde prijs als de andere pijp die we vorige week ergens anders achteruit hadden laten zetten. (120 YTL)
Ik had niet gedacht dat ik nog een mooiere zou vinden, maar deze was een stuk groter en het slang gedeelte was ook helemaal in harmonie met de fles, en we kregen er een grote asschaal, een mooie bronzen kooltjestang, een windkoker, kooltjes en tabak bij, helemaal goed!
We hebben de pijp bij de “poesjes” laten zien en uitgetest.
Ze vonden hem heel mooi en goed, dus de pijp heeft de Turkse test doorstaan.
Daarna naar de camper want het was veel te laat geworden.
Het cafe heet: cafe Inn (in de toekomst cafe Sah) tramhalte Sultanamet echt een aanrader als je naar Istanbul gaat.
Dag 211 za 1 dec 2007
Naar de Muzesi Kariry, dit was een hele oude kerk met veel mooie oude mozaïken, byzantijns.
Daarna zijn we naar de Galeria gegaan, dit is een heel moderne shoppingmall.
We hadden even zin in iets westers, het was een mooi winkelcentrum, maar wel met de bijbehorende westerse prijzen.
Dag 212 zo 2 dec 2007
Vandaag hebben we de camper opgeruimd en laten wassen, want op het terrein waar we staan is ook een (soort van) wasstraat en daarna hebben we hem in de was laten zetten.
Het was wel nodig want het was al een maand of vijf geleden.
Daarna hebben we de rekening opgemaakt met de beheerder want we gaan morgenochtend rijden richting Ankara.
Daarna zijn we naar een winkeltje gegaan waar Bar nog een tas had gezien en omdat Karin graag een paar van de laarzen wilde overnemen die Bar hier gekocht had die Jet mee naar Nederland had genomen, moesten we nog weer een paar voor Bar halen.
Daarna nog even naar het “poesjes” café om lekker te zitten en afscheid te nemen van de jongens.
Daarna nog even de weblog bijgewerkt
Met de tram naar de andere kant van Istanbul om hedendaagse kunst te gaan bekijken.
De tramhalte was bij een speeltuintje dus daar heeft Zazou eerst een poosje gespeeld. En haar tweede vaccinatie drankje gedronken wat godzijdank een stuk sneller ging dan vorige week.
Daarna naar Art Istanbul, een soort kunstbeurs. Voornamelijk Turkse kunst maar ook wat internationaal werk. Zo was er bijvoorbeeld werk van Michael Parkes, uit een collectie van een Turkse verzamelaar die ook enkele werken verkocht. Deze galerie was erg op zoek naar nieuwe internationale kunstenaars (ze zijn pas begonnen) en ze wilde graag mijn werk zien, dus mijn website gegeven en afgesproken dat ik nog contact zou opnemen. Wie weet kan best goed en leuk zijn helemaal nu Istanbul in 2010culturele hoofdstad wordt.
Hier waren wel een aantal interessante werken te zien, voor Islamitische begrippen zelfs schokkend, met veel naakt.
Daarna zijn we naar het Istanbul modern gegaan, wat naast de kunstbeurs lag.
Dit was een mooi en modern museum met een overwegend hedendaagse collectie, erg leuk om te zien na maanden van oude kunst.
Daarna hebben we wat gegeten en zijn weer teruggegaan naar de camper. Heerlijke chocolade wafel met vers fruit,jammie!!!!
Dag 195 vr 16 nov 2007
We zijn begonnen met het museum of Turkisch&Islamic arts.
Dit was een mooi museum met een grote collectie zeer oude kleden, sieraden, kandelaars en andere oude gebruiksvoorwerpen.
Er was ook een afdeling met nagebouwde nomadententen en een aantal stijlkamers uit begin 1900.
Daarna zijn we naar het Basilica Cistern, dit klinkt als een kerk, maar het is een Romeinse wateropslagplaats die onder de grond zit en nog helemaal in tact is.
De Romeinen sloegen hier 80.000m3 water op voor Istanbul.
Het was een hele mooie ruimte, waar nog steeds wat water in stond en het was op een hele sfeervolle manier verlicht. KOUD!!!!
Daarna zijn we naar een café gegaan met wifi om de weblog bij te werken.
Dag 196 za 17 nov 2007
Met de tram naar Taksim om daar een grote autovrije winkelstraat
te gaan uitchecken.
We kwamen eerst een Grieks orthodoxe kerk tegen die we nog wilden bekijken.
De kerk was dicht, maar er liep gelukkig een man met een sleutel, dus we mochten even kijken.
Het was best een mooie kerk, maar niet zo overdadig als veel kerken in Duitsland en Italië.
Daarna zijn we door de winkelstraat gelopen, maar dat was de Kalverstraat van Istanbul, dus niet iets wat wij leuk vinden.
Halverwege was er nog een kerk die we bekeken hebben, maar die was een stuk minder dan de andere.
De winkelstraat ging over in een smal straatje met alleen maar muziekwinkels, leuk!, en vooral westerse instrumenten waaronder ook twee drumspeciaalzaken.
Daarna zijn we nog een stukje terug gelopen naar het museum voor moderne kunst omdat daar een tentje was met hele lekkere maïs waar Zazou veel zin in had.
Daarna weer de tram terug naar de camper.
Dag 197 zo 18 nov 2007
Vandaag een lekker dagje in de camper.
We hadden er behoefte aan en het was toch de hele dag regenachtig.
Dag 198 ma 19 nov 2007
We wilden vandaag naar Block, de design expositie bij Art Istanbul.
Dit viel even tegen, de kunstenaars hadden de opdracht gekregen om marmer te gebruiken, maar hadden daar niks bijzonders mee gemaakt.
Eigenlijk alleen maar saaie tafels, stoelen en banken. Toch vreemd want er waren een aantal grote namen tussen ze werkte in de studio ook met Droog Design maar daar hadden ze daar niets van wel in de catalogus.
Tegenover het gebouw stond nog een moskee (Kilic Ali Pasa Camii) die we nog niet bekeken hadden.
Dit was een kleine, maar wel een erg mooie.
Verderop stond er nog één (er zijn hier moskeeën als coffeeshops in Amsterdam) deze (Nusretiye Camii) was nog mooier, tot nu toe volgens ons de mooiste, met hele mooie glas in lood (steen) ramen.
Daarna zijn we naar de buurt van de spice bazaar gegaan want daar was een kralen/Swarovski winkel die Bar even wilde bekijken.
Hier zijn we ongeveer anderhalf uur geweest (ze gingen dicht) en heeft Bar een hoop mooie dingetjes gehaald, morgen verder.
Daarna hebben we onder de Galatabrug een lekker visje gegeten voor bijna niks en zijn toen weer richting camper gegaan.
Dag 199 di 20 nov 2007
Vandaag van 12.30 uur tot 17.30 uur doorgebracht in de kralenwinkel die ook een hele Swarovski afdeling hadden, daar is Bar helemaal loos gegaan.
Zazou heeft het weer geweldig gedaan, de hele dag in die winkel zonder zeuren, ze heeft zich vermaakt met kleuren, kralen en met het personeel.
Daarna naar de “aardappelman” om wat te eten.
Toen we in de camper terug kwamen was het erg koud en het rode lampje van de verwarming brandde; het gas was op.
Gelukkig hadden ze bij de pomp tegenover LPG.
Ik daar getankt, maar toen ik terug wilde kon ik niet de weg over steken omdat het vol stond met bussen e.d.
Toen dacht ik o.k. dan rij ik even een stukje de verkeerde kant op en dan keer ik iets verderop, mis!
Ik kon nergens meer de weg over en kwam op de snelweg.
Het duurde vervolgens een km of tien voordat ik er weer af kon en vervolgens kon ik daar ook nergens meer terug naar de snelweg.
Na nog een minuut of tien in een woonwijk rondgereden te hebben kon ik weer terug de snelweg op, dus “even” tanken aan de overkant duurde drie kwartier, maar we hebben weer verwarming, warm water etc.
Dag 200 wo 21 nov 2007
Pas om 12.30 vertrokken, want Zazou was moe en was weer naar bed gegaan.
We zijn eerst naar het mozaïek museum gegaan.
De collectie bestond uit hele oude mozaïeken die ze o.a. achter de blauwe moskee hebben opgegraven.
Wij vonden deze mozaïeken mooier dan die in Ravenna, misschien omdat het meer dierentaferelen waren i.p.v. religieuze.
Daarna zijn we nog even langs een winkel van een man die we s’ ochtends hadden ontmoet.
Hij had een paar jonge poesjes die Zazou mocht aaien.
Die poesjes waren in een heel leuk restaurant/koffiehuis, dus daar hebben we gelijk heerlijk gegeten.
Na het eten hebben we een waterpijp geprobeerd.
Dit was erg lekker, ze hadden tabak met appelsmaak.
Het is heel grappig roken want je merkt eigenlijk niet dat je rookt, terwijl er we een lading rook uit je mond komt die een lekker smaakje achter laat.
Het was zo’n gezellige tent dat we hier tot 21.00 uur zijn blijven hangen.
Zazou was de hele tijd in de weer met de poesjes.
Dag 201 do 22 nov 2007
Vandaag eerst begonnen met de grote schoonmaak omdat Jet vanavond komt.
Hier zijn we een poos mee bezig geweest.
Onderwijl werden we door de mannen van de parkeerplaats uitgenodigd om te komen eten.
Ze hadden van een oude autovelg een barbecue gemaakt waar ze kleine ansjovisachtige visjes op grilden.
Dat was super lekker en gastvrij.
De geroosterde visjes werden op een krant gegooid en met wat brood en ui was het echt een feestmaal.
Daarna zijn we naar de stad gegaan om wat dingen op het internet uit te zoeken.
Toen we klaar waren hebben we bij de poesjes weer wat gegeten en eigenlijk de tijd vergeten, want toen was het al 23.00 uur.
Snel terug naar de camper want die kleine moest naar bed.
Het is bijna nog nooit zo laat geworden, maar Zazou deed het nog goed.
Dag 203 vr 23 nov 2007
Vandaag naar de Iraanse ambassade gegaan om een visum te regelen.
Eerst Zazou in het “poesjes café” geparkeerd, want dat wilde ze graag.
De ambassade was al dicht, ze zijn alleen ’s ochtends open.
Maandag beter.
Daarna Zazou weer opgepikt en naar de winkel van Cem om voor een waterpijp te kijken, een echte niet zo’n toeristisch ding.
Hij had hele mooie, de mooiste waren 3000 US Dollar, dat hadden we er nou net niet voor over.
We kwamen uit op een mooie en goede pijp voor € 85.
We hebben hem nog niet gekocht omdat we nu weten waar we op moeten letten, en willen kijken of we op de bazaar nog een goedkopere vinden.
Toen we in de winkel waren smste Jet dat ze in de taxi zat naar ons parkeerterrein.
Wij snel de tram ingesprongen, en toen was Jet er net vijf minuten.
Gezellig!!
We hebben wat in het Holiday inn hotel gedronken, waar Jet was uitgestapt, hebben de spullen in de camper gegooid en zijn toen weer terug gegaan naar het “poesjes café” om wat te eten.
Daarna weer terug naar de camper om te tukken.
Dag 204 za 24 nov 2007
Vandaag zijn we naar het Dolmabahce Palace gegaan.
Dit is een heel groot complex met o.a. een paleis en een harem.
Het is niet zo oud, c.a. 150 jr.
We zijn begonnen met de harem.
We moesten ruim een half uur wachten voor de Engelse rondleiding, maar die stelde weinig voor, hij rende er doorheen en vertelde niet veel meer dan de naam van de kamers.
Desondanks was het de moeite waard, het waren een soort barok/oosterse vertrekken met giga kroonluchters en mooie plafonds en wanden.
Daarna zijn we naar het paleis gegaan, maar daar mochten we bijna niet meer in.
Het personeel stond al met de jassen aan, maar bij de kassa hadden ze ons verzekerd dat het om 17.00 pas ging sluiten, en het was nu 16.00 uur.
Na wat gedebatteer werd er nog een gids (een Ren exemplaar) geregeld (je mag er niet alleen in) en hebben we toch een renrondleiding gekregen.
Het paleis was ook erg mooi met veel enorme zalen met nog gigantischer kroonluchters, tot 4.500 kg aan toe!
Daarna zijn we een stukje verderop gelopen naar een straatje waar we al een paar keer geweest waren en waar een maïs standje stond, wat Zazou haar favoriete eten is hier.
Er staan daar nog van allerlei andere eet stalletjes, waar we wat gegeten hebben.
Daarna zijn we richting het station gegaan voor een Sufi dans voorstelling.
We konden er nog niet in, dus hebben we wat in de buurt rond gelopen waar Jet en ik een nep Levi’s broeken gekocht hebben voor
€ 13.
Toen snel weer terug naar de voorstelling die ging beginnen.
Het was wel interessant om te zien, maar niet heel boeiend.
Het zijn dansers die in speciale kleding heel lang rondjes om hun as draaien, het is eigenlijk een soort meditatievorm. Ik (Bar) vond het wel speciaal helemaal als je bedenkt dat ze naar honderden rondjes nog kaars recht kunnen lopen. Als ik Zazou drie rondjes door de lucht slinger moet ik daarna gelijk gaan zitten. Die mensen hebben een enorme beheersing over hun lijf!!
Daarna weer terug naar de camper.
Dag 205 zo 25 nov 2007
Vanochtend laat opgestaan en daarna zijn Jet en Bar naar de Hamam vertrokken. Degene uit het boek; Duizend dingen die je moet doen voor je dood gaat.
Ik heb gewacht totdat Zazou weer wakker was en ben toen weer naar het “poesjes café” gegaan om Zazou daar te parkeren en zelf ben ik toen een paar tentjes verderop op het internet gegaan.
Toen ik klaar was ben ik weer terug gegaan naar Zazou en heb daar gewacht op Jet en Bar.
(De Hamam was erg ontspannen vooral het scrubben was bij mij echt noodzakelijk na alle zon van de afgelopen maanden en de laatste weken douchen op een halve vierante meter. De massage was heerlijk maar had nog wel uren mogen duren. We hadden een soort privé treincoupé waar Jet bijna in slaap viel.)
Die waren er weer rond vier uur, om vervolgens weer te vertrekken naar een winkel in de buurt, want Jet had daar laarzen gezien.
Ze kwamen terug met laarzen, een tas, en twee kledingstukken voor Jet.
Daarna hebben we wat daar wat gegeten en zijn we weer terug naar de camper gegaan.
Dag 206 ma 26 nov 2007
We zijn vroeg opgestaan om naar de Iranese ambassade te gaan om een visum te regelen, en Jet ging naar het Topkapi paleis wat wij al gezien hadden.
De aanvraag verliep behoorlijk soepel.
Ik moest wel een aantal keren weg om kopietjes te maken en om te betalen, maar al met al ging het goed, nu maar hopen dat we een toeristen visum krijgen en geen transit visum, want dan moeten we zo ongeveer plankgas Iran door. Ik (B) heb prachtige pasfoto,s moeten laten maken met sluier.
We willen de visums in Ankara ophalen, dus nog even afwachten dus.
Daarna hebben we Jet weer opgezocht die ook net klaar was.
We wilden nog graag naar het archeologische museum, maar dat was dicht op maandag, en de lucht betrok, dus toen maar naar de bazaar want die is overdekt.
Hier hebben we een uurtje of drie rondgehangen en geshopt en zijn toen een stuk gaan lopen naar de Domino’s pizzeria, want Bar had zin in Pizza.
Dit was een stuk verder lopen dan gedacht, maar we hadden het gevonden.
De pizza’s waren schrikbarend duur voor Turkse begrippen, zelfs voor Nederlandse begrippen, maar we hebben het toch gedaan en het was lekker.
Daarna de wandeltocht voortgezet richting de camper.
Dag 207 di 27 nov 2007
Vandaag naar de bazaar, Jet wilde even lekker shoppen, en wij ook natuurlijk.
Het was leuk en de dag ging weer veel te snel en door alle onderhandelingen heb je aan het eind van de dag niet zo gek veel winkeltjes gezien.
Daarna weer heerlijk bij de “poesjes” gegeten.
Bij de camper hebben we de spullen van Jet (en van ons zelf) ingepakt omdat Jet de volgende dag weer terug ging.
Dag 208 wo 28 nov 2007
Vandaag ging Jet weer terug naar Nederland.
Ik ben met haar mee gegaan naar de airport voor de gezelligheid en omdat ze veel spullen van ons mee terug nam, en waarschijnlijk aan overgewicht zat.
Als dit zo zou zijn kon ik het teveel aan spullen weer me terug nemen.
Ze had maar iets van 4,5 kg overgewicht en daar deden ze gelukkig niet moeilijk over.
Toen ik weer terug was bij de camper hebben we nog wat aangelummeld en zijn toen nog even naar de bazaar gegaan om een Turkmeense muts te halen die Bar gisteren had laten liggen omdat ze de prijs te hoog vond, maar wat eigenlijk helemaal niet duur was.
Daarna weer terug naar de camper waar we pannenkoeken hebben gebakken.
Dag 209 do 29 nov 2007
Vandaag naar het archeologische museum geweest.
Dit was een erg mooi museum dat uit drie delen bestond.
Een Oud Orientaals Museum , een Archeologisch deel en het faience paleisje.
Ze hadden een mooie collectie en niet alleen maar oude stenen (wat ik een beetje verwachtte).
Daarna zijn we nog even de Aya Irene ingegaan.
Dit is een oude kerk (600 N.C.) die tegenwoordig gebruikt wordt voor evenementen e.d. waardoor die eigenlijk niet meer open is voor bezichtigingen.
Er was vanavond ook een evenement wat nog niet begonnen was, dus mochten we even snel een kijkje nemen.
Het was een sober en zeer robuust, maar sfeervol gebouw.
Na een minuut of tien werden we verzocht om het pand te verlaten, maar we hadden het mooi wel even kunnen bekijken.
Dag 210 vr 30 nov 2007
Vandaag weer naar de bazaar, want we hebben nog niet alles gezien.
De bazaar is nogal groot, en met Bar gaat het niet zo snel.
We hebben een mooi kleed/beddensprei gekocht en ik liep tegen een fantastisch mooie waterpijp aan.
Na een poos onderhandelen hadden we hem voor dezelfde prijs als de andere pijp die we vorige week ergens anders achteruit hadden laten zetten. (120 YTL)
Ik had niet gedacht dat ik nog een mooiere zou vinden, maar deze was een stuk groter en het slang gedeelte was ook helemaal in harmonie met de fles, en we kregen er een grote asschaal, een mooie bronzen kooltjestang, een windkoker, kooltjes en tabak bij, helemaal goed!
We hebben de pijp bij de “poesjes” laten zien en uitgetest.
Ze vonden hem heel mooi en goed, dus de pijp heeft de Turkse test doorstaan.
Daarna naar de camper want het was veel te laat geworden.
Het cafe heet: cafe Inn (in de toekomst cafe Sah) tramhalte Sultanamet echt een aanrader als je naar Istanbul gaat.
Dag 211 za 1 dec 2007
Naar de Muzesi Kariry, dit was een hele oude kerk met veel mooie oude mozaïken, byzantijns.
Daarna zijn we naar de Galeria gegaan, dit is een heel moderne shoppingmall.
We hadden even zin in iets westers, het was een mooi winkelcentrum, maar wel met de bijbehorende westerse prijzen.
Dag 212 zo 2 dec 2007
Vandaag hebben we de camper opgeruimd en laten wassen, want op het terrein waar we staan is ook een (soort van) wasstraat en daarna hebben we hem in de was laten zetten.
Het was wel nodig want het was al een maand of vijf geleden.
Daarna hebben we de rekening opgemaakt met de beheerder want we gaan morgenochtend rijden richting Ankara.
Daarna zijn we naar een winkeltje gegaan waar Bar nog een tas had gezien en omdat Karin graag een paar van de laarzen wilde overnemen die Bar hier gekocht had die Jet mee naar Nederland had genomen, moesten we nog weer een paar voor Bar halen.
Daarna nog even naar het “poesjes” café om lekker te zitten en afscheid te nemen van de jongens.
Daarna nog even de weblog bijgewerkt
vrijdag 16 november 2007
Bericht 15
Dag 176 zo 28 okt 2007
Naar de dierentuin!
Het was heerlijk om Zazou weer terug te zien, het was allemaal goed gegaan.
Ze was alleen rond een uur of vier even wakker geworden en wilde naar haar moeder, maar dat was na een minuut of tien weer o.k.
We hadden om elf uur afgesproken in de dierentuin met Marco en Fillipina.
Aitor wilde ook wel mee, dus hebben we die ook meegenomen, konden zijn ouders ook eens een dagje met z’n tweeën Rome in.
Het was best een leuke dierentuin, ondanks dat de Lonely Planet negatief schreef dat als je dan per sé een leeuw in Rome wilde zien je kon gaan.
Het was een lekkere dag met veel zon en ketende kinderen.
We kwamen daar nog een leuke Nederlandse vrouw tegen (die ook Barbara heet) met drie kinderen, (Feline, Mattheo en ??) die al een jaar in Rome woont met haar man.
Toen waren er ineens zes rennende kinderen, gekkenhuis!, maar wel erg gezellig.
We werden als laatste uit de dierentuin gebonjourd.
Toen snel naar het metrostation waar we met de ouders van Aitor hadden afgesproken en toen met z’n allen weer naar de camping.
Dag 177 ma 29 okt 2007
Vandaag een beetje op de camping gebleven, want we hadden een trage start en om pas om twee uur de stad in gaan had niet zo veel zin.
Dag 178 di 30 okt 2007
Laatste dag Rome.
We zijn eerst naar een mooi botten en skeletten kerkhof van Kapucijner monniken geweest.
Dit bestond uit een gang met een aantal kapellen die waren “aangekleed” met botten en skeletten, het was mooi gedaan, maar maakte op mij wat minder indruk dan de kerk in Kutna Hora (Tsjechië).
Dit kan ook komen omdat dat de eerste keer was dat ik zoiets dergelijks zag, en daar waren de botten van veertigduizend mensen gebruikt, waardoor het grootser was.
Nog even een shirt voor Mirjam gekocht, (en ook nog maar weer één voor Bar), en prachtige laarsjes voor Zazou voor € 25, hoezo Rome is duur?
En toen zijn we richting het museum voor contemporary art gelopen.
Toen we hier aankwamen was dit gesloten i.v.m. het wisselen van de tentoonstellingen.
Er waren wel een paar hedendaagse kunstgaleries in de straat waar we even gekeken hebben.
Daarna zijn we naar het huis van Barbara (van de dierentuin) gelopen, want daar waren we in de buurt.
Hier hebben de kinderen lekker kunnen dollen en wij lekker gekletst onder het genot van een kopje thee MET speculaas! Lekker Nederlands.
Zazou heeft lekker met de kinderen meegegeten.
Daarna met de metro weer terug naar Flaminio om de trein naar de camping te pakken.
We hadden alles op tijd gehaald, maar toen moest Zazou plassen, en dat kan niet in de trein.
We hadden nog vier minuten voordat hij vertrok, dus ben ik snel de trein uit gesprongen met Zazou om te gaan plassen. (Bar leek het niet zo’n goed idee)
Ik stond nog niet buiten of de trein reed weg, te vroeg!, Zazou was er niet blij mee dat haar mama er van door ging.
Nu zouden ik en Zazou waarschijnlijk de aansluiting met het camingbusje missen, en daar een uur moeten wachten, terwijl de regen met bakken uit de hemel kwam.
Toen we terug kwamen van de wc stond er weer een trein, ik snel mijn kaartje zoeken om door de poortjes te kunnen; kaartje weg.
Snel naar de automaat gelopen voor een nieuw kaartje; automaat defect.
Snel naar een andere automaat, die deed het, maar toen ik m’n kaartje kreeg vertrok ook die trein.
Nu moesten we tien minuten wachten, dus de aansluiting zouden we zeker missen, tenzij Bar de chauffeur zou kunnen laten wachten.
Toen we eindelijk in de trein zaten sloeg deze gelukkig twee stations over, dus toen waren we nog precies op tijd bij de bus.
Dag 179 wo 31 okt 2007
Alle spullen ingepakt, de laatste was gedaan, campertje schoon gemaakt en toen rond een uur of drie langs de supermarkt gereden om weer even in te slaan en toen op pad naar Matera.
Matera is een heel mooi stadje dat zo ongeveer uit de rotsen is gehakt, met allemaal grothuisjes.
Hier heeft Mel Gibson The Passion of the Christ opgenomen omdat het blijkbaar een sfeertje vanuit het begin van onze jaartelling uitstraalt, we zijn benieuwd!
Het was een rit van negen uur, mede doordat het hier morgen een nationale feestdag is en veel Italianen er een lang weekeind van maken, dus massaal de weg op gingen.
Rond twee uur s’nachts kwamen we op de stelplaats aan, wat hier zoals gebruikelijk gewoon een parkeerplaats zonder voorzieningen waar je toestemming hebt om te overnachten.
Dag 180 do 1 nov 2007
Vandaag wilden we Matera gaan bekijken, maar het heeft alleen maar geregend, dus zijn we het grootste deel van de dag in de camper gebleven.
We zijn alleen aan het eind van de dag toen het even droog was de stad ingegaan.
Toen we in de stad aankwamen begon het weer te regenen.
Matera is wel een geweldig mooi stadje, heel ruig met heel veel woningen die uit de rotsen gehakt zijn die een fantastisch uitzicht hebben op een kloof waar een riviertje door loopt.
We zijn nog in een grothuis (casa grotta di vico solitario) geweest die in de oude staat was ingericht. De ezel sliep ook in het huis in een stalletje zo ongeveer aan het voeteneinde van het bed, de kippen onder het bed, echt gezellig en dat tot 1950.
Daarna onze weg terug gezocht, het oude gedeelte is een enorm doolhof met allerlei hoogte verschillen, erg mooi en erg verwarrend.
Op de weg terug nog een kerk bezocht (chiesa S. Francesco D’assisi.)
Dag 181 vr 2 nov 2007
Het was droog!
Matera in gegaan gewapend met drie paraplu’s om alles goed te bekijken.
We zijn begonnen met warme maillots voor Zazou te kopen, al zitten we nu behoorlijk in het zuiden, het is erg afgekoeld.
Eerst een kerk bezocht (chiesa del Purgatorio), dit was een barokke kerk met veel doodshoofden in de decoraties, een man vertelde ons dat dit was omdat voor de dood iedereen gelijk is.
Toen het oude deel in naar een kerk (chiesa madonna de Idris) die voor het grootste gedeelte uit de rotsen was uitgehakt, dus aan de buitenkant herken je er geen kerk in, en binnen heeft het ook een heel andere vormgeving dan gebruikelijk is.
Binnen is niet zo veel te zien, behalve wat bijna vergane muurschilderingen, wat wel een bijzondere sfeer gaf.
Daarna zijn we door het doolhof naar het volgende kerkje gelopen (S. Lucia alle Malve), deze was nog minimaler dan de vorige.
Toen verder naar het klooster, dit was een naar verhouding groot uitgehakt complex met mooie ruimtes, waar eigenlijk ook niet veel te zien meer was.
Onderweg terug richting de camper kwamen we langs een wederom in de rotsen gelegen complex (Madonna delle Virtù e San Nicola dei Greci) dit was een combinatie van een kerk, een klooster en wat woningen.
Dit had zeer mooie ruimtes waar dan ook eens per jaar, vier maanden lang een hedendaagse kunstexpositie plaatsvindt.
Daarna hebben we in een lekker restaurantje, Oi Mari, uitgebreid gegeten, wat is de Italiaanse keuken toch heerlijk! en zijn toen naar de camper teruggegaan om de reis voort te zetten richting Alberobello.
Op mij (Ed) heeft Matera tot nu toe de meeste indruk gemaakt, door de ruige sfeer en de ligging met de fantastische uitzichten.
We kwamen rond een uur of vijf aan in Alberobello na een mooie route.
We zijn eerst gaan kijken op een stelplaats, deze was voor Italiaanse begrippen erg luxe met water vul- en loosplaats tussen de olijfbomen, maar daar moesten we dan meteen €15 voor betalen.
Hier hadden we niet zo veel trek in, dus zijn we het centrum ingereden om daar een plekkie te vinden.
We vonden een grote parkeerplaats waar we voor bijna niks konden staan, twee overnachtingen €6.
We zijn nog even het stadje ingelopen, Alberobello is een zeer onItaliaans stadje doordat het vol staat met Trulli huisjes.
Een Trulli is een wit rond huisje (of groepje aan elkaar geschakelde huisjes) met een rond puntdak van gestapelde stenen.
Van oorsprong werden deze huisjes helemaal gestapeld, dus zonder cement.
We hebben de Chiesa S. Antonio bekeken wat een grote Trulli kerk is, simpel van binnen, maar doordat het een Trulli is heeft het een vreemde vormgeving.
Vlak bij de camper was een carrousel, dus daar is Zazou nog even in geweest (Zazou zegt altijd: ik ben dol op kermis!) en toen lekker slapen.
Dag 182 za 3 nov 2007
Vandaag Alberobello verder bekeken.
We zijn eerst naar de basilica dei S.S. Medici gegaan, maar daar was een soort diploma uitreiking, dus die zat stampvol mensen en was erg benauwd en was ook niet bijzonder mooi.
Toen zijn we naar de Trullo Sovrano gegaan, dit is de grootste Trulli mede doordat hij twee verdiepingen heeft en is een soort museum waarbij de inrichting van vroeger er nog staat.
Daarna zijn we naar het museo del territorio gegaan, dit is een museum over de historie van de Trulli’s, dit stelde niet zo veel voor, maar toch grappig om te zien.
We hebben nog wat rondgelopen in de woonwijk waar er nog Trulli’s bewoond worden en zijn toen naar de andere kant van het stadje gegaan waar de meeste Trulli’s staan, maar dit zijn allemaal toeristische winkeltjes, met de meest lelijke prularia, je snapt gewoon niet dat de mensen ervan kunnen leven, tenzij de gemiddelde smaak dit allemaal natuurlijk prachtig vindt?????
Daarna weer terug naar de camper want we hadden alles gezien en wilden eens vroeg eten.
We wilden wat patatjes bij het eten, maar de snackbar ging pas om 19.00 uur open, dus ben ik ondertussen naar een internetcafé gegaan om een veerboot naar Griekenland te zoeken waar we in de camper konden slapen.
Nadat ik die gevonden had heb ik de patat gehaald en hebben we lekker in de camper gegeten.
Het is zo’n gezellig knus huisje, dat we helemaal niet het gevoel hebben ver van huis te zijn.
Dag 183 zo 4 nov 2007
Vandaag wilden we naar een grot in de buurt, dan naar Brindisi om boot tickets te kopen en dan door naar Lecce.
De grot was in Castellana-Grotte op een half uurtje van Alberobello.
Dit zijn met kop en schouders de mooiste grotten die we ooit gezien hebben.
We hebben de grote tour gedaan, wat een wandeling van drie kilometer inhield.
Het waren grote grotten, dus geen kruipdoor sluipdoor met als laatste grot de grotto bianca, die de mooiste ter wereld genoemd wordt, waar wij het tot nu toe mee eens zijn.
Je mocht er natuurlijk weer geen foto’s maken, maar we zorgden dat we achteraan de groep liepen om toch wat stiekeme foto’s te kunnen maken.
Iets later kwam er nog een gids achter ons lopen, dus Bar ging die gids bezig houden waardoor ik en Zazou wat achter konden blijven om foto’s te maken.
Na de grot zijn we naar de haven van Brindisi gereden.
Alle kaartverkoop kantoren waren dicht omdat de boten van vandaag al weg waren.
Toen maar naar Lecce gereden en maar kaartjes halen op de dag van vertrek.
We zijn eerst naar de stelplaats in Lecce gereden, maar die was dicht en ook kilometers ver uit het centrum, alle huizen waren enorm ommuurd met glas splinters op de rand dus gaf het geheel geen prettig gevoel.
Toen vonden we een grote parkeerplaats, maar het naastliggende hotel zei dat dit geen veilige parkeerplaats was, en we vonden het ook nog een beetje ver van het centrum en snapte niets van de parkeertarieven.
Toen maar het centrum in om daar een plekkie te zoeken.
Dit was bijna onmogelijk want er was een soort festival, dus de stad puilde uit van de mensen en auto’s.
Nadat we eigenlijk de hoop hadden opgegeven (opgeven was bijna geen optie want Zazou had een kermis gespot, die ziet echt alles!) en toch maar naar die grote parkeerplaats terug wilden rijden vonden we een plek in een straat in het centrum.
We hebben toen nog even wat rondgelopen om wat te eten en de kathedraal te bezoeken en we hadden de kermis weer terug gevonden, dus daar zijn we ook nog even geweest. Rondje carrousel en 10 minuten op de trampoline.
Dag 184 ma 5 nov 2007
Na een lawaaierige nacht zijn we de stad weer ingegaan. In Lecce slaapt niemand ze rijden de hele nacht door de straten!
Lecce zou volgens de boeken een waanzinnig barok explosie moeten zijn, dit viel wat dat betreft erg tegen.
Er waren wel een aantal behoorlijk barokke kerken, maar de rest van het straatbeeld was niet barok. Het had wat ons betreft nog best heel wat baroker gekund!
We hebben een paar kerken bezocht en lekker wat door de stad geslenterd. En het laatste heerlijke Italiaanse ijsje gegeten, het chocolade ijs leek wel bonbon vulling!
Toen we alles gezien hadden zijn we naar een grote supermarkt gereden om nog even lekkere Italiaanse dingen in te slaan en toen op naar de boot!
We waren rond zes uur in de haven. Het was er bar koud met een snijdende wind.
Nu waren de ticketkantoortjes wel open en konden we een kaartje
kopen.
We namen de boot van Brindisi naar Igoumenitsa voor €168 we konden gewoon in de camper slapen. (nou ja gewoon!!!!! Met twee anti- paniek pillen heb ik nog steeds weinig geslapen)
We konden om zeven uur aan boord, dus hebben we eerst nog in de camper gegeten en zijn toen naar de boot gereden.
Rond acht uur waren we eindelijk aan boord.
We waren hartstikke moe, dus hebben we even rondgekeken op de boot en zijn toen naar de camper gegaan.
Het was voor Bar een wilde en angstige nacht omdat de boot nogal heftig bewoog (en er ook in de boot water klotsen )
Zazou sliep overal doorheen en ik heb ook prima geslapen, maar wel kort.
Dag 185 di 6 nov 2007
Om zes uur ’s ochtends was de boot in Griekenland.
Rond 6.45 uur zijn we gaan rijden.
En dat is wat we de hele dag gedaan hebben, rijden, rijden, rijden.
Het eerste stuk van 200km was door de bergen, daar hebben we alleen al zeven uur over gereden.
Daarna was er snelweg en schoot het een stuk harder op.
Het ging wel goed dus toen we bij de Turkse grens aankwamen heb ik besloten om te proberen naar Istanbul door te rijden.
We zouden op een camping gaan staan, maar ik kon de camping niet vinden (Turkije staat niet in de Tom, dat zal wel flink wennen worden zonder hem)
Toen ik een beetje aan het ronddolen was hield de politie mij aan, eindelijk was ik daar een keertje blij mee, dus ik heb de weg naar de camping gevraagd.
Er was wat discussie in de politieauto, maar ik moest ze volgen.
Toen zag ik waar de discussie over was; ze hadden ons naar de camping gebracht, maar die was gesloten en gesloopt!
We mochten tussen de puinhopen wel één nacht staan.
Het was inmiddels half vier ’s nachts, dus ik was er blij mee, de meisjes lagen al uren te tukken. (voor zover dat mogelijk was over de hobbelwegen)
Dag 186 wo 7 nov 2007
Toen we wakker werden zagen we dat tussen de puinhopen van de “camping” er een aantal schaapies, parelhoenders, eenden, ganzen, katten en een egeltje dat ze handtam hadden gemaakt liepen.
Nadat Zazou ze allemaal gevoerd en geaaid had zijn we de stad ingegaan op zoek naar een plek, want er zouden hier drie campings zijn, maar we kwamen er al snel achter dat die allemaal gesloten en gesloopt zijn omdat hotelovernachtingen in Istanbul spotgoedkoop zijn, en ze daar blijkbaar niet mee konden concurreren. (nee pap, het Siragan Palace valt niet in de categorie spotgoedkoop, maar was wel heerlijk!)
Na wat rondrijden hadden we een parkeerterrein naast het holiday inn gevonden waar we van de eigenaar ook mochten overnachten.
Er is ook en auto wasplaats op het terrein, dus we mochten ook water pakken, helemaal goed.
Het ligt lekker centraal naast een tramhalte en tussen twee moskeeën, dus een hoop herrie, maar wel erg authentiek en praktisch.
We zijn nog even de buurt ingelopen voor een kaart van Istanbul, en internetcafé, een pinautomaat en om wat te eten.
Het was wederom ijskoud, 5 graden, maar de gevoelstemperatuur lag onder het vriespunt.
Dag 187 do 8 nov 2007
We zijn met de tram richting de blauwe moskee vertrokken om die te bekijken.
Onderweg zag Bar vanuit de tram een winkel met geborduurde laarzen, daar moesten we natuurlijk even kijken.
Het waren hele mooie laarzen waar je in Nederland een kapitaal voor neer zou moeten leggen.
Bar heeft twee paar gekocht waarvan er één paar nog gemaakt moest worden.
Dat is het leuke van dit soort landen, ze maken bijna alles zelf, dus je kan de dingen bijna custom laten maken.
We moesten een drankje nemen wat we van de GGD hadden meegekregen, dit is om onze magen beter te beschermen tegen bacteriën die voedselvergiftiging veroorzaken.
Zazou wilde het niet drinken omdat het niet lekker was.
We zijn zo’n drie kwartier bezig geweest en toen had ze nog maar de helft op.
Toen ging de eigenaar van de winkel zich er mee bemoeien, en dronk ze het zonder problemen op!, vreemde ogen dwingen.
Ze zei dat als ze volgende week weer het drankje moest drinken, dat ze het weer bij die meneer wilde doen.
We zijn nog naar de VVV geweest en hebben wat rondgelopen.
Daarna hebben we wat gegeten, erg lekker, maar Bar vond het erg pittig.
Daarna zijn we nog even in de blauwe moskee geweest, die is op zich erg mooi, maar ze hebben de verlichting zo raar opgehangen met zo veel draden dat het heel lastig is om de wanddecoraties goed te zien.
Bar vond het wel fantastisch.
We werden er vrij snel weer uitgebonjourd omdat het gebedstijd was.
We gingen weer terug naar de camper in een propvolle tram.
Zazou zat op een randje, en wij werden iedere halte verder de tram ingeperst, dus verder van haar af, maar ze was druk bezig met haar nieuw verworven kunst van het fluiten verder te perfectioneren, dus we wisten steeds dat ze er nog was. Mensen in de tram vonden het prachtig om haar even voor zich alleen te hebben en maakte volop foto's met hun mobieltjes.
Toen we weer bij de camper waren zijn we weer een hele poos bezig geweest met het dagboek bijschrijven voor de weblog.
Het is veel werk maar het lijkt ons leuk om het later nog eens terug te lezen en het op die manier nog is dunnetjes over te doen en we hopen natuurlijk dat de lezers er plezier aan beleven. We vinden het wel heerlijk om mailtjes te ontvangen over iedereen zijn reilen en zeilen dus blijf schrijven!
Dag 188 vr 9 nov 2007
Vandaag begonnen met de Aya Sofia moskee, deze vond ik (Ed) een stuk mooier dan de blauwe moskee, hij is wel een stuk ouder en vervallender, maar naar mijn mening was er meer te zien.
Toen we buiten kwamen en Zazou weer een poes zag die geknuffeld moest worden en daarmee op de grond ging zitten, werd ze weer fotografisch aangerand dor een groep Japanners.
Ze stonden in een kring om haar heen alsof ze een straatartiest was, en maar fotograferen! Zazou had niks in de gaten, ze was alleen met de poes bezig.
Ze begint trouwens nu al behoorlijk zat te worden van de aandacht van de Turkse mannen.
Op een enkele man na die ze leuk vindt, begint ze er al op los te meppen als de zoveelste haar in haar wang wil knijpen, een kusje wil geven of aan haar haar wil zitten.
Ze kan haar lol nog op, we zijn hier pas twee dagen!
Vervolgens zijn we naar de tegenover liggende haman geweest.
Die is niet meer in gebruik als haman, maar als tapijtenwinkel, maar de ruimtes zijn nog in tact gelaten.
Hierna zijn we op zoek gegaan naar een postkantoor om nog een paar dingetjes naar Nederland op te sturen, maar dat was een eindje lopen langs allemaal winkeltjes, dus dat duurde wel even met Bar, ze had onderweg nog een Turks miniatuurschilderijtje gekocht voor bij de serie Indiase die we thuis hebben.
Uiteindelijk hebben we het gehaald en een paar dingen verstuurd, niet alles, want voor één pakketje was de porto veel duurder dan de inhoud.
Daarna wat gegeten en de mail gechecked en toen terug naar de winkel waar Bar haar laarzen had gekocht om het paar dat ze had laten maken op te halen.
Dag 189 za 10 nov 2007
Met de tram naar de boot om de overtocht te maken naar het Aziatische deel voor een clowns show voor Zazou.
Op de boot kwamen we een oudere man tegen die ons wel de locatie wilde brengen.
Na een kwartiertje zoeken had hij het gevonden.
Toen we uit stapten wilde hij ons toch nog even snel wat nepluchtjes verkopen, daar was het addertje, maar die hadden we hier niet verwacht, want de Turken zijn bijzonder vriendelijk en gastvrij en hoeven daar normaal gesproken niks voor terug.
Het was een behoorlijk knullige show, maar Zazou vond het geweldig.
Ze was zelfs een poosje ontroostbaar toen het afgelopen was.
We hebben een taxi terug genomen naar de veerboot en daar nog even een lekker visje gegeten.
Zazou zat weer lekker te smullen, wat is het toch lekker om een kind te hebben wat alles eet en wil proberen.
Daarna weer terug naar de andere kant waar we de bazaar ingedoken zijn omdat het vandaag nog niet droog geweest was.
De bazaar was erg leuk, we hebben lekker rondgestruind en op een gegeven moment ontdekte bar een muziekwinkeltje waar ze bekkens verkochten.
De prijzen waren zo achterlijk laag dat ik na nog even een telefoontje met Rhythm & Music nog een keer bevestigd kreeg dat ik ze ver onder de Nederlandse inkoopprijs kon kopen.
Ik ben daar de deur uit gelopen met een 24” ride, een 9” chinees en een 8” splash, joeppie!
We hebben nog wat verder rondgestruind en werden een vloerkleden zaak ingelokt waar de mannen tig kleden op de grond uitspreidden.
Zazou wilde graag helpen opruimen, dus die hebben we even daar gelaten om te helpen, tot groot plezier van de mannen.
Daarna zijn we teruggegaan richting de camper waar we in de buurt een hapje gegeten hebben.
Dag 190 zo 11 nov 2007
Vandaag een lekkere luie dag in de camper.
Het was weer koud met veel buien, dus hebben we besloten lekker binnen te blijven.
Dag 191 ma 12 nov 2007
Naar het Topkapi paleis.
Dit is een oud paleis van een sultan wat nu een museum is.
We kwamen in de tuin een hondje tegen wat een open botbreuk aan z’n achterpoot had, echt een rot gezicht, het bot stak er uit.
We hebben de dierenarts in Nederland gebeld wat we hier mee moesten omdat het er niet heel recent uitzag en de hond had het ook mooi schoon gehouden en was voor de rest vrolijk.
De dierenarts was er niet, maar konden we na drieën bereiken.
Eerst maar het museum in.
We zijn begonnen met de harem gebouwen, want die had Bar de vorige keer dat ze hier met haar ouders was niet gezien.
Deze waren erg mooi met overvloedig gedecoreerde wanden en prachtige ramen.
Daarna zijn we de rest van het complex doorgelopen om de verschillende gebouwen en musea te bekijken.
We hebben bijna alles kunnen zien voordat het dicht ging.
Ik heb de dierenarts nog een keer gebeld en die vertelde dat het toch wel een erge aanrader was om een dierenarts op te zoeken i.v.m. infectiegevaar van het bot.
Bar was net een Turk uit Nederland tegen gekomen die ons wilde helpen met het vinden van een taxi die een hond wilde vervoeren en naar een dierenarts wilde brengen.
De derde taxi wilde het wel doen.
Na een poosje zoeken had hij een dierenarts gevonden die de hond een paar antibiotica injecties heeft gegeven en de poot heeft verbonden.
We konden de hond daar niet achterlaten, maar ze wist wel een soort opvangplek waar we de hond konden brengen.
Wij daar weer naar toe, maar die vrouw wilde de hond eigenlijk niet hebben omdat ze al veel te veel honden had, maar naar wat discuseren wilde ze hem toch wel nemen, pfff.
Daarna heeft de taxi ons weer naar het centrum gebracht waar we wat gegeten hebben.
In de tram terug kwamen we een Turkse jongen tegen die ook veel gereisd had en ook door Iran, dus die zou van de week langs komen om ons wat meer te vertellen.
Dag 192 di 13 nov 2007
Bar heeft eerst de mannen van de parkeerplaats hier duidelijk gemaakt dat één van de twee waakhonden die hier op het terrein zitten nodig naar de dierenarts moet omdat ze sterk vermagerd is, diaree heeft en rood doorlopen ogen.
Ze had zelfs Allah erbij gehaald omdat Bar vond dat je geen goed moslim kon zijn als je je hond zo verwaarloosde.
Het heeft effect gehad, want ze zijn naar de dierenarts gegaan en hebben de hond bij de andere in het hok gedaan voor gezelschap.
Daarna hebben we een kopje thee gedronken bij de mannen en hebben iets verderop foto’s opgehaald die we gisteren hebben laten afdrukken.
Toen de tram gepakt naar de Sülemaniye moskee.
Dit was naar mijn mening de mooiste tot nu toe.
Toen zijn we richting de spice bazaar gelopen en onderweg daar naartoe kwam Bar een winkeltje tegen met kantjes waar ze even los is gegaan, ze had op Burano (kanteiland bij Venetië) al gezocht maar dat was allemaal tig Euro per meter en hier 29 Eurocent per meter.
Daarna de bazaar ingegaan, deze is heel klein, maar een paar straatjes, maar wel erg leuk.
Toen we weer naar de tram liepen kwamen we de Yani moskee tegen waar we nog even hebben gekeken, deze is ook mooi, maar aan de binnenkant lijken ze toch erg veel op elkaar.
Deze was vooral heel mooi aan de buitenkant.
Toen zijn we weer terug gegaan naar “onze” buurt om wat te eten.
Bar had zin in een gepofte aardappel, die maken ze hier erg lekker met allemaal salade en groente erop, één aardappel en je zit vol.
Vervolgens heeft Bar nog even gezocht naar een wasserette in de buurt, want we raken behoorlijk door onze kleren heen.
Ze had er één gevonden, en voor de helft van de prijs van een ander waar we het gevraagd hadden, mooi.
Onderwijl was ik met Zazou in een buurtspeelplaats.
In de camper heeft Bar nog wat briefjes geschreven en we daarna een filmpje gekeken.
Dag 193 wo 14 nov 2007
Vanochtend heb ik eerst in de buurt gezocht naar een postkantoor.
Want we hadden weer wat dingen om op te sturen.
Ze hadden op het hoofdpostkantoor gezegd dat er bij ons in de buurt één was, maar niemand hier wist er iets van.
Toen ik weer terug was had Bar het een mannetje duidelijk gekregen dat de aggregaat niet wilde starten, en of hij iemand wist die er naar kon kijken.
Er zit hier op het terrein een soort garage, dus daar haalde hij iemand vandaan.
Die wilde het eerst niet omdat hij geen verstand van aggregaten, maar hij heeft toch een poging gedaan en het was gelukt.
Het probleem was dat het gashendeltje niet ver genoeg open ging waardoor hij blijkbaar niet wilde starten.
Onderwijl dat ik met de monteur bezig was, is Bar met Zazou naar een wasserette gegaan om de was weg te brengen.
Toen ik terug kwam super nieuws!!!!!!! Ik (en dus Zazou ook)ben geen Gen-drager. Ik ben zo blij en opgelucht! Godzijdank hebben Esther en Linda(onze halfzus)het gen ook niet. Echt heel veel geluk dat we het alledrie NIET hebben wat je hebt 50% kans om het van een ouder te erven.
Daarna zijn we naar de grand bazaar gegaan waar we de rest van de dag hebben rondgestruind.
We hebben daar een Turkse lamp gekocht die uit zeven kleinere lampjes bestaat.
We wilden die al vanaf dag één hebben, maar ze vroegen allemaal veel te veel geld.
Bij deze man kwamen we na een poos onderhandelen uit op een goede prijs.
Daarna een lekker pastatje gegeten in de camper.
Naar de dierentuin!
Het was heerlijk om Zazou weer terug te zien, het was allemaal goed gegaan.
Ze was alleen rond een uur of vier even wakker geworden en wilde naar haar moeder, maar dat was na een minuut of tien weer o.k.
We hadden om elf uur afgesproken in de dierentuin met Marco en Fillipina.
Aitor wilde ook wel mee, dus hebben we die ook meegenomen, konden zijn ouders ook eens een dagje met z’n tweeën Rome in.
Het was best een leuke dierentuin, ondanks dat de Lonely Planet negatief schreef dat als je dan per sé een leeuw in Rome wilde zien je kon gaan.
Het was een lekkere dag met veel zon en ketende kinderen.
We kwamen daar nog een leuke Nederlandse vrouw tegen (die ook Barbara heet) met drie kinderen, (Feline, Mattheo en ??) die al een jaar in Rome woont met haar man.
Toen waren er ineens zes rennende kinderen, gekkenhuis!, maar wel erg gezellig.
We werden als laatste uit de dierentuin gebonjourd.
Toen snel naar het metrostation waar we met de ouders van Aitor hadden afgesproken en toen met z’n allen weer naar de camping.
Dag 177 ma 29 okt 2007
Vandaag een beetje op de camping gebleven, want we hadden een trage start en om pas om twee uur de stad in gaan had niet zo veel zin.
Dag 178 di 30 okt 2007
Laatste dag Rome.
We zijn eerst naar een mooi botten en skeletten kerkhof van Kapucijner monniken geweest.
Dit bestond uit een gang met een aantal kapellen die waren “aangekleed” met botten en skeletten, het was mooi gedaan, maar maakte op mij wat minder indruk dan de kerk in Kutna Hora (Tsjechië).
Dit kan ook komen omdat dat de eerste keer was dat ik zoiets dergelijks zag, en daar waren de botten van veertigduizend mensen gebruikt, waardoor het grootser was.
Nog even een shirt voor Mirjam gekocht, (en ook nog maar weer één voor Bar), en prachtige laarsjes voor Zazou voor € 25, hoezo Rome is duur?
En toen zijn we richting het museum voor contemporary art gelopen.
Toen we hier aankwamen was dit gesloten i.v.m. het wisselen van de tentoonstellingen.
Er waren wel een paar hedendaagse kunstgaleries in de straat waar we even gekeken hebben.
Daarna zijn we naar het huis van Barbara (van de dierentuin) gelopen, want daar waren we in de buurt.
Hier hebben de kinderen lekker kunnen dollen en wij lekker gekletst onder het genot van een kopje thee MET speculaas! Lekker Nederlands.
Zazou heeft lekker met de kinderen meegegeten.
Daarna met de metro weer terug naar Flaminio om de trein naar de camping te pakken.
We hadden alles op tijd gehaald, maar toen moest Zazou plassen, en dat kan niet in de trein.
We hadden nog vier minuten voordat hij vertrok, dus ben ik snel de trein uit gesprongen met Zazou om te gaan plassen. (Bar leek het niet zo’n goed idee)
Ik stond nog niet buiten of de trein reed weg, te vroeg!, Zazou was er niet blij mee dat haar mama er van door ging.
Nu zouden ik en Zazou waarschijnlijk de aansluiting met het camingbusje missen, en daar een uur moeten wachten, terwijl de regen met bakken uit de hemel kwam.
Toen we terug kwamen van de wc stond er weer een trein, ik snel mijn kaartje zoeken om door de poortjes te kunnen; kaartje weg.
Snel naar de automaat gelopen voor een nieuw kaartje; automaat defect.
Snel naar een andere automaat, die deed het, maar toen ik m’n kaartje kreeg vertrok ook die trein.
Nu moesten we tien minuten wachten, dus de aansluiting zouden we zeker missen, tenzij Bar de chauffeur zou kunnen laten wachten.
Toen we eindelijk in de trein zaten sloeg deze gelukkig twee stations over, dus toen waren we nog precies op tijd bij de bus.
Dag 179 wo 31 okt 2007
Alle spullen ingepakt, de laatste was gedaan, campertje schoon gemaakt en toen rond een uur of drie langs de supermarkt gereden om weer even in te slaan en toen op pad naar Matera.
Matera is een heel mooi stadje dat zo ongeveer uit de rotsen is gehakt, met allemaal grothuisjes.
Hier heeft Mel Gibson The Passion of the Christ opgenomen omdat het blijkbaar een sfeertje vanuit het begin van onze jaartelling uitstraalt, we zijn benieuwd!
Het was een rit van negen uur, mede doordat het hier morgen een nationale feestdag is en veel Italianen er een lang weekeind van maken, dus massaal de weg op gingen.
Rond twee uur s’nachts kwamen we op de stelplaats aan, wat hier zoals gebruikelijk gewoon een parkeerplaats zonder voorzieningen waar je toestemming hebt om te overnachten.
Dag 180 do 1 nov 2007
Vandaag wilden we Matera gaan bekijken, maar het heeft alleen maar geregend, dus zijn we het grootste deel van de dag in de camper gebleven.
We zijn alleen aan het eind van de dag toen het even droog was de stad ingegaan.
Toen we in de stad aankwamen begon het weer te regenen.
Matera is wel een geweldig mooi stadje, heel ruig met heel veel woningen die uit de rotsen gehakt zijn die een fantastisch uitzicht hebben op een kloof waar een riviertje door loopt.
We zijn nog in een grothuis (casa grotta di vico solitario) geweest die in de oude staat was ingericht. De ezel sliep ook in het huis in een stalletje zo ongeveer aan het voeteneinde van het bed, de kippen onder het bed, echt gezellig en dat tot 1950.
Daarna onze weg terug gezocht, het oude gedeelte is een enorm doolhof met allerlei hoogte verschillen, erg mooi en erg verwarrend.
Op de weg terug nog een kerk bezocht (chiesa S. Francesco D’assisi.)
Dag 181 vr 2 nov 2007
Het was droog!
Matera in gegaan gewapend met drie paraplu’s om alles goed te bekijken.
We zijn begonnen met warme maillots voor Zazou te kopen, al zitten we nu behoorlijk in het zuiden, het is erg afgekoeld.
Eerst een kerk bezocht (chiesa del Purgatorio), dit was een barokke kerk met veel doodshoofden in de decoraties, een man vertelde ons dat dit was omdat voor de dood iedereen gelijk is.
Toen het oude deel in naar een kerk (chiesa madonna de Idris) die voor het grootste gedeelte uit de rotsen was uitgehakt, dus aan de buitenkant herken je er geen kerk in, en binnen heeft het ook een heel andere vormgeving dan gebruikelijk is.
Binnen is niet zo veel te zien, behalve wat bijna vergane muurschilderingen, wat wel een bijzondere sfeer gaf.
Daarna zijn we door het doolhof naar het volgende kerkje gelopen (S. Lucia alle Malve), deze was nog minimaler dan de vorige.
Toen verder naar het klooster, dit was een naar verhouding groot uitgehakt complex met mooie ruimtes, waar eigenlijk ook niet veel te zien meer was.
Onderweg terug richting de camper kwamen we langs een wederom in de rotsen gelegen complex (Madonna delle Virtù e San Nicola dei Greci) dit was een combinatie van een kerk, een klooster en wat woningen.
Dit had zeer mooie ruimtes waar dan ook eens per jaar, vier maanden lang een hedendaagse kunstexpositie plaatsvindt.
Daarna hebben we in een lekker restaurantje, Oi Mari, uitgebreid gegeten, wat is de Italiaanse keuken toch heerlijk! en zijn toen naar de camper teruggegaan om de reis voort te zetten richting Alberobello.
Op mij (Ed) heeft Matera tot nu toe de meeste indruk gemaakt, door de ruige sfeer en de ligging met de fantastische uitzichten.
We kwamen rond een uur of vijf aan in Alberobello na een mooie route.
We zijn eerst gaan kijken op een stelplaats, deze was voor Italiaanse begrippen erg luxe met water vul- en loosplaats tussen de olijfbomen, maar daar moesten we dan meteen €15 voor betalen.
Hier hadden we niet zo veel trek in, dus zijn we het centrum ingereden om daar een plekkie te vinden.
We vonden een grote parkeerplaats waar we voor bijna niks konden staan, twee overnachtingen €6.
We zijn nog even het stadje ingelopen, Alberobello is een zeer onItaliaans stadje doordat het vol staat met Trulli huisjes.
Een Trulli is een wit rond huisje (of groepje aan elkaar geschakelde huisjes) met een rond puntdak van gestapelde stenen.
Van oorsprong werden deze huisjes helemaal gestapeld, dus zonder cement.
We hebben de Chiesa S. Antonio bekeken wat een grote Trulli kerk is, simpel van binnen, maar doordat het een Trulli is heeft het een vreemde vormgeving.
Vlak bij de camper was een carrousel, dus daar is Zazou nog even in geweest (Zazou zegt altijd: ik ben dol op kermis!) en toen lekker slapen.
Dag 182 za 3 nov 2007
Vandaag Alberobello verder bekeken.
We zijn eerst naar de basilica dei S.S. Medici gegaan, maar daar was een soort diploma uitreiking, dus die zat stampvol mensen en was erg benauwd en was ook niet bijzonder mooi.
Toen zijn we naar de Trullo Sovrano gegaan, dit is de grootste Trulli mede doordat hij twee verdiepingen heeft en is een soort museum waarbij de inrichting van vroeger er nog staat.
Daarna zijn we naar het museo del territorio gegaan, dit is een museum over de historie van de Trulli’s, dit stelde niet zo veel voor, maar toch grappig om te zien.
We hebben nog wat rondgelopen in de woonwijk waar er nog Trulli’s bewoond worden en zijn toen naar de andere kant van het stadje gegaan waar de meeste Trulli’s staan, maar dit zijn allemaal toeristische winkeltjes, met de meest lelijke prularia, je snapt gewoon niet dat de mensen ervan kunnen leven, tenzij de gemiddelde smaak dit allemaal natuurlijk prachtig vindt?????
Daarna weer terug naar de camper want we hadden alles gezien en wilden eens vroeg eten.
We wilden wat patatjes bij het eten, maar de snackbar ging pas om 19.00 uur open, dus ben ik ondertussen naar een internetcafé gegaan om een veerboot naar Griekenland te zoeken waar we in de camper konden slapen.
Nadat ik die gevonden had heb ik de patat gehaald en hebben we lekker in de camper gegeten.
Het is zo’n gezellig knus huisje, dat we helemaal niet het gevoel hebben ver van huis te zijn.
Dag 183 zo 4 nov 2007
Vandaag wilden we naar een grot in de buurt, dan naar Brindisi om boot tickets te kopen en dan door naar Lecce.
De grot was in Castellana-Grotte op een half uurtje van Alberobello.
Dit zijn met kop en schouders de mooiste grotten die we ooit gezien hebben.
We hebben de grote tour gedaan, wat een wandeling van drie kilometer inhield.
Het waren grote grotten, dus geen kruipdoor sluipdoor met als laatste grot de grotto bianca, die de mooiste ter wereld genoemd wordt, waar wij het tot nu toe mee eens zijn.
Je mocht er natuurlijk weer geen foto’s maken, maar we zorgden dat we achteraan de groep liepen om toch wat stiekeme foto’s te kunnen maken.
Iets later kwam er nog een gids achter ons lopen, dus Bar ging die gids bezig houden waardoor ik en Zazou wat achter konden blijven om foto’s te maken.
Na de grot zijn we naar de haven van Brindisi gereden.
Alle kaartverkoop kantoren waren dicht omdat de boten van vandaag al weg waren.
Toen maar naar Lecce gereden en maar kaartjes halen op de dag van vertrek.
We zijn eerst naar de stelplaats in Lecce gereden, maar die was dicht en ook kilometers ver uit het centrum, alle huizen waren enorm ommuurd met glas splinters op de rand dus gaf het geheel geen prettig gevoel.
Toen vonden we een grote parkeerplaats, maar het naastliggende hotel zei dat dit geen veilige parkeerplaats was, en we vonden het ook nog een beetje ver van het centrum en snapte niets van de parkeertarieven.
Toen maar het centrum in om daar een plekkie te zoeken.
Dit was bijna onmogelijk want er was een soort festival, dus de stad puilde uit van de mensen en auto’s.
Nadat we eigenlijk de hoop hadden opgegeven (opgeven was bijna geen optie want Zazou had een kermis gespot, die ziet echt alles!) en toch maar naar die grote parkeerplaats terug wilden rijden vonden we een plek in een straat in het centrum.
We hebben toen nog even wat rondgelopen om wat te eten en de kathedraal te bezoeken en we hadden de kermis weer terug gevonden, dus daar zijn we ook nog even geweest. Rondje carrousel en 10 minuten op de trampoline.
Dag 184 ma 5 nov 2007
Na een lawaaierige nacht zijn we de stad weer ingegaan. In Lecce slaapt niemand ze rijden de hele nacht door de straten!
Lecce zou volgens de boeken een waanzinnig barok explosie moeten zijn, dit viel wat dat betreft erg tegen.
Er waren wel een aantal behoorlijk barokke kerken, maar de rest van het straatbeeld was niet barok. Het had wat ons betreft nog best heel wat baroker gekund!
We hebben een paar kerken bezocht en lekker wat door de stad geslenterd. En het laatste heerlijke Italiaanse ijsje gegeten, het chocolade ijs leek wel bonbon vulling!
Toen we alles gezien hadden zijn we naar een grote supermarkt gereden om nog even lekkere Italiaanse dingen in te slaan en toen op naar de boot!
We waren rond zes uur in de haven. Het was er bar koud met een snijdende wind.
Nu waren de ticketkantoortjes wel open en konden we een kaartje
kopen.
We namen de boot van Brindisi naar Igoumenitsa voor €168 we konden gewoon in de camper slapen. (nou ja gewoon!!!!! Met twee anti- paniek pillen heb ik nog steeds weinig geslapen)
We konden om zeven uur aan boord, dus hebben we eerst nog in de camper gegeten en zijn toen naar de boot gereden.
Rond acht uur waren we eindelijk aan boord.
We waren hartstikke moe, dus hebben we even rondgekeken op de boot en zijn toen naar de camper gegaan.
Het was voor Bar een wilde en angstige nacht omdat de boot nogal heftig bewoog (en er ook in de boot water klotsen )
Zazou sliep overal doorheen en ik heb ook prima geslapen, maar wel kort.
Dag 185 di 6 nov 2007
Om zes uur ’s ochtends was de boot in Griekenland.
Rond 6.45 uur zijn we gaan rijden.
En dat is wat we de hele dag gedaan hebben, rijden, rijden, rijden.
Het eerste stuk van 200km was door de bergen, daar hebben we alleen al zeven uur over gereden.
Daarna was er snelweg en schoot het een stuk harder op.
Het ging wel goed dus toen we bij de Turkse grens aankwamen heb ik besloten om te proberen naar Istanbul door te rijden.
We zouden op een camping gaan staan, maar ik kon de camping niet vinden (Turkije staat niet in de Tom, dat zal wel flink wennen worden zonder hem)
Toen ik een beetje aan het ronddolen was hield de politie mij aan, eindelijk was ik daar een keertje blij mee, dus ik heb de weg naar de camping gevraagd.
Er was wat discussie in de politieauto, maar ik moest ze volgen.
Toen zag ik waar de discussie over was; ze hadden ons naar de camping gebracht, maar die was gesloten en gesloopt!
We mochten tussen de puinhopen wel één nacht staan.
Het was inmiddels half vier ’s nachts, dus ik was er blij mee, de meisjes lagen al uren te tukken. (voor zover dat mogelijk was over de hobbelwegen)
Dag 186 wo 7 nov 2007
Toen we wakker werden zagen we dat tussen de puinhopen van de “camping” er een aantal schaapies, parelhoenders, eenden, ganzen, katten en een egeltje dat ze handtam hadden gemaakt liepen.
Nadat Zazou ze allemaal gevoerd en geaaid had zijn we de stad ingegaan op zoek naar een plek, want er zouden hier drie campings zijn, maar we kwamen er al snel achter dat die allemaal gesloten en gesloopt zijn omdat hotelovernachtingen in Istanbul spotgoedkoop zijn, en ze daar blijkbaar niet mee konden concurreren. (nee pap, het Siragan Palace valt niet in de categorie spotgoedkoop, maar was wel heerlijk!)
Na wat rondrijden hadden we een parkeerterrein naast het holiday inn gevonden waar we van de eigenaar ook mochten overnachten.
Er is ook en auto wasplaats op het terrein, dus we mochten ook water pakken, helemaal goed.
Het ligt lekker centraal naast een tramhalte en tussen twee moskeeën, dus een hoop herrie, maar wel erg authentiek en praktisch.
We zijn nog even de buurt ingelopen voor een kaart van Istanbul, en internetcafé, een pinautomaat en om wat te eten.
Het was wederom ijskoud, 5 graden, maar de gevoelstemperatuur lag onder het vriespunt.
Dag 187 do 8 nov 2007
We zijn met de tram richting de blauwe moskee vertrokken om die te bekijken.
Onderweg zag Bar vanuit de tram een winkel met geborduurde laarzen, daar moesten we natuurlijk even kijken.
Het waren hele mooie laarzen waar je in Nederland een kapitaal voor neer zou moeten leggen.
Bar heeft twee paar gekocht waarvan er één paar nog gemaakt moest worden.
Dat is het leuke van dit soort landen, ze maken bijna alles zelf, dus je kan de dingen bijna custom laten maken.
We moesten een drankje nemen wat we van de GGD hadden meegekregen, dit is om onze magen beter te beschermen tegen bacteriën die voedselvergiftiging veroorzaken.
Zazou wilde het niet drinken omdat het niet lekker was.
We zijn zo’n drie kwartier bezig geweest en toen had ze nog maar de helft op.
Toen ging de eigenaar van de winkel zich er mee bemoeien, en dronk ze het zonder problemen op!, vreemde ogen dwingen.
Ze zei dat als ze volgende week weer het drankje moest drinken, dat ze het weer bij die meneer wilde doen.
We zijn nog naar de VVV geweest en hebben wat rondgelopen.
Daarna hebben we wat gegeten, erg lekker, maar Bar vond het erg pittig.
Daarna zijn we nog even in de blauwe moskee geweest, die is op zich erg mooi, maar ze hebben de verlichting zo raar opgehangen met zo veel draden dat het heel lastig is om de wanddecoraties goed te zien.
Bar vond het wel fantastisch.
We werden er vrij snel weer uitgebonjourd omdat het gebedstijd was.
We gingen weer terug naar de camper in een propvolle tram.
Zazou zat op een randje, en wij werden iedere halte verder de tram ingeperst, dus verder van haar af, maar ze was druk bezig met haar nieuw verworven kunst van het fluiten verder te perfectioneren, dus we wisten steeds dat ze er nog was. Mensen in de tram vonden het prachtig om haar even voor zich alleen te hebben en maakte volop foto's met hun mobieltjes.
Toen we weer bij de camper waren zijn we weer een hele poos bezig geweest met het dagboek bijschrijven voor de weblog.
Het is veel werk maar het lijkt ons leuk om het later nog eens terug te lezen en het op die manier nog is dunnetjes over te doen en we hopen natuurlijk dat de lezers er plezier aan beleven. We vinden het wel heerlijk om mailtjes te ontvangen over iedereen zijn reilen en zeilen dus blijf schrijven!
Dag 188 vr 9 nov 2007
Vandaag begonnen met de Aya Sofia moskee, deze vond ik (Ed) een stuk mooier dan de blauwe moskee, hij is wel een stuk ouder en vervallender, maar naar mijn mening was er meer te zien.
Toen we buiten kwamen en Zazou weer een poes zag die geknuffeld moest worden en daarmee op de grond ging zitten, werd ze weer fotografisch aangerand dor een groep Japanners.
Ze stonden in een kring om haar heen alsof ze een straatartiest was, en maar fotograferen! Zazou had niks in de gaten, ze was alleen met de poes bezig.
Ze begint trouwens nu al behoorlijk zat te worden van de aandacht van de Turkse mannen.
Op een enkele man na die ze leuk vindt, begint ze er al op los te meppen als de zoveelste haar in haar wang wil knijpen, een kusje wil geven of aan haar haar wil zitten.
Ze kan haar lol nog op, we zijn hier pas twee dagen!
Vervolgens zijn we naar de tegenover liggende haman geweest.
Die is niet meer in gebruik als haman, maar als tapijtenwinkel, maar de ruimtes zijn nog in tact gelaten.
Hierna zijn we op zoek gegaan naar een postkantoor om nog een paar dingetjes naar Nederland op te sturen, maar dat was een eindje lopen langs allemaal winkeltjes, dus dat duurde wel even met Bar, ze had onderweg nog een Turks miniatuurschilderijtje gekocht voor bij de serie Indiase die we thuis hebben.
Uiteindelijk hebben we het gehaald en een paar dingen verstuurd, niet alles, want voor één pakketje was de porto veel duurder dan de inhoud.
Daarna wat gegeten en de mail gechecked en toen terug naar de winkel waar Bar haar laarzen had gekocht om het paar dat ze had laten maken op te halen.
Dag 189 za 10 nov 2007
Met de tram naar de boot om de overtocht te maken naar het Aziatische deel voor een clowns show voor Zazou.
Op de boot kwamen we een oudere man tegen die ons wel de locatie wilde brengen.
Na een kwartiertje zoeken had hij het gevonden.
Toen we uit stapten wilde hij ons toch nog even snel wat nepluchtjes verkopen, daar was het addertje, maar die hadden we hier niet verwacht, want de Turken zijn bijzonder vriendelijk en gastvrij en hoeven daar normaal gesproken niks voor terug.
Het was een behoorlijk knullige show, maar Zazou vond het geweldig.
Ze was zelfs een poosje ontroostbaar toen het afgelopen was.
We hebben een taxi terug genomen naar de veerboot en daar nog even een lekker visje gegeten.
Zazou zat weer lekker te smullen, wat is het toch lekker om een kind te hebben wat alles eet en wil proberen.
Daarna weer terug naar de andere kant waar we de bazaar ingedoken zijn omdat het vandaag nog niet droog geweest was.
De bazaar was erg leuk, we hebben lekker rondgestruind en op een gegeven moment ontdekte bar een muziekwinkeltje waar ze bekkens verkochten.
De prijzen waren zo achterlijk laag dat ik na nog even een telefoontje met Rhythm & Music nog een keer bevestigd kreeg dat ik ze ver onder de Nederlandse inkoopprijs kon kopen.
Ik ben daar de deur uit gelopen met een 24” ride, een 9” chinees en een 8” splash, joeppie!
We hebben nog wat verder rondgestruind en werden een vloerkleden zaak ingelokt waar de mannen tig kleden op de grond uitspreidden.
Zazou wilde graag helpen opruimen, dus die hebben we even daar gelaten om te helpen, tot groot plezier van de mannen.
Daarna zijn we teruggegaan richting de camper waar we in de buurt een hapje gegeten hebben.
Dag 190 zo 11 nov 2007
Vandaag een lekkere luie dag in de camper.
Het was weer koud met veel buien, dus hebben we besloten lekker binnen te blijven.
Dag 191 ma 12 nov 2007
Naar het Topkapi paleis.
Dit is een oud paleis van een sultan wat nu een museum is.
We kwamen in de tuin een hondje tegen wat een open botbreuk aan z’n achterpoot had, echt een rot gezicht, het bot stak er uit.
We hebben de dierenarts in Nederland gebeld wat we hier mee moesten omdat het er niet heel recent uitzag en de hond had het ook mooi schoon gehouden en was voor de rest vrolijk.
De dierenarts was er niet, maar konden we na drieën bereiken.
Eerst maar het museum in.
We zijn begonnen met de harem gebouwen, want die had Bar de vorige keer dat ze hier met haar ouders was niet gezien.
Deze waren erg mooi met overvloedig gedecoreerde wanden en prachtige ramen.
Daarna zijn we de rest van het complex doorgelopen om de verschillende gebouwen en musea te bekijken.
We hebben bijna alles kunnen zien voordat het dicht ging.
Ik heb de dierenarts nog een keer gebeld en die vertelde dat het toch wel een erge aanrader was om een dierenarts op te zoeken i.v.m. infectiegevaar van het bot.
Bar was net een Turk uit Nederland tegen gekomen die ons wilde helpen met het vinden van een taxi die een hond wilde vervoeren en naar een dierenarts wilde brengen.
De derde taxi wilde het wel doen.
Na een poosje zoeken had hij een dierenarts gevonden die de hond een paar antibiotica injecties heeft gegeven en de poot heeft verbonden.
We konden de hond daar niet achterlaten, maar ze wist wel een soort opvangplek waar we de hond konden brengen.
Wij daar weer naar toe, maar die vrouw wilde de hond eigenlijk niet hebben omdat ze al veel te veel honden had, maar naar wat discuseren wilde ze hem toch wel nemen, pfff.
Daarna heeft de taxi ons weer naar het centrum gebracht waar we wat gegeten hebben.
In de tram terug kwamen we een Turkse jongen tegen die ook veel gereisd had en ook door Iran, dus die zou van de week langs komen om ons wat meer te vertellen.
Dag 192 di 13 nov 2007
Bar heeft eerst de mannen van de parkeerplaats hier duidelijk gemaakt dat één van de twee waakhonden die hier op het terrein zitten nodig naar de dierenarts moet omdat ze sterk vermagerd is, diaree heeft en rood doorlopen ogen.
Ze had zelfs Allah erbij gehaald omdat Bar vond dat je geen goed moslim kon zijn als je je hond zo verwaarloosde.
Het heeft effect gehad, want ze zijn naar de dierenarts gegaan en hebben de hond bij de andere in het hok gedaan voor gezelschap.
Daarna hebben we een kopje thee gedronken bij de mannen en hebben iets verderop foto’s opgehaald die we gisteren hebben laten afdrukken.
Toen de tram gepakt naar de Sülemaniye moskee.
Dit was naar mijn mening de mooiste tot nu toe.
Toen zijn we richting de spice bazaar gelopen en onderweg daar naartoe kwam Bar een winkeltje tegen met kantjes waar ze even los is gegaan, ze had op Burano (kanteiland bij Venetië) al gezocht maar dat was allemaal tig Euro per meter en hier 29 Eurocent per meter.
Daarna de bazaar ingegaan, deze is heel klein, maar een paar straatjes, maar wel erg leuk.
Toen we weer naar de tram liepen kwamen we de Yani moskee tegen waar we nog even hebben gekeken, deze is ook mooi, maar aan de binnenkant lijken ze toch erg veel op elkaar.
Deze was vooral heel mooi aan de buitenkant.
Toen zijn we weer terug gegaan naar “onze” buurt om wat te eten.
Bar had zin in een gepofte aardappel, die maken ze hier erg lekker met allemaal salade en groente erop, één aardappel en je zit vol.
Vervolgens heeft Bar nog even gezocht naar een wasserette in de buurt, want we raken behoorlijk door onze kleren heen.
Ze had er één gevonden, en voor de helft van de prijs van een ander waar we het gevraagd hadden, mooi.
Onderwijl was ik met Zazou in een buurtspeelplaats.
In de camper heeft Bar nog wat briefjes geschreven en we daarna een filmpje gekeken.
Dag 193 wo 14 nov 2007
Vanochtend heb ik eerst in de buurt gezocht naar een postkantoor.
Want we hadden weer wat dingen om op te sturen.
Ze hadden op het hoofdpostkantoor gezegd dat er bij ons in de buurt één was, maar niemand hier wist er iets van.
Toen ik weer terug was had Bar het een mannetje duidelijk gekregen dat de aggregaat niet wilde starten, en of hij iemand wist die er naar kon kijken.
Er zit hier op het terrein een soort garage, dus daar haalde hij iemand vandaan.
Die wilde het eerst niet omdat hij geen verstand van aggregaten, maar hij heeft toch een poging gedaan en het was gelukt.
Het probleem was dat het gashendeltje niet ver genoeg open ging waardoor hij blijkbaar niet wilde starten.
Onderwijl dat ik met de monteur bezig was, is Bar met Zazou naar een wasserette gegaan om de was weg te brengen.
Toen ik terug kwam super nieuws!!!!!!! Ik (en dus Zazou ook)ben geen Gen-drager. Ik ben zo blij en opgelucht! Godzijdank hebben Esther en Linda(onze halfzus)het gen ook niet. Echt heel veel geluk dat we het alledrie NIET hebben wat je hebt 50% kans om het van een ouder te erven.
Daarna zijn we naar de grand bazaar gegaan waar we de rest van de dag hebben rondgestruind.
We hebben daar een Turkse lamp gekocht die uit zeven kleinere lampjes bestaat.
We wilden die al vanaf dag één hebben, maar ze vroegen allemaal veel te veel geld.
Bij deze man kwamen we na een poos onderhandelen uit op een goede prijs.
Daarna een lekker pastatje gegeten in de camper.
maandag 29 oktober 2007
Bericht 14
Zazou en ik hebben een prima vlucht gehad, ging erg snel, alleen heeft Zazou tijdens het landen veel pijn in haar oren gehad.
We werden opgehaald door mijn ouders en Zazou was erg blij om ze weer te zien.
Ze vroeg oma al snel; als ik zo bij jou ben boven de kerk (op de bovenkerkerweg) mag ik dan met jou in bad.
Vanuit Rotterdam gelijk doorgereden naar het nieuwe huis van mijn vader, is al enorm opgeschoten!
Heerlijk veel licht ultra modern in de vorm van een doos. Daarna gelijk door naar het AMC voor de tandarts, (mijn kies die in Berlijn was gebroken) hij vond dat Ed goed werk had verricht met de dremel alleen jammer dat hij hem gelijk niet ook even gevuld had maarja, dat had hij niet in de gereedschapskist.
Gelijk ook nog maar even geprobeerd om een afspraak te maken voor een coloscopie want dat was tot heden niet gelukt i.v.m. wachttijden. De medewerking van het A.M.C was ronduit fantastisch! Op zeer korte termijn een afspraak met: de gen arts, maatschappelijk werk, koolschopje, gynocolgie en bloedprikken.
Kon gelijk terecht voor het inleidende gesprek voor de coloscopie.
Zazou was lekker bij opa thuis gebleven en hadden samen hun middag slaapje gedaan.
S’avonds heerlijk bij de Italiaan gegeten om afkick verschijnselen te voorkomen.
Dag 148 wo 10 okt 2007
Vandaag een regeldag, heel veel gebeld en zoveel mogelijk dingen proberen af te handelen zodat er zo min mogelijk voor mijn moeder bleef liggen. Het is zo super dat zij alles voor ons waarneemt!
Dag 149 do 11 okt 2007
Vandaag om 11.00 bij mijn moeder vertrokken. Eerst naar Lelystad want nu we toch in Nederland zijn kan Zazou nog even haar DAKTP prik halen en ik de griepprik. Ook gelijk maar even de boodschappen die we in het buitenland niet kunnen krijgen gehaald, stroop, drop etc. Ook alvast wat 5 dec en kerstcadeautjes gekocht.
Even bij Mariëlla, de makelaar langs geweest om te informeren hoe het gaat met de verhuur van ons huis. Na 5 maanden is het slechts 2 maanden in de verhuur geweest dus dat vinden we natuurlijk financieel wel jammer.
Ze doet enorm haar best om het te verhuren maar wil er alleen betrouwbare mensen in die over de juiste inkomens gegevens beschikken en dat is toch moeilijk. We keep our fingers crossed.
Daarna eindelijk naar MÂON!!!!!! Heel gek om weer in je eigen straat te rijden en je huis te zien. Ben wel beneden in het atelier geweest maar niet in het huis, leek me naargeestig zón leeg huis.
Was erg leuk om iedereen weer te zien! Zazou was enorm blij om haar vrienden en vriendinnen weer te zien.
Na vijf minuten bij Chenoa binnen te zijn was ze al verkleed als prinses. Kleine Nienke was enorm gegroeid en kon al lopen! Binnen no time was de tuin bij de buren (Pascal en Steef) bevolkt door alle buurkinderen, Maôn, Nienke, Chenoa, Zazou, Mirko en Max super gezellig! Het was echt thuis komen al was het maar voor even.
Ook de buren van het hoekje, waarvan zij een prachtige schoonheidssalon gaat beginnen nog gezien, de overbuurvrouw en Claudia met haar ouders en nichtje.
Zazou heeft heerlijk meegegeten bij Pascal en Steef waardoor Steef met trek de tafel verliet.
Zazou en Maôn waren zo blij elkaar weer te zien dat we besloten morgen ook nog even te komen spelen.
Rond een uur of negen ook nog even bij Milton en Hester langs geweest, heel gezellig! Tegen half elf naar Jordy en Maroeska waar we geslapen hebben en Zazou de volgende morgen uitgebreid in bad is geweest, dat hebben we niet in de camper of de camping.
Dag 150 vr 12 okt 2007
Na het ontbijt en het gebader naar de Action om de laatste bootschappen te doen. De HEMA en de action die missen we!
De meisjes hebben weer fijn gespeeld en we zijn tussen door naar de kapper geweest. Ed zal Zazou haar haren wel weer veel te kort vinden maar het was behoorlijk uitgebleekt en droog van alle zon en zee en ik vond de haren van Maôn zo leuk dus ze hebben nu dezelfde coupe Zazou weliswaar met wat minder krullen, helaas!
Naar Amersfoort gereden na een onmogelijke tankbeurt met de auto van mijn moeder. Ik weet weer waarom Ed altijd voor mij tankt!
Na twintig minuten en twee telefoontjes naar mijn moeder en de nodige ondersteuning van verschillende mensen om ons heen is het dan toch eindelijk gelukt! De vergrendeling moest van of op het slot!
Na maar een keer verkeerd gereden te zijn kwamen we uiteindelijk bij Miriams oude huis aan. Eerst naar Mir haar nieuwe huis vgaan kijken dat echt heel erg leuk is. Daarna met zijn alle bij Karin en Nello gegeten en haar nieuwe kindje bewonderd. Heerlijk hollandse pot, andijvie. Noa Jing is echt een schatje! Ze moet natuurlijk nog erg wennen aan nieuwe mensen om haar heen maar als ze maar dicht bij Karin is en we haar niet aanraken, wat heel moeilijk is want ze heeft een hele hoge aaibaarheidsfactoor, gaat het heel goed.
Daarna naar Paul en Rachel en de kids waar we slapen.
Rachel heeft al haar prachtige kralen laten zien, heel erg leuk en ik krijg ook weer zin om iets te maken.
Het zijn drukke dagen maar het is goed vol te houden omdat het zo leuk is om vrienden weer te zien naar 5 maanden.
Dag 151 za 13 okt 2007
Heerlijk geslapen met zijn tweetjes in een bed! De kinderen waren heel blij om elkaar te zien en hebben de hele ochtend gespeeld.
S’midags gewinkeld, de kinderen van Paul en Rachel hadden een afscheidsfeestje dus hadden ze eindelijk even rust, dachten ze?!
Maarja, ik kan winkelen!
Paul haakte na een uurtje af en wij zijn tot sluitingtijd doorgegaan.
Paul heeft zoals altijd weer heerlijk gekookt en ik heb vier kinderen gebadderd, druk maar super gezellig!
S’avonds kwamen Frank en Leander langs dus heel gezellig. Weer een nachtje close slapen, wat is ze toch heerlijk ik ben zooooo verliefd op ons kleine blonde grietje ook al is ze soms een duivel!
Dag 152 zo 14 okt 2007
Na een heerlijke ochtend bij Paul en Rachel en de kids en een lekkere brunch weer richting mijn ouders(ook mijn neefje Joost nog gezien.) gereden omdat ik ook met het laxeringsmiddel 4 liter! moet beginnen. Het drankje was afschuwelijk! Bij de eerste slok dacht ik dat het wel meeviel maar dat bleek een desillusie! Na 3 1/2 liter kwam het via mijn neus er weer uit dus toen ben ik maar gestopt in de hoop dat mijn darmen voldoende leeg waren.
Dag 153 ma 15 okt 2007
Dagje AMC. Vandaag heb ik zo ongeveer een dagprogramma AMC en uitgerekend nu is Zazou ziek (bijna 39 C). Gelukkig waren Kees en Corien in het land en die wilde wel op Zazou passen dus kon ik met een gerust hart en lege darmen op naar het AMC.
Eerst een gesprek gehad met de genen dokter die alles heel goed uit wist te leggen waarna ik ook al mijn vragen op hem af kon vuren.
Ik had al heel wat research gedaan op het net, het gen is MSH6 en de ziekte heet HNPCC. Gelukkig had Milton me ook het een en ander verteld over de onderzoeken dus dat gaf wat houvast.
Na het gesprek nog een gesprek met het maatschappelijkwerk. Iedereen in het ziekenhuis was ontzettend aardig en gaven heel duidelijk informatie, ik ben heel blij dat we de reis er voor onderbroken hebben want het geeft veel rust om alle informatie te krijgen en de onderzoeken te doen.
Normaal nemen ze eerst alleen bloed af om te testen of je gen drager bent en afhankelijk van de uitkomst worden verdere onderzoeken gedaan.
Over ca. 8 weken zal bekend zijn of ik gendraagster ben en mocht dat het geval zijn zou ik weer terug moeten komen voor een coloscopie en baarmoeder onderzoek wat natuurlijk super onpraktisch zou zijn, dus hebben we besloten die onderzoeken preventief te doen.
Na het maatschappelijkwerk door naar de colloscopie.
Heb besloten om het onderzoek te doen zonder narcose en mocht het te pijnlijk zijn spuiten ze alsnog via het infuus narcose.
Leek me fijner en beter anders mag je 24 uur niet auto rijden en Zazou heeft me altijd erg nodig als ze niet lekker is en dat leek me verdoofd een stuk lastiger.
Het onderzoek verliep goed, het is absoluut geen feestje maar ze gaven heel goed aan wat je kon doen als je erge pijn kreeg en ik had een hele leuke en lieve dokter en assistente.
Ze hebben geen biopt hoeven nemen want alles zag er goed uit. Nou, ik voelde me wel een enorme held zonder verdoving!
Na het onderzoek nog behoorlijk wat buikpijn gehad maar na een uurtje waren daar gelukkig de scherpe randjes wel af.
Ik liep in het ziekenhuis mijn oom en tante tegen het lijf die er ook waren om dezelfde reden dus die hebben me even een lift gegeven naar Truus.
Die had heerlijk gekookt dat ging er goed in na bijna 24 uur niet gegeten te hebben.
Dag 154 di 16 okt 2007
De dag begon vroeg, we moesten om 9.00 alweer in het AMC zijn!
Het baarmoeder onderzoek verliep ook goed wederom hoefde ze ook geen biopt te nemen, alles zag er prima uit.
Ook hier weer een bloed onderzoek om te kijken of bepaalde eiwitten verhoogt in mijn bloed voorkomen want dat kan wijzen op kanker, uitslag over ca. 6 weken.
Na deze medische molen even lekker afreageren, op naar de HEMA want die mis je in buitenland. Alle spullen ingepakt, hoop dat Miriam, weinig bagage heeft anders heb ik veel overgewicht en gaat het hoopies kosten! Alleen al 5 KG frituurvet, 9 stroopstiften, kilo’s drop en boeken en tijdschriften!
Daarna met mijn vader en Zazou naar BLOK om kleren voor Zazou te kiezen.
Voor mijn vader een beproeving zoals ook voor Zou en mij, alle drie om verschillende redenen maar, het is gelukt en voorlopig heeft ze weer wat om aan te trekken, ze groeit heel erg hard! Zelf ook nog een leuk setje gescoord. Bedankt Pap.
Zazou en ik zijn s’middags naar mijn oma geweest, heel erg gezellig. Oma is inmiddels 93 maar nog steeds ultra jong qua geest en gezondheid echt heerlijk om zón oma te hebben.
S’avonds uit eten geweest met mijn ouders en Kees en Corien.
Daarna afgesproken met Jet. Heerlijk om haar op de valreep nog te zien.
Dag 155 wo 17 okt 2007
Barbara
Laatste spullen ingepakt en nog snel even langs de fietsenmaker om een onderdeel voor mijn fiets te halen die het niet meer doet en die we in Italië niet gerepareerd krijgen.
Toen kwamen opa Jan en oma Stella ons nog even gedag zeggen.
Dat was heel erg leuk Zazou was super blij om ze weer te zien naar 5 maanden.
Ook door hen werden we weer erg verwend met mooie cadeaus en snoep. Hééé’rlijk alleen al om die verwennerij kunnen we iedereen aanraden een lange tijd op rijs te gaan!
Op de valreep nog gauw even een kopje thee bij mijn oma gedronken en toen “snel” door de files heen heeft Truus ons naar R’dam airport gebracht.
Mirjam kwam op het nippertje op tijd, ook veel file gehad, gelukkig had zij nog kilo’s over waardoor we geen overgewicht hadden.
Zazou was erg blij dat haar step ook aan boord bocht.
In een poep en een zucht stonden we weer in Rome alsof er niets gebeurd was, maar nu wel gezellig met Mirjam!
ED
Vandaag niet zoveel gedaan.
S’avonds Bar Mirjam en Zazou van de airport opgehaald.
Er zat wel bijna een uur tussen de landing en dat ze hun bagage hadden.
Toen weer met het campingbusje terug naar de camping, waar we nog wat gegeten hebben.
Dag 166 do 18 okt 2007
Vandaag hebben we wat op de camping rondgehangen en bijgekletst.
Dag 167 vr 19 okt 2007
De stad in gegaan.
We zijn begonnen bij de Spaanse trappen die zijn wel indrukwekkend en bovenaan staat een kerk die we bezocht hebben.
Daarna zijn we naar de, Trevi fontein gelopen.
Deze was heel erg mooi, een reusachtige beeldenformatie op een klein pleintje, dat helemaal ingesloten is.
Toen zijn we doorgelopen naar het pantheon, dit was ook een erg mooi gebouw/kerk die als één van de weinige gebouwen in Rome nog bijna helemaal geconserveerd is gebleven.
Iets verderop lag het Piazza Navona, dit is een groot langgerekt plein waar ze vroeger zeeslagen naspeelden.
Er staan drie fonteinen op dit plein, maar de mooiste en grootste stond helemaal in de steigers, dus daar was niet veel aan te zien.
Er was een zeer vermakelijke straatartiest bezig waar we een poos naar hebben staan kijken, hij had zelfs mij eruit gepikt om weer haar op mijn hoofd te toveren, wat is gelukt! (pruik)
Aan het plein stond ook een prachtige kerk die we bezocht hebben.
We hebben daar ook een deel van een doopdienst meegemaakt met kinderen in prachtige klassieke kleertjes.
Daarna hebben we wat bij de Mc gegeten en zijn weer terug gelopen naar de metro om naar de camping te gaan.
Dag 168 za 20 okt 2007
Vandaag weer lekker op de camping aangerotzooid.
Dag 169 zo 21 okt 2007
Vanochtend vroeg eruit om naar een rommelmarkt te gaan.
Het was een leuke markt, maar geen rommelmarkt, want bijna alles was nieuw. Bij een Indiër glazen kralensnoeren gescoord voor maar €1 per stuk, als ik dan ooit nog eens aan het kralen maken toe kom kan ik ze gebruiken.
Mirjam had bij een Afghaanse kraam een mooi kleed gevonden.
Op de markt hadden we ook afgesproken met Mary Lou en haar ouders (Philipina en Marco) om met de meisjes naar de dierentuin te gaan.
Inmiddels was het al rond 15.00 uur, dus had het niet zo gek veel zin meer om naar de dierentuin te gaan.
We hebben toen bij een heel lekker restaurantje wat gegeten(heerlijke chocotaart en gnochi met gorgonzolla e.d)(we mochten niets betalen Marco en Philipina wilden trakteren, zo lief) en zijn toen met z’n allen de Joodse wijk ingegaan. Daar was een prachtige synagoge toen we erin wilde was deze hellaas al gesloten.
Het was echt enorm gezellig met zijn allen, Mirjam was blij dat ze toch had besloten met ons mee te gaan en ze vond onze nieuw verworven “vrienden” ook te gek.
We zijn gelopen tot het Campo del Fiori na daar nog wat rondgelopen te hebben zijn we weer terug gelopen naar een metrostation om naar de camping te gaan.
Het zijn heerlijke dagen en we vinden het super gezellig dat Mir er is.
Iedereen is blij als s'avonds de camper in zicht komt want we zijn dan allemaal helemaal afgekneudeld en willen allen nog maar liggen en foto’s kijken.
Met Mirjam is de traditie ontstaan om aan het eind van de dag de foto’s te bekijken, heel leuk want je beleeft het als het ware nog een keer in vogelvlucht, echt iets om er in te houden!
Dag 170 ma 22 okt 2007
Vandaag zijn we naar de winkel gegaan van de Afghaan van de markt.
Hier waren we rond 13.00 uur en gingen we om 20.30 uur weer weg!!
Wel hadden Bar en Mirjam een heleboel mooie spullen gescoord.
(drie stoeltjes, kleden, kwasten, sieraden)
Ik vond het net de grot van Ali Babba, een kleine kelder volgestouwd met allemaal moois, heerlijk!
Het voelde echt even alsof we in India/Afghanistan waren. Inclusief het thee ritueel en het afpingelen wat ik gelukkig nog niet verleerd was! De mensen van de winkel vroegen op een gegeven moment zelfs of ik met ze mee wilde eten(Ed,Mir en Zou waren even naar een cd zaak) heel lief maar ik had geen tijd, ik moest alle schatten bekijken en een keuze maken. Zooo moeilijk want zo veel prachtigs!
Mirjam had het gelukkig reuze naar haar zin en vond het niet erg dat het veel tijd in beslag nam, integendeel vertelde ze later ze had genoten van de mooie spullen, de verkleedpartijen en de onderhandelingen.
We hebben mooie spullen gevonden voor een zeer scherpe prijs het is echter zo veel geworden dat we het moeten laten versturen, heb nog wel even in de onderhandelingen opgenomen dat wij max. 20€ verzendkosten betalen want dat was het bedrag dat zij bleven noemen en dat als het hoger zou worden het meerdere voor hun rekening zou komen.
Zazou is echt een makkelijk kind want ze heeft het de hele dag naar haar zin gehad.
Lekkere kopjes Pakistaanse thee met citroen en suiker gedronken, schat gegraven en veel met haar papa gespeeld.
Dag 171 di 23 okt 2007
Om half elf weer afgesproken bij de Afghanen om de doos met spullen naar een transportbedrijf te brengen voor verzending.
We hadden een paar dagen eerder een Spaans stel ontmoet die een jongetje hadden die op de dag nauwkeurig even oud als Zazou was.
Die zaten bij ons in de trein naar Rome en gingen naar de dierentuin.
Ze vroegen of Zazou ook mee wilde, dat wilde ze natuurlijk wel.
Dus we hadden aan het eind van de middag weer afgesproken op het station.
Bij de Afghaan zou het maar een uurtje duren, maar het verkeer zat tegen en hij kon eerst het transportbedrijf niet vinden.
Toen hij het gevonden had transporteerden ze niet naar Nederland.
Dus toen weer naar een ander die het wel deed, maar die kostte wel €70 i.p.v. de door de Afghanen geschatte €20.
Balen voor hun, want Bar had €20 afgesproken, dus ze schoten er €50 bij in.
Terug in de winkel waren Bar en Mirjam ook aan de wandel gegaan, dus dat duurde ook nog een uur voordat ze weer terug waren. Wij hebben wat door de wijk gewandeld elkaar kwijtgeraakt en ook weer terug gevonden en zijn toen samen naar een hele mooie kerk gewandeld Maria……………. Mir weet jij de naam nog?
Daarna zijn we naar de St. Maria de Maggiore kerk gegaan.
Dit is een hele mooie en vooral grote kerk.
Daarna ben ik nog even in een muziekwinkel geweest en zijn we door gelopen naar het Colosseum.
Toen snel weer terug naar het station om Zazou weer op te pikken.
Die had een heerlijke dag gehad met Aitor en zijn ouders de taal was absoluut geen probleem geweest.
Dag 172 wo 24 okt 2007
Begonnen bij het Colosseum en daarna naar het Forum Romana gegaan.
Dit is een groot terrein wat vroeger een soort markt/ontmoetingsplaats was.
Ik vind dit een hoop oude hoopjes stenen, maar Bar en Mirjam vonden het wel interessant.
Daarna zijn we naar het monument van Victor Emanuel gegaan en daar ook met de lift naar boven gegaan voor een spectaculair uitzicht over Rome.
Daarna zijn we naar Travestere gegaan om bij een restaurantje te gaan eten waar we een paar dagen geleden hadden gegeten, maar dit was dicht, het was een lunch restaurantje.
We vonden in de buurt een ander heel lekker restaurantje waar we super lekker gegeten hebben.
Daarna weer terug naar de camping.
Dag 173 do 25 okt 2007
Op naar het Vaticaan!
Eerst wilden we de St. Pieter zien, maar die was gesloten, en voor hoe lang wist niemand.
Toen maar naar de Vaticaan musea.
Dit bestaat uit een aantal grote gebouwen waar gezamenlijk elf musea in zitten.
Het eerste museum wat we wilden zien was ook dicht, het ging lekker.
De rest was wel allemaal open en stond vol met allemaal religieuze kunst.
De slagroom op de taart was natuurlijk de Sixtijnse kapel.
Daarna hebben we de St. Pieter nog eens geprobeerd, dit keer met succes!
Er was een dienst en de paus was er zelf ook nog!
We hebben nog een poos staan wachten om hem langs te zien komen, maar hij ging ergens anders weer de kerk uit, tot grote teleurstelling van de vele nonnen, paters, priesters, toeristen en ander volk.
Zazou en ik (bar) zaten zo ongeveer op spuug afstand(hebben we niet gedaan hoor!) maarja, Ed had het fototoestel dus we hebben het niet vast kunnen leggen.
Het was een dienst ter ere van de theologische universiteit tenminste, dat is wat wij er begrepen van hebben.
Zazou en ik hadden nog sjans met een jonge priester!
We kunnen echt merken dat het weer omgeslagen is het is veel kouder aan het worden en vochtiger met gevolg dat ik (bar) weer druk in de weer ben met m’n pufjes.
Ik hoest de longen uit mijn lijf (s’nachts) gelukkig slapen Mir en Zazou als een blok, arme Ed hoort natuurlijk alles.
Dag 174 vr 26 okt 2007
Niks gedaan, regenachtige dag, dus een beetje op de camping gebleven. Noem dat maar niks!!!! De wassen gedaan, camper opgeruimd, grote schoonmaak aan mijzelf ik had het hartstikke druk lijkt net werken!
Dag 175 za 27 okt 2007
Dit wordt de laatste dag met Mirjam, snik, snik we hebben het zo super gezellig gehad we gaan haar echt heel erg missen. Ze is zo eigen dat je ook helemaal niet het gevoel hebt dat je, je moet aanpassen, of zoals ze het zelf zegt; je kunt me er goed bij hebben!
Zazou is ook zo vertrouwd met haar dat ze zelfs al ruzie met haar durft te maken!
Gister had Mir haar tassen al ingepakt dus konden we er vandaag nog op uit trekken. Uitgestapt bij de metro halte colosseum, nog even het boegbeeld van Rome, gelopen naar campo del fiori waar we Marco en Marie-lou ontmoeten.
Nog lekker even geshopt, Mirjam heeft er echt gevoel voor.
Ze ontdekte een hele leuke winkel die ook nog is super goedkoop was, jurkje €10 wollen vest €25. Allebei heel goed geslaagd.
Toen op weg naar Pillipina om haar te bewonderen in uniform. Koffietje gedronken en toen met zijn allen via een schoenen winkel naar de metro want we moesten op tijd op de camping terug zijn i.v.m Mirjam vlucht.
Bij het metro station aangekomen kwamen we er achter dat de kleine meisjes nog niet klaar waren met elkaar.
Aangezien Pillipina vermoedde dat haar ex het niet goed zou vinden dat Marie-lou bij ons zou slapen werd het andersom, oeps wel even slikken hoor, Miriam weg en dan Zazou ook nog uit logeren! Dat is echt cold turkey afkikken!
Daarna snel terug naar de camping om Mir haar spullen te pakken.
Ik had besloten om met Mir mee te gaan naar het vliegveld voor de gezelligheid, als pakezel en omdat Mir een hoop spullen van ons mee terug nam, had ze zeker overgewicht.
Als ze hier moeilijk over zouden doen, kon ik weer wat mee terug nemen.
We hadden mazzel omdat Mir als een van de laatste incheckte ging alles zo de band op, met 18kg overgewicht!
Toen ben ik weer teruggegaan, maar met wat vertragingen was ik een kwartiertje eerder terug dan dat Mir geland was in Nederland!!
Onderweg werd ik nog gebeld door Marco dat alles goed ging met de kleintjes.
We werden opgehaald door mijn ouders en Zazou was erg blij om ze weer te zien.
Ze vroeg oma al snel; als ik zo bij jou ben boven de kerk (op de bovenkerkerweg) mag ik dan met jou in bad.
Vanuit Rotterdam gelijk doorgereden naar het nieuwe huis van mijn vader, is al enorm opgeschoten!
Heerlijk veel licht ultra modern in de vorm van een doos. Daarna gelijk door naar het AMC voor de tandarts, (mijn kies die in Berlijn was gebroken) hij vond dat Ed goed werk had verricht met de dremel alleen jammer dat hij hem gelijk niet ook even gevuld had maarja, dat had hij niet in de gereedschapskist.
Gelijk ook nog maar even geprobeerd om een afspraak te maken voor een coloscopie want dat was tot heden niet gelukt i.v.m. wachttijden. De medewerking van het A.M.C was ronduit fantastisch! Op zeer korte termijn een afspraak met: de gen arts, maatschappelijk werk, koolschopje, gynocolgie en bloedprikken.
Kon gelijk terecht voor het inleidende gesprek voor de coloscopie.
Zazou was lekker bij opa thuis gebleven en hadden samen hun middag slaapje gedaan.
S’avonds heerlijk bij de Italiaan gegeten om afkick verschijnselen te voorkomen.
Dag 148 wo 10 okt 2007
Vandaag een regeldag, heel veel gebeld en zoveel mogelijk dingen proberen af te handelen zodat er zo min mogelijk voor mijn moeder bleef liggen. Het is zo super dat zij alles voor ons waarneemt!
Dag 149 do 11 okt 2007
Vandaag om 11.00 bij mijn moeder vertrokken. Eerst naar Lelystad want nu we toch in Nederland zijn kan Zazou nog even haar DAKTP prik halen en ik de griepprik. Ook gelijk maar even de boodschappen die we in het buitenland niet kunnen krijgen gehaald, stroop, drop etc. Ook alvast wat 5 dec en kerstcadeautjes gekocht.
Even bij Mariëlla, de makelaar langs geweest om te informeren hoe het gaat met de verhuur van ons huis. Na 5 maanden is het slechts 2 maanden in de verhuur geweest dus dat vinden we natuurlijk financieel wel jammer.
Ze doet enorm haar best om het te verhuren maar wil er alleen betrouwbare mensen in die over de juiste inkomens gegevens beschikken en dat is toch moeilijk. We keep our fingers crossed.
Daarna eindelijk naar MÂON!!!!!! Heel gek om weer in je eigen straat te rijden en je huis te zien. Ben wel beneden in het atelier geweest maar niet in het huis, leek me naargeestig zón leeg huis.
Was erg leuk om iedereen weer te zien! Zazou was enorm blij om haar vrienden en vriendinnen weer te zien.
Na vijf minuten bij Chenoa binnen te zijn was ze al verkleed als prinses. Kleine Nienke was enorm gegroeid en kon al lopen! Binnen no time was de tuin bij de buren (Pascal en Steef) bevolkt door alle buurkinderen, Maôn, Nienke, Chenoa, Zazou, Mirko en Max super gezellig! Het was echt thuis komen al was het maar voor even.
Ook de buren van het hoekje, waarvan zij een prachtige schoonheidssalon gaat beginnen nog gezien, de overbuurvrouw en Claudia met haar ouders en nichtje.
Zazou heeft heerlijk meegegeten bij Pascal en Steef waardoor Steef met trek de tafel verliet.
Zazou en Maôn waren zo blij elkaar weer te zien dat we besloten morgen ook nog even te komen spelen.
Rond een uur of negen ook nog even bij Milton en Hester langs geweest, heel gezellig! Tegen half elf naar Jordy en Maroeska waar we geslapen hebben en Zazou de volgende morgen uitgebreid in bad is geweest, dat hebben we niet in de camper of de camping.
Dag 150 vr 12 okt 2007
Na het ontbijt en het gebader naar de Action om de laatste bootschappen te doen. De HEMA en de action die missen we!
De meisjes hebben weer fijn gespeeld en we zijn tussen door naar de kapper geweest. Ed zal Zazou haar haren wel weer veel te kort vinden maar het was behoorlijk uitgebleekt en droog van alle zon en zee en ik vond de haren van Maôn zo leuk dus ze hebben nu dezelfde coupe Zazou weliswaar met wat minder krullen, helaas!
Naar Amersfoort gereden na een onmogelijke tankbeurt met de auto van mijn moeder. Ik weet weer waarom Ed altijd voor mij tankt!
Na twintig minuten en twee telefoontjes naar mijn moeder en de nodige ondersteuning van verschillende mensen om ons heen is het dan toch eindelijk gelukt! De vergrendeling moest van of op het slot!
Na maar een keer verkeerd gereden te zijn kwamen we uiteindelijk bij Miriams oude huis aan. Eerst naar Mir haar nieuwe huis vgaan kijken dat echt heel erg leuk is. Daarna met zijn alle bij Karin en Nello gegeten en haar nieuwe kindje bewonderd. Heerlijk hollandse pot, andijvie. Noa Jing is echt een schatje! Ze moet natuurlijk nog erg wennen aan nieuwe mensen om haar heen maar als ze maar dicht bij Karin is en we haar niet aanraken, wat heel moeilijk is want ze heeft een hele hoge aaibaarheidsfactoor, gaat het heel goed.
Daarna naar Paul en Rachel en de kids waar we slapen.
Rachel heeft al haar prachtige kralen laten zien, heel erg leuk en ik krijg ook weer zin om iets te maken.
Het zijn drukke dagen maar het is goed vol te houden omdat het zo leuk is om vrienden weer te zien naar 5 maanden.
Dag 151 za 13 okt 2007
Heerlijk geslapen met zijn tweetjes in een bed! De kinderen waren heel blij om elkaar te zien en hebben de hele ochtend gespeeld.
S’midags gewinkeld, de kinderen van Paul en Rachel hadden een afscheidsfeestje dus hadden ze eindelijk even rust, dachten ze?!
Maarja, ik kan winkelen!
Paul haakte na een uurtje af en wij zijn tot sluitingtijd doorgegaan.
Paul heeft zoals altijd weer heerlijk gekookt en ik heb vier kinderen gebadderd, druk maar super gezellig!
S’avonds kwamen Frank en Leander langs dus heel gezellig. Weer een nachtje close slapen, wat is ze toch heerlijk ik ben zooooo verliefd op ons kleine blonde grietje ook al is ze soms een duivel!
Dag 152 zo 14 okt 2007
Na een heerlijke ochtend bij Paul en Rachel en de kids en een lekkere brunch weer richting mijn ouders(ook mijn neefje Joost nog gezien.) gereden omdat ik ook met het laxeringsmiddel 4 liter! moet beginnen. Het drankje was afschuwelijk! Bij de eerste slok dacht ik dat het wel meeviel maar dat bleek een desillusie! Na 3 1/2 liter kwam het via mijn neus er weer uit dus toen ben ik maar gestopt in de hoop dat mijn darmen voldoende leeg waren.
Dag 153 ma 15 okt 2007
Dagje AMC. Vandaag heb ik zo ongeveer een dagprogramma AMC en uitgerekend nu is Zazou ziek (bijna 39 C). Gelukkig waren Kees en Corien in het land en die wilde wel op Zazou passen dus kon ik met een gerust hart en lege darmen op naar het AMC.
Eerst een gesprek gehad met de genen dokter die alles heel goed uit wist te leggen waarna ik ook al mijn vragen op hem af kon vuren.
Ik had al heel wat research gedaan op het net, het gen is MSH6 en de ziekte heet HNPCC. Gelukkig had Milton me ook het een en ander verteld over de onderzoeken dus dat gaf wat houvast.
Na het gesprek nog een gesprek met het maatschappelijkwerk. Iedereen in het ziekenhuis was ontzettend aardig en gaven heel duidelijk informatie, ik ben heel blij dat we de reis er voor onderbroken hebben want het geeft veel rust om alle informatie te krijgen en de onderzoeken te doen.
Normaal nemen ze eerst alleen bloed af om te testen of je gen drager bent en afhankelijk van de uitkomst worden verdere onderzoeken gedaan.
Over ca. 8 weken zal bekend zijn of ik gendraagster ben en mocht dat het geval zijn zou ik weer terug moeten komen voor een coloscopie en baarmoeder onderzoek wat natuurlijk super onpraktisch zou zijn, dus hebben we besloten die onderzoeken preventief te doen.
Na het maatschappelijkwerk door naar de colloscopie.
Heb besloten om het onderzoek te doen zonder narcose en mocht het te pijnlijk zijn spuiten ze alsnog via het infuus narcose.
Leek me fijner en beter anders mag je 24 uur niet auto rijden en Zazou heeft me altijd erg nodig als ze niet lekker is en dat leek me verdoofd een stuk lastiger.
Het onderzoek verliep goed, het is absoluut geen feestje maar ze gaven heel goed aan wat je kon doen als je erge pijn kreeg en ik had een hele leuke en lieve dokter en assistente.
Ze hebben geen biopt hoeven nemen want alles zag er goed uit. Nou, ik voelde me wel een enorme held zonder verdoving!
Na het onderzoek nog behoorlijk wat buikpijn gehad maar na een uurtje waren daar gelukkig de scherpe randjes wel af.
Ik liep in het ziekenhuis mijn oom en tante tegen het lijf die er ook waren om dezelfde reden dus die hebben me even een lift gegeven naar Truus.
Die had heerlijk gekookt dat ging er goed in na bijna 24 uur niet gegeten te hebben.
Dag 154 di 16 okt 2007
De dag begon vroeg, we moesten om 9.00 alweer in het AMC zijn!
Het baarmoeder onderzoek verliep ook goed wederom hoefde ze ook geen biopt te nemen, alles zag er prima uit.
Ook hier weer een bloed onderzoek om te kijken of bepaalde eiwitten verhoogt in mijn bloed voorkomen want dat kan wijzen op kanker, uitslag over ca. 6 weken.
Na deze medische molen even lekker afreageren, op naar de HEMA want die mis je in buitenland. Alle spullen ingepakt, hoop dat Miriam, weinig bagage heeft anders heb ik veel overgewicht en gaat het hoopies kosten! Alleen al 5 KG frituurvet, 9 stroopstiften, kilo’s drop en boeken en tijdschriften!
Daarna met mijn vader en Zazou naar BLOK om kleren voor Zazou te kiezen.
Voor mijn vader een beproeving zoals ook voor Zou en mij, alle drie om verschillende redenen maar, het is gelukt en voorlopig heeft ze weer wat om aan te trekken, ze groeit heel erg hard! Zelf ook nog een leuk setje gescoord. Bedankt Pap.
Zazou en ik zijn s’middags naar mijn oma geweest, heel erg gezellig. Oma is inmiddels 93 maar nog steeds ultra jong qua geest en gezondheid echt heerlijk om zón oma te hebben.
S’avonds uit eten geweest met mijn ouders en Kees en Corien.
Daarna afgesproken met Jet. Heerlijk om haar op de valreep nog te zien.
Dag 155 wo 17 okt 2007
Barbara
Laatste spullen ingepakt en nog snel even langs de fietsenmaker om een onderdeel voor mijn fiets te halen die het niet meer doet en die we in Italië niet gerepareerd krijgen.
Toen kwamen opa Jan en oma Stella ons nog even gedag zeggen.
Dat was heel erg leuk Zazou was super blij om ze weer te zien naar 5 maanden.
Ook door hen werden we weer erg verwend met mooie cadeaus en snoep. Hééé’rlijk alleen al om die verwennerij kunnen we iedereen aanraden een lange tijd op rijs te gaan!
Op de valreep nog gauw even een kopje thee bij mijn oma gedronken en toen “snel” door de files heen heeft Truus ons naar R’dam airport gebracht.
Mirjam kwam op het nippertje op tijd, ook veel file gehad, gelukkig had zij nog kilo’s over waardoor we geen overgewicht hadden.
Zazou was erg blij dat haar step ook aan boord bocht.
In een poep en een zucht stonden we weer in Rome alsof er niets gebeurd was, maar nu wel gezellig met Mirjam!
ED
Vandaag niet zoveel gedaan.
S’avonds Bar Mirjam en Zazou van de airport opgehaald.
Er zat wel bijna een uur tussen de landing en dat ze hun bagage hadden.
Toen weer met het campingbusje terug naar de camping, waar we nog wat gegeten hebben.
Dag 166 do 18 okt 2007
Vandaag hebben we wat op de camping rondgehangen en bijgekletst.
Dag 167 vr 19 okt 2007
De stad in gegaan.
We zijn begonnen bij de Spaanse trappen die zijn wel indrukwekkend en bovenaan staat een kerk die we bezocht hebben.
Daarna zijn we naar de, Trevi fontein gelopen.
Deze was heel erg mooi, een reusachtige beeldenformatie op een klein pleintje, dat helemaal ingesloten is.
Toen zijn we doorgelopen naar het pantheon, dit was ook een erg mooi gebouw/kerk die als één van de weinige gebouwen in Rome nog bijna helemaal geconserveerd is gebleven.
Iets verderop lag het Piazza Navona, dit is een groot langgerekt plein waar ze vroeger zeeslagen naspeelden.
Er staan drie fonteinen op dit plein, maar de mooiste en grootste stond helemaal in de steigers, dus daar was niet veel aan te zien.
Er was een zeer vermakelijke straatartiest bezig waar we een poos naar hebben staan kijken, hij had zelfs mij eruit gepikt om weer haar op mijn hoofd te toveren, wat is gelukt! (pruik)
Aan het plein stond ook een prachtige kerk die we bezocht hebben.
We hebben daar ook een deel van een doopdienst meegemaakt met kinderen in prachtige klassieke kleertjes.
Daarna hebben we wat bij de Mc gegeten en zijn weer terug gelopen naar de metro om naar de camping te gaan.
Dag 168 za 20 okt 2007
Vandaag weer lekker op de camping aangerotzooid.
Dag 169 zo 21 okt 2007
Vanochtend vroeg eruit om naar een rommelmarkt te gaan.
Het was een leuke markt, maar geen rommelmarkt, want bijna alles was nieuw. Bij een Indiër glazen kralensnoeren gescoord voor maar €1 per stuk, als ik dan ooit nog eens aan het kralen maken toe kom kan ik ze gebruiken.
Mirjam had bij een Afghaanse kraam een mooi kleed gevonden.
Op de markt hadden we ook afgesproken met Mary Lou en haar ouders (Philipina en Marco) om met de meisjes naar de dierentuin te gaan.
Inmiddels was het al rond 15.00 uur, dus had het niet zo gek veel zin meer om naar de dierentuin te gaan.
We hebben toen bij een heel lekker restaurantje wat gegeten(heerlijke chocotaart en gnochi met gorgonzolla e.d)(we mochten niets betalen Marco en Philipina wilden trakteren, zo lief) en zijn toen met z’n allen de Joodse wijk ingegaan. Daar was een prachtige synagoge toen we erin wilde was deze hellaas al gesloten.
Het was echt enorm gezellig met zijn allen, Mirjam was blij dat ze toch had besloten met ons mee te gaan en ze vond onze nieuw verworven “vrienden” ook te gek.
We zijn gelopen tot het Campo del Fiori na daar nog wat rondgelopen te hebben zijn we weer terug gelopen naar een metrostation om naar de camping te gaan.
Het zijn heerlijke dagen en we vinden het super gezellig dat Mir er is.
Iedereen is blij als s'avonds de camper in zicht komt want we zijn dan allemaal helemaal afgekneudeld en willen allen nog maar liggen en foto’s kijken.
Met Mirjam is de traditie ontstaan om aan het eind van de dag de foto’s te bekijken, heel leuk want je beleeft het als het ware nog een keer in vogelvlucht, echt iets om er in te houden!
Dag 170 ma 22 okt 2007
Vandaag zijn we naar de winkel gegaan van de Afghaan van de markt.
Hier waren we rond 13.00 uur en gingen we om 20.30 uur weer weg!!
Wel hadden Bar en Mirjam een heleboel mooie spullen gescoord.
(drie stoeltjes, kleden, kwasten, sieraden)
Ik vond het net de grot van Ali Babba, een kleine kelder volgestouwd met allemaal moois, heerlijk!
Het voelde echt even alsof we in India/Afghanistan waren. Inclusief het thee ritueel en het afpingelen wat ik gelukkig nog niet verleerd was! De mensen van de winkel vroegen op een gegeven moment zelfs of ik met ze mee wilde eten(Ed,Mir en Zou waren even naar een cd zaak) heel lief maar ik had geen tijd, ik moest alle schatten bekijken en een keuze maken. Zooo moeilijk want zo veel prachtigs!
Mirjam had het gelukkig reuze naar haar zin en vond het niet erg dat het veel tijd in beslag nam, integendeel vertelde ze later ze had genoten van de mooie spullen, de verkleedpartijen en de onderhandelingen.
We hebben mooie spullen gevonden voor een zeer scherpe prijs het is echter zo veel geworden dat we het moeten laten versturen, heb nog wel even in de onderhandelingen opgenomen dat wij max. 20€ verzendkosten betalen want dat was het bedrag dat zij bleven noemen en dat als het hoger zou worden het meerdere voor hun rekening zou komen.
Zazou is echt een makkelijk kind want ze heeft het de hele dag naar haar zin gehad.
Lekkere kopjes Pakistaanse thee met citroen en suiker gedronken, schat gegraven en veel met haar papa gespeeld.
Dag 171 di 23 okt 2007
Om half elf weer afgesproken bij de Afghanen om de doos met spullen naar een transportbedrijf te brengen voor verzending.
We hadden een paar dagen eerder een Spaans stel ontmoet die een jongetje hadden die op de dag nauwkeurig even oud als Zazou was.
Die zaten bij ons in de trein naar Rome en gingen naar de dierentuin.
Ze vroegen of Zazou ook mee wilde, dat wilde ze natuurlijk wel.
Dus we hadden aan het eind van de middag weer afgesproken op het station.
Bij de Afghaan zou het maar een uurtje duren, maar het verkeer zat tegen en hij kon eerst het transportbedrijf niet vinden.
Toen hij het gevonden had transporteerden ze niet naar Nederland.
Dus toen weer naar een ander die het wel deed, maar die kostte wel €70 i.p.v. de door de Afghanen geschatte €20.
Balen voor hun, want Bar had €20 afgesproken, dus ze schoten er €50 bij in.
Terug in de winkel waren Bar en Mirjam ook aan de wandel gegaan, dus dat duurde ook nog een uur voordat ze weer terug waren. Wij hebben wat door de wijk gewandeld elkaar kwijtgeraakt en ook weer terug gevonden en zijn toen samen naar een hele mooie kerk gewandeld Maria……………. Mir weet jij de naam nog?
Daarna zijn we naar de St. Maria de Maggiore kerk gegaan.
Dit is een hele mooie en vooral grote kerk.
Daarna ben ik nog even in een muziekwinkel geweest en zijn we door gelopen naar het Colosseum.
Toen snel weer terug naar het station om Zazou weer op te pikken.
Die had een heerlijke dag gehad met Aitor en zijn ouders de taal was absoluut geen probleem geweest.
Dag 172 wo 24 okt 2007
Begonnen bij het Colosseum en daarna naar het Forum Romana gegaan.
Dit is een groot terrein wat vroeger een soort markt/ontmoetingsplaats was.
Ik vind dit een hoop oude hoopjes stenen, maar Bar en Mirjam vonden het wel interessant.
Daarna zijn we naar het monument van Victor Emanuel gegaan en daar ook met de lift naar boven gegaan voor een spectaculair uitzicht over Rome.
Daarna zijn we naar Travestere gegaan om bij een restaurantje te gaan eten waar we een paar dagen geleden hadden gegeten, maar dit was dicht, het was een lunch restaurantje.
We vonden in de buurt een ander heel lekker restaurantje waar we super lekker gegeten hebben.
Daarna weer terug naar de camping.
Dag 173 do 25 okt 2007
Op naar het Vaticaan!
Eerst wilden we de St. Pieter zien, maar die was gesloten, en voor hoe lang wist niemand.
Toen maar naar de Vaticaan musea.
Dit bestaat uit een aantal grote gebouwen waar gezamenlijk elf musea in zitten.
Het eerste museum wat we wilden zien was ook dicht, het ging lekker.
De rest was wel allemaal open en stond vol met allemaal religieuze kunst.
De slagroom op de taart was natuurlijk de Sixtijnse kapel.
Daarna hebben we de St. Pieter nog eens geprobeerd, dit keer met succes!
Er was een dienst en de paus was er zelf ook nog!
We hebben nog een poos staan wachten om hem langs te zien komen, maar hij ging ergens anders weer de kerk uit, tot grote teleurstelling van de vele nonnen, paters, priesters, toeristen en ander volk.
Zazou en ik (bar) zaten zo ongeveer op spuug afstand(hebben we niet gedaan hoor!) maarja, Ed had het fototoestel dus we hebben het niet vast kunnen leggen.
Het was een dienst ter ere van de theologische universiteit tenminste, dat is wat wij er begrepen van hebben.
Zazou en ik hadden nog sjans met een jonge priester!
We kunnen echt merken dat het weer omgeslagen is het is veel kouder aan het worden en vochtiger met gevolg dat ik (bar) weer druk in de weer ben met m’n pufjes.
Ik hoest de longen uit mijn lijf (s’nachts) gelukkig slapen Mir en Zazou als een blok, arme Ed hoort natuurlijk alles.
Dag 174 vr 26 okt 2007
Niks gedaan, regenachtige dag, dus een beetje op de camping gebleven. Noem dat maar niks!!!! De wassen gedaan, camper opgeruimd, grote schoonmaak aan mijzelf ik had het hartstikke druk lijkt net werken!
Dag 175 za 27 okt 2007
Dit wordt de laatste dag met Mirjam, snik, snik we hebben het zo super gezellig gehad we gaan haar echt heel erg missen. Ze is zo eigen dat je ook helemaal niet het gevoel hebt dat je, je moet aanpassen, of zoals ze het zelf zegt; je kunt me er goed bij hebben!
Zazou is ook zo vertrouwd met haar dat ze zelfs al ruzie met haar durft te maken!
Gister had Mir haar tassen al ingepakt dus konden we er vandaag nog op uit trekken. Uitgestapt bij de metro halte colosseum, nog even het boegbeeld van Rome, gelopen naar campo del fiori waar we Marco en Marie-lou ontmoeten.
Nog lekker even geshopt, Mirjam heeft er echt gevoel voor.
Ze ontdekte een hele leuke winkel die ook nog is super goedkoop was, jurkje €10 wollen vest €25. Allebei heel goed geslaagd.
Toen op weg naar Pillipina om haar te bewonderen in uniform. Koffietje gedronken en toen met zijn allen via een schoenen winkel naar de metro want we moesten op tijd op de camping terug zijn i.v.m Mirjam vlucht.
Bij het metro station aangekomen kwamen we er achter dat de kleine meisjes nog niet klaar waren met elkaar.
Aangezien Pillipina vermoedde dat haar ex het niet goed zou vinden dat Marie-lou bij ons zou slapen werd het andersom, oeps wel even slikken hoor, Miriam weg en dan Zazou ook nog uit logeren! Dat is echt cold turkey afkikken!
Daarna snel terug naar de camping om Mir haar spullen te pakken.
Ik had besloten om met Mir mee te gaan naar het vliegveld voor de gezelligheid, als pakezel en omdat Mir een hoop spullen van ons mee terug nam, had ze zeker overgewicht.
Als ze hier moeilijk over zouden doen, kon ik weer wat mee terug nemen.
We hadden mazzel omdat Mir als een van de laatste incheckte ging alles zo de band op, met 18kg overgewicht!
Toen ben ik weer teruggegaan, maar met wat vertragingen was ik een kwartiertje eerder terug dan dat Mir geland was in Nederland!!
Onderweg werd ik nog gebeld door Marco dat alles goed ging met de kleintjes.
maandag 15 oktober 2007
Bericht 13
Ik heb er niet zo veel nieuwe foto's bij kunnen zetten, want de computers hier in Italie vinden het erg moeilijk.
Dag 121 do 13 sept 2007
Vandaag weer lekker een dagje niks, lekker aan het zwembad gelegen.
We hebben daar een leuk stel ontmoet uit Delfgouw? Pascal en Brenda met een heel leuk pittig meisje, Isa, dat iets jonger was dan Zazou, feest voor de meisjes en voor de ouders ook erg gezellig.
Na het zwemmen hebben de meisjes in de camper nog wat t.v. gekeken en daarna naar bed, want de batterijtjes waren goed leeg.
Dag 122 vr 14 sept 2007
Weer met Pascal, Brenda en Isa afgesproken bij het zwembad.
Lekker geklooid in het water en een beetje de verdere route uitgezet.
Ik kwam alleen vanochtend op de internetsite van het ministerie van buitenlandse zaken achter dat Pakistan in het rijtje afgeraden landen was komen te staan, lekker dan, mijn internet tijd was bijna op dus ik kon het allemaal maar even vluchtig doorlezen, maar dat moeten we dus nog maar eens even op ons gemak doorlezen.
’s Avonds heeft Isa bij ons gegeten en hebben de meisjes nog even Dombo gekeken.
Met af en toe kritiek van Zazou of wij wat zachter wilden praten omdat de prinsesjes het niet goed konden horen.
Toen afscheid genomen van Pascal en Brenda, want die gingen de volgende dag ook weer richting Nederland.
Dag 123 za 15 sept 2007
Vanochtend de laatste dingetjes ingepakt en nog een keertje afscheid genomen van Pascal, Brenda en Isa.
Isa wilde nog een keer naar onze camper.
Rond 13.00 uur zijn we naar de camperplaats in Florence gereden.
Daar hebben we de camper geparkeerd en zijn toen richting de stad gelopen.
Onderweg kwamen we een antiek marktje tegen in een park waar we
een poosje rondgestruind hebben.
Daarna zijn we het centrum ingelopen en hebben het battistero bezocht, deze was erg mooi met een enorm gemosaïkt plafond.
Daarna hebben we wat gegeten en zijn toen terug gelopen naar de camper.
Dag 124 zo 16 sept 2007
Op de fiets naar Palazzo Pitti dit is een oud paleis met grote tuinen erbij.
Het paleis is opgedeeld in een aantal musea nl. Galleria Palatina met oude schilderijen, was dicht, de Royal Apartments, geen kaartje voor gekocht, de Giardino di Boboli, hier was een expositie over oude Romeinse tuinen, was wel aardig.
Verder waren de tuinen groot en slecht onderhouden.
Het Museo delle Porcellane was wel mooi, maar kan niet tippen aan Dresden.
Het Museo degli Argenti was erg mooi, maar ja, Dresden hè.
Daarna hebben we nog even in de buurt rondgelopen en zag Bar een mooi kinderbestekje voor het kindje van Karin, maar de winkel was dicht, morgen beter.
We zijn toen op weg gegaan naar het restaurantje waar we met Es en Joost hebben gegeten, dit was nog niet open, maar Bar heeft ze kunnen overhalen om eerder open te gaan.
Het eten was wederom voortreffelijk.
Daarna weer op de fiets gestapt naar de camper.
Dag 125 ma 17 sept 2007
Vanochtend rond 10.00 uur richting San Gimignano gegaan.
Maar eerst nog even Florence in voor het bestekje voor Karin.
Het is niet echt een feest om met een camper door alle kleine straatjes te rijden, maar we kwamen bij de winkel, weer dicht en ging pas om 16.00 uur open!?, jammer.
Onderweg kwamen we bij een afrit van een snelweg een grote supermarkt tegen.
Daar gestopt om inkopen te doen, en om te zoeken naar een bouwmarkt omdat we het afsluitdopje van de vuilwatertank verloren waren. (ik was vergeten de schuif dicht te doen en dus drukte al het water in samen werking met het hobbelige wegdek het doppie eruit)
Ik had een bouwmarkt gevonden, maar die had zo goed als geen loodgieters spullen.
Even later zag ik een sanitairgroothandel en die hadden het wel, zelfs een mooier systeem met een schroefdop, helemaal goed.
We hadden alleen nog een nieuw probleem met de aggregaat, hij slaat steeds af als we een paar minuten rijden, een beetje vreemd want hij kon altijd aanstaan tijdens het rijden.
We gebruiken hem veel tijdens het rijden om de airco aan te kunnen hebben.
Later maar even naar kijken.
In San Gimignano aangekomen gold daar ook weer een camper boycot.
We konden de camper parkeren op een km afstand, dat is op zich wel te doen ware het niet dat het stadje op een berg ligt en het Bar niet echt goed af gaat om met ruim 30 graden een berg te beklimmen.
Bar had boven bij het stadje een ijzerboer gezien en wilde vragen of we de camper bij hem op zijn terrein mochten parkeren.
Na wat vrouwelijke charmes mocht dit.
Het gratis boven parkeren had alleen wel een prijs want we konden achter het pand parkeren, maar dat ging ook weer stijl naar beneden en daarna gelijk weer vlak met als gevolg dat ik één van de stelpoten die onder de achterbumper hangen er bijna afreed.
De poot was helemaal verbogen, maar de bumper had het gelukkig gehouden, weer een reparatieklusje erbij!
San Gimignano is een erg mooi zeer oud middeleeuws aandoend stadje met veertien vreemde torens.
De torens zijn daar honderden jaren geleden neergezet door de rijke families van de stad als symbool voor hun rijkdom en macht, had je geld dan bouwde je een toren naast je huis.
We hebben daar een paar uur rond gelopen en ons verbaast over de keramiek die je daar kunt kopen.
Ze maken buiten de toeristische zooi ook ontzettend mooie banken en eettafels van keramiek, heel mooi voor in de tuin (die we niet hebben).
Daarna de camper weer bij de ijzerboer opgehaald.
Het was nog een hele toer om daar weer weg te komen.
Ik wilde via de andere kant van het pand naar boven om meer schade te voorkomen, maar dit was zo stijl dat ik zelfs in z’n eerste versnelling niet boven kon komen.
Met een aanloop lukte het, maar je schiet dan wel meteen de doorgaande weg op die haaks op de oprit ligt.
We zijn doorgereden naar Grossetto om daar naar een camping te gaan.
We kwamen rond een uur of twaalf aan in Marina di Grossetto waar we er achter kwamen dat het park van Niki de Saint Phalle helemaal niet bij Grossetto ligt, maar bij Capalbio (75 km verder!).
Dit wisten we wel, maar we hebben op de een of andere manier plaatsnamen door elkaar gehaald (het lijkt ook zo op elkaar!, not!)
Maar goed, we hadden Zazou morgen stand beloofd, (waar we zelf ook wel erg zin in hadden), dus toch maar naar de camping gereden waar we op de parkeerplaats hebben overnacht.
Ik was er ook achter gekomen dat we het hele loospijpje van de vuilwatertank verloren waren, inclusief mooie nieuwe schroefdop!
Dit is waarschijnlijk gebeurd toen we bij de ijzerboer naar boven scheurden om weer op de weg te komen.
Het pijpje hing zo’n 15cm onder de camper uit en de hoek van de oprit ten opzichte van de weg heeft hem er waarschijnlijk afgetikt.
Gelukkig had ik drie van die doppen gekocht! (vooruitziende blik), maar nu was ik wel het tuitje kwijt waar die dop in past, maarja, we zien morgen wel weer hoe we dit oplossen.
Dag 126 di 18 sept 2007
Vanochtend eerst ingechecked op de camping, maar we kregen te horen dat we hier maximaal tot zaterdag konden staan omdat ze dan sloten voor dit jaar.
Dit vonden we wat minder omdat we graag een aantal dagen strand wilden en als we er zaterdag nog niet genoeg van zouden hebben konden we weer verkassen.
Toen we wat op de camping rondliepen was ook aan alles merkbaar dat ze bezig waren de boel af te sluiten en klaar te maken voor de winterstop.
Het voelde niet lekker, dus hebben we weer uitgechecked en zijn we naar een andere camping in de buurt gereden (camping village Baia Azzurra in Rocchette) die tot eind oktober open was.
Deze camping voelde lekker en hij lag 150m van het strand (de andere 850m) en had ook nog een mooi zwembad, iedereen blij.
Nadat we geïnstalleerd waren zijn Bar en Zazou gaan zwemmen en ben ik bezig gegaan met het vuilwatertank probleem.
Na wat slijpen, schuren en kitten was het gelukt om de schroefdop rechtstreeks op de tank te krijgen, super!
Nu steekt hij niet meer onder de camper uit, en wat niet uitsteekt kan je er ook niet afrijden!
De stelpoot heb ik er ook afgehaald, maar die is wel zeer dramatisch verbogen, ik weet niet of ik die weer goed kan rammen, (ik denk dat ik de beide stelpoten er vanaf Pakistan wel af ga halen met die kuilen in de wegen daar), maar dat zien we morgen wel weer, eerst zwemmen!
Na het zwemmen op de camping zijn we nog even naar zee gelopen, zag er goed uit, morgen een dagje zee.
Nog een pizzatje gegeten op de camping en daarna lekker t.v. gekeken.
Dag 127 t/m 133 wo 19 t/m di 25 sept 2007
Lekker weinig gedaan, zon, zee, strand.
Dag 134 wo 26 sept 2007
Om 12.00 vertrokken richting Capalbio voor de Tarot Garden van Niki de Saint Phalle.
Ik had op de camping een aantal dagen geleden een paar draden van de aggregaat omgewisseld omdat de aggregaat sinds de reparatie van een paar weken geleden niet meer aan wil blijven tijdens het rijden.
Ik had alle bedrading tijdens het uitbouwen gelabeld, maar een regenbuitje had de labeltjes vervaagd en over twee draden twijfelde ik, dus maar omwisselen en hij draaide ook gewoon, dus misschien was dat het.
Na nog geen minuut rijden ging hij alweer uit, dus daar lag het dus ook niet aan.
Weer opnieuw het ding aangezet en goed in de gaten gehouden.
Voordat hij uitging zag ik dat het olielampje een beetje flikkerde, maar dat gebeurt ook vaak als b.v. je auto afslaat, en het oliepijl had ik een paar dagen geleden nog gechecked en was tot het bovenste streepje, dus goed.
Omdat ik het zo langzamerhand ook niet meer wist heb ik er toch nog een klein beetje olie ingegooid, en ja hoor, hij bleef lopen tijdens het rijden!
Het maffe ding heeft dus een soort beveiliging dat als er niet genoeg olie in zit dat hij afslaat (erg handig, hoef ik er niet zo op te letten), en het niveau zat dus blijkbaar op het randje zodat hij prima draaide als de camper stil stond, maar door het hobbelen tijdens het rijden kreeg hij te weinig en sloeg af.
Ik zal een nieuw streepje op de peilstok maken want die klopt dus van geen kant, het maximale niveau is dus eigenlijk net niet genoeg, maar gelukkig een hele zorg minder want ik wist ook niet meer waar ik het nog moest zoeken en als het warm is, is het erg fijn dat de airco aan kan tijdens het rijden.
Na anderhalf uur waren we bij het park van Niki de Saint Phalle.
Er was wel wat veranderd in twaalf jaar tijd, het grootste verschil was een groot entree gebouw waardoor je niet meer over het hek kan klimmen zoals we toen gedaan hadden omdat het na een week zoeken dicht was.
Voor de rest was het nog even indrukwekkend, zelfs voor de tweede keer.
We konden alleen zien dat de tand des tijds zichtbaar was, vooral op de stukken waarop ze spiegelglas had gebruikt, en van sommige delen waren stukken glazuur afgesprongen.
Zazou vond het geweldig, zo mooi dat ze haar waffeltje niet stil kon houden en wij bijna niet rustig konden kijken omdat ze ons steeds weer riep om iets te komen bekijken dat zóóóó mooi, spannend of grappig was.
Rond zes uur zijn we naar Capalbio zelf gereden om even rond te kijken en een happie te scoren.
Het is een zeer oud en geweldig mooi dorpje boven op een berg (de camper vond het ook erg leuk om naar boven te rijden).
Je hebt vanuit het dorpje echt adembenemende uitzichten over het Toscaanse landschap.
We hebben lekker gegeten in een klein restaurantje, ik had spaghetti bolognese van wild zwijn, een aanrader.
Daarna zijn we richting Viterbo gereden.
We hadden de camper op een parkeerplaats gezet voor de nacht, maar het voelde niet echt goed, ook omdat er steeds auto’s stopten die even contact hadden met elkaar en daarna weer verder reden, en ook steeds vlak naast ons, terwijl de parkeerplaats zo groot was als twee voetbalvelden.
Heel irritant de hele tijd die portieren die dichtgegooid worden.
Ik was even rond gaan lopen en ontdekte ongeveer achthonderd meter verderop een parkeerplaats bij een supermarkt die er beter uitzag, en we moesten ook nodig bootschappen hebben, dus hem daar maar neergezet.
Toen we daar stonden zag ik dat we tien meter voor de ingang van het politiebureau stonden, dat was mooi, kan hij hier morgen ook met een gerust hart hier staan.
Dag 135 do 27 sept 2007
Regen, regen, regen, we wisten bijna niet meer wat dit was.
Eerst wat bootschappen gedaan, en daarna in de camper gewacht tot de buien over waren.
Dit duurde wel even, dus heb ik wat geprobeerd te slapen en heeft Zazou een filmpje gekeken en Bar wat gelezen.
Rond 14.00 uur werd het droog, dus gauw op de fiets de stad in.
Onderweg al weer moeten schuilen, maar toen bleef het wel een poos droog.
Bar haar fiets begon rare kuren te vertonen, als ze kracht moest zetten om een heuvel op te komen leek het net of de ketting er af vloog.
Viterbo vonden we niet de moeite waard, alleen het middeleeuwse wijkje is wel leuk.
Het regende weer hevig, dus hadden we besloten dat we naar de stadsmuur zouden gaan (binnen de muren mag je niet met een camper komen).
We moesten lopen omdat de weg alleen omhoog was en dat dus niet meer kon op Bar haar fiets, en dat ik door zou fietsen naar de camper om Bar en Zazou op te halen.
Dat hebben we gedaan en tijdens het wachten op mij hadden de meisjes al wat bij de Mac gegeten, dus daar heb ik ook wat gehaald en toen weer terug naar de parkeerplaats.
Dag 136 vr 28 sept 2007
Naar Bagnaia gereden om Villa Lante te bekijken.
Dit was wel aardig, maar niet wat we ervan verwacht hadden.
Daarna zijn we doorgereden naar Caprarola waar we het Palazzo Farnese bezocht hebben.
Dit was een heel mooi paleis met vreselijk mooie plafonds en een geweldige tuin.
Villa Lante was hier een beetje van af gekeken, maar ze hadden het duidelijk niet kunnen evenaren.
We hadden ook het voordeel dat we met z’n drieën een gids kregen waardoor we rustig konden kijken.
Er zat wel een buslading toeristen achter ons maar die konden we goed voorblijven.
Dag 137 za 29 sept 2007
Vanochtend naar Tuscania gereden omdat we hier twee dagen geleden langs waren gereden en het er veelbelovend uitzag.
Het was een leuk middeleeuws stadje waar Bar en Zazou de middag doorheen gestruind hebben.
’s Avonds zijn we na het eten doorgereden naar Bomarzo gereden en daar vlak bij het Parco dei Mostri een mooie overnachtingsplaats gevonden.
Dag 138 zo 30 sept 2007
Vanuit de stelplaats een klein stukje naar beneden gelopen naar het park.
Bar en ik hadden nog niks gegeten en het restaurant was nog niet open, dus we waren nog even aan het wachten in de speeltuin.
Daar kwamen we een ander bijdehand Italiaans meisje van drie tegen.
Het clickte meteen tussen de meisjes, en omdat wij nog een half uurtje moesten wachten op het restaurant ging Zazou vast met het meisje (Mary-Lou) en haar ouders het park in.
Nadat we gegeten hadden zijn wij ook het park ingegaan.
We vonden het heel mooi, het park staat vol met hele oude monsterachtige stenen beelden.
Na een poosje vonden we Zazou weer, maar die zei hallo en vroeg toen of we weer door wilden lopen, want ze wilde bij het meisje blijven.
Dit hebben we niet gedaan, maar zijn met z’n allen verder door het park gelopen.
Aan het eind werden we door de ouders uitgenodigd om bij hun langs te komen.
Ze woonden vlak bij Rome aan de kust.
Daarna hebben we besloten vannacht nog hier te blijven staan omdat het een mooie plek was en het toch maar een klein eindje naar Orvieto was, en dan hoefden we niet opnieuw op zoek te gaan naar een overnachtingplaats.
Ik heb ’s avonds geprobeerd de aggregaat weer aan de praat te krijgen.
Na wat sleutelen was dit gelukt, erg prettig want de huishoudaccu was bijna leeg.
Ik heb ook nog geprobeerd Bar haar fiets te repareren, maar ik heb wel het probleem ontdekt, maar daar kon ik verder niks mee.
Dag 139 ma 1 okt 2007
Vanochtend naar Orvieto gereden.
De camper op een stelplaats gezet, (area sosta camper Orvieto, strada della Direttissima, Piazza delle Pace, € 15) dit was een prima plek met stroom en douches etc., voor Italië is dit zeer uitzonderlijk, want meestal is het allen maar een parkeerplaats zonder wat.
Daarna zijn we met de funicolaire (een soort kabelbaantje) naar boven gegaan.
Orvieto ligt op een hoge rots waardoor je als je geen auto hebt deze lift moet gebruiken om boven te komen.
Het is een heel mooi stadje met leuke winkels en restaurantjes.
We hebben daar een internetpoint opgezocht om vervolgens tot 20.00 uur bezig te zijn met van allerlei mailtjes, uitzoekerij en vliegtickets.
Daarna hebben we een pizzatje opgehaald en hebben die op de trappen van de kathedraal opgegeten.
Toen we weer bij de kabelbaan kwamen was die inmiddels gesloten.
Dit was dus een probleem omdat het alternatief de autoroute was van een km of zes.
Er ging ook geen bus meer en er waren ook geen taxi’s.
Gelukkig liepen we een aantal Amerikanen tegen het lijf die boven waren met de auto en zo aardig waren om ons een lift naar beneden te geven.
Dag 140 di 2 okt 2007
Vanochtend eerst bootschappen gedaan en geprobeerd om de fiets van Bar te laten repareren.
De fietsenmaker kon er niks mee omdat hij geen onderdelen had van Nexus.
Na de bootschappen uitgepakt te hebben zijn we weer met de funicolaire naar boven gegaan om de kathedraal te bezichtigen.
Deze is van buiten prachtig, en van binnen een beetje leeg, maar de kapellen links en rechts zijn erg mooi.
Daarna hebben we de “grotten” bezocht.
Dit zijn een soort ruimtes die de etrusken vroeger uitgehakt hadden om stenen te krijgen voor de bouw van Orvieto.
De ruimtes zijn later o.a. gebruikt voor het persen van olijven en het houden van duiven voor de consumptie.
De grotten waren wel grappig om te zien, maar de gids die mee was deed haar best om zo snel en Amerikaans mogelijk Engels te spreken, waardoor het met haar Italiaanse accent zeer irriterend was.
En ze was ook een duidelijk ADHD gevalletje, dus erg vermoeiend.
Daarna hebben we nog een beetje in het stadje rondgelopen en zijn rond 20.00 uur weer met de lift naar beneden gegaan.
Dag 141 wo 3 okt 2007
Vanochtend naar Tivoli gereden.
We zijn naar Villa Adriana gereden, want die wilden we zien en daar was tegelijker tijd een stelplaats.
Villa Adriana was eigenlijk helmaal geen villa, maar een klein dorpje/complex uit 126 na Christus.
Bar vond het erg mooi, maar ik heb niet zoveel met hopen stenen waar je met veel voorstellingsvermogen badhuizen etc. bij voor moet stellen.
De omgeving was wel prachtig met veel olijfbomen, en van sommige gebouwen stond nog aardig wat overeind, dus dat was wel mooi.
Toen we weer terug waren werden we van de parkeerplaats afgestuurd, want het was niet de bedoeling dat we daar bleven overnachten.
We mochten wel overnachten, maar op een andere parkeerplaats 100m verderop, ook goed.
Bar wilde een visschotel maken, maar daarvoor hadden we de oven, dus ook de aggregaat nodig.
Na vijf minuten stopte hij ermee, geen benzine meer.
Vijf minuten later stopte het gasfornuis er ook mee, geen gas meer.
Wij weer op pad om benzine en gas te krijgen.
Dit viel niet mee, benzine was wel te krijgen, maar gas niet.
Hiervoor moest ik waarschijnlijk langs de snelweg zijn, maar ik had geen zin om daar nu naar toe te gaan, dus alleen benzine.
Weer terug op de parkeerplaats hebben we de aardappelen in de magnetron gekookt en kon de visschotel daarna ook in de oven.
Waren we eindelijk eens rond half zeven terug om op een normale tijd te eten, werd het toch nog tien uur voordat we aan tafel zaten!
Dag 142 do 4 okt 2007
Eerst Bar en Zazou bij een grote speeltuin in Tivoli er uit gezet.
Daarna ben ik naar de snelweg gereden om LPG te tanken.
Gelukkig kwam ik vlak voor de snelweg een pomp tegen die LPG verkocht.
Dus weer volgetankt een parkeerplaats proberen te vinden, dit viel niet mee.
Ik kan met dit grote apparaat bijna nergens staan in die kleine straatjes, of het is verboden.
Ik kwam terecht op de parkeerplaats van de stadsbussen en moest nog een minuut op twintig lopen naar de speeltuin.
Toen we elkaar weer gevonden hadden zijn we naar Villa D’Este gegaan.
Dit was in tegenstelling tot Villa Adriana wel een villa.
Deze villa was een heel stuk jonger, dus alles stond nog overeind en was nog in tact.
Er waren weer bijzonder mooie plafondschilderingen en er was een prachtige tuin bij met allemaal te gek mooie fonteinen.
Hierna hebben we nog wat in Tivoli rondgelopen en zijn toen weer naar de camper gegaan om naar Rome te rijden.
Daar hebben we een mooie camping opgezocht die op een half uur met openbaarvervoer van Rome lag.
Dag 143 vr 5 okt 2007
Deze dag stond als gewoonlijk als altijd na een aantal campingloze dagen in het teken van wassen en schoonmaken.
Dag 144 za 6 okt 2007
Nog wat meer op de camping gelummeld.
Dag 145 zo 7 okt 2007
Met de campingbus naar een internetpoint gereden om van allerlei dingen te regelen.
Daarna met de trein naar de stad om een beetje van Rome te zien.
Door het internetten was de dag al bijna om zonder eigenlijk iets leuks gedaan te hebben, jammer, maar toch maar terug naar de camper gegaan.
Dag 146 ma 8 okt 2007
Vandaag lekker aan het zwembad gelegen.
Zazou was druk in de weer met haar camping opa en oma die we hier ontmoet hadden.
Han en Tini uit Purmerend, ontzettend leuke en gezellige mensen.
Ik maakte me een beetje druk over het feit dat Bar en Zazou morgen naar het vliegveld moesten.
Als we ons zouden laten brengen door de campingbus zou dat €40 kosten, met het openbaarvervoer was het qua tijd niet haalbaar, en dan zat je nog met veel overstappen.
Er zat dus niets anders op dan de boel af te breken en met de camper te gaan en dan maar hopen dat ik het apparaat ergens kon parkeren.
Tot mijn grote verbazing boden Han en Tini aan om ons weg te brengen, zij waren met een caravan, dus hadden een losse auto.
Dit was geweldig!
Dag 147 di 9 okt 2007
Vanochtend om 6.30uur opgestaan om naar het vliegveld te gaan waar Bar en Zazou rond 8.00 moesten zijn.
Voor de vele mensen die niet weten waarom Bar en Zazou terug moeten naar Nederland, zal ik het even uitleggen.
Bar haar vader heeft meegedaan met zijn broers en zussen aan een genetisch onderzoek om te kijken of ze drager zijn van een bepaald gen dat darmkanker veroorzaakt omdat er een paar leden van de familie darmkanker heeft gehad.
Ongeveer de helft van de familie is drager en kan dit doorgegeven hebben aan de kinderen.
Als bezitter van dit gen heb je 80% kans om darmkanker te krijgen, en als vrouw is de kans op baarmoederkanker net zo groot.
Meer dan genoeg reden om ook getest te worden, en omdat de arts in het AMC vond dat er toch wel op korte termijn getest moest worden hebben Bar en Zazou een vlucht terug geboekt.
In principe zou alleen Bar getest worden.
Zazou zou pas getest worden op het moment dat Bar drager zou zijn en twintig zou zijn.
We wilden niet als Bar drager zou zijn dat we nog zeventien jaar moeten afwachten of Zazou ook drager is, dus wordt zij ook gelijk getest (het is alleen wat bloed afnemen).
Voor het geval dat over zes weken blijkt dat Bar drager is, en ze weer terug moet om haar darmen en baarmoeder te laten onderzoeken, laat ze die onderzoeken nu maar alvast preventief doen, het zijn nare onderzoeken, maar liever safe than sorry.
Nadat ze ingechecked waren ben ik weer met Han en Tini teruggereden naar de camping waar ik wat klusjes aan de camper heb gedaan.
Han en Tini, als jullie dit lezen, nogmaals bedankt!
Dag 121 do 13 sept 2007
Vandaag weer lekker een dagje niks, lekker aan het zwembad gelegen.
We hebben daar een leuk stel ontmoet uit Delfgouw? Pascal en Brenda met een heel leuk pittig meisje, Isa, dat iets jonger was dan Zazou, feest voor de meisjes en voor de ouders ook erg gezellig.
Na het zwemmen hebben de meisjes in de camper nog wat t.v. gekeken en daarna naar bed, want de batterijtjes waren goed leeg.
Dag 122 vr 14 sept 2007
Weer met Pascal, Brenda en Isa afgesproken bij het zwembad.
Lekker geklooid in het water en een beetje de verdere route uitgezet.
Ik kwam alleen vanochtend op de internetsite van het ministerie van buitenlandse zaken achter dat Pakistan in het rijtje afgeraden landen was komen te staan, lekker dan, mijn internet tijd was bijna op dus ik kon het allemaal maar even vluchtig doorlezen, maar dat moeten we dus nog maar eens even op ons gemak doorlezen.
’s Avonds heeft Isa bij ons gegeten en hebben de meisjes nog even Dombo gekeken.
Met af en toe kritiek van Zazou of wij wat zachter wilden praten omdat de prinsesjes het niet goed konden horen.
Toen afscheid genomen van Pascal en Brenda, want die gingen de volgende dag ook weer richting Nederland.
Dag 123 za 15 sept 2007
Vanochtend de laatste dingetjes ingepakt en nog een keertje afscheid genomen van Pascal, Brenda en Isa.
Isa wilde nog een keer naar onze camper.
Rond 13.00 uur zijn we naar de camperplaats in Florence gereden.
Daar hebben we de camper geparkeerd en zijn toen richting de stad gelopen.
Onderweg kwamen we een antiek marktje tegen in een park waar we
een poosje rondgestruind hebben.
Daarna zijn we het centrum ingelopen en hebben het battistero bezocht, deze was erg mooi met een enorm gemosaïkt plafond.
Daarna hebben we wat gegeten en zijn toen terug gelopen naar de camper.
Dag 124 zo 16 sept 2007
Op de fiets naar Palazzo Pitti dit is een oud paleis met grote tuinen erbij.
Het paleis is opgedeeld in een aantal musea nl. Galleria Palatina met oude schilderijen, was dicht, de Royal Apartments, geen kaartje voor gekocht, de Giardino di Boboli, hier was een expositie over oude Romeinse tuinen, was wel aardig.
Verder waren de tuinen groot en slecht onderhouden.
Het Museo delle Porcellane was wel mooi, maar kan niet tippen aan Dresden.
Het Museo degli Argenti was erg mooi, maar ja, Dresden hè.
Daarna hebben we nog even in de buurt rondgelopen en zag Bar een mooi kinderbestekje voor het kindje van Karin, maar de winkel was dicht, morgen beter.
We zijn toen op weg gegaan naar het restaurantje waar we met Es en Joost hebben gegeten, dit was nog niet open, maar Bar heeft ze kunnen overhalen om eerder open te gaan.
Het eten was wederom voortreffelijk.
Daarna weer op de fiets gestapt naar de camper.
Dag 125 ma 17 sept 2007
Vanochtend rond 10.00 uur richting San Gimignano gegaan.
Maar eerst nog even Florence in voor het bestekje voor Karin.
Het is niet echt een feest om met een camper door alle kleine straatjes te rijden, maar we kwamen bij de winkel, weer dicht en ging pas om 16.00 uur open!?, jammer.
Onderweg kwamen we bij een afrit van een snelweg een grote supermarkt tegen.
Daar gestopt om inkopen te doen, en om te zoeken naar een bouwmarkt omdat we het afsluitdopje van de vuilwatertank verloren waren. (ik was vergeten de schuif dicht te doen en dus drukte al het water in samen werking met het hobbelige wegdek het doppie eruit)
Ik had een bouwmarkt gevonden, maar die had zo goed als geen loodgieters spullen.
Even later zag ik een sanitairgroothandel en die hadden het wel, zelfs een mooier systeem met een schroefdop, helemaal goed.
We hadden alleen nog een nieuw probleem met de aggregaat, hij slaat steeds af als we een paar minuten rijden, een beetje vreemd want hij kon altijd aanstaan tijdens het rijden.
We gebruiken hem veel tijdens het rijden om de airco aan te kunnen hebben.
Later maar even naar kijken.
In San Gimignano aangekomen gold daar ook weer een camper boycot.
We konden de camper parkeren op een km afstand, dat is op zich wel te doen ware het niet dat het stadje op een berg ligt en het Bar niet echt goed af gaat om met ruim 30 graden een berg te beklimmen.
Bar had boven bij het stadje een ijzerboer gezien en wilde vragen of we de camper bij hem op zijn terrein mochten parkeren.
Na wat vrouwelijke charmes mocht dit.
Het gratis boven parkeren had alleen wel een prijs want we konden achter het pand parkeren, maar dat ging ook weer stijl naar beneden en daarna gelijk weer vlak met als gevolg dat ik één van de stelpoten die onder de achterbumper hangen er bijna afreed.
De poot was helemaal verbogen, maar de bumper had het gelukkig gehouden, weer een reparatieklusje erbij!
San Gimignano is een erg mooi zeer oud middeleeuws aandoend stadje met veertien vreemde torens.
De torens zijn daar honderden jaren geleden neergezet door de rijke families van de stad als symbool voor hun rijkdom en macht, had je geld dan bouwde je een toren naast je huis.
We hebben daar een paar uur rond gelopen en ons verbaast over de keramiek die je daar kunt kopen.
Ze maken buiten de toeristische zooi ook ontzettend mooie banken en eettafels van keramiek, heel mooi voor in de tuin (die we niet hebben).
Daarna de camper weer bij de ijzerboer opgehaald.
Het was nog een hele toer om daar weer weg te komen.
Ik wilde via de andere kant van het pand naar boven om meer schade te voorkomen, maar dit was zo stijl dat ik zelfs in z’n eerste versnelling niet boven kon komen.
Met een aanloop lukte het, maar je schiet dan wel meteen de doorgaande weg op die haaks op de oprit ligt.
We zijn doorgereden naar Grossetto om daar naar een camping te gaan.
We kwamen rond een uur of twaalf aan in Marina di Grossetto waar we er achter kwamen dat het park van Niki de Saint Phalle helemaal niet bij Grossetto ligt, maar bij Capalbio (75 km verder!).
Dit wisten we wel, maar we hebben op de een of andere manier plaatsnamen door elkaar gehaald (het lijkt ook zo op elkaar!, not!)
Maar goed, we hadden Zazou morgen stand beloofd, (waar we zelf ook wel erg zin in hadden), dus toch maar naar de camping gereden waar we op de parkeerplaats hebben overnacht.
Ik was er ook achter gekomen dat we het hele loospijpje van de vuilwatertank verloren waren, inclusief mooie nieuwe schroefdop!
Dit is waarschijnlijk gebeurd toen we bij de ijzerboer naar boven scheurden om weer op de weg te komen.
Het pijpje hing zo’n 15cm onder de camper uit en de hoek van de oprit ten opzichte van de weg heeft hem er waarschijnlijk afgetikt.
Gelukkig had ik drie van die doppen gekocht! (vooruitziende blik), maar nu was ik wel het tuitje kwijt waar die dop in past, maarja, we zien morgen wel weer hoe we dit oplossen.
Dag 126 di 18 sept 2007
Vanochtend eerst ingechecked op de camping, maar we kregen te horen dat we hier maximaal tot zaterdag konden staan omdat ze dan sloten voor dit jaar.
Dit vonden we wat minder omdat we graag een aantal dagen strand wilden en als we er zaterdag nog niet genoeg van zouden hebben konden we weer verkassen.
Toen we wat op de camping rondliepen was ook aan alles merkbaar dat ze bezig waren de boel af te sluiten en klaar te maken voor de winterstop.
Het voelde niet lekker, dus hebben we weer uitgechecked en zijn we naar een andere camping in de buurt gereden (camping village Baia Azzurra in Rocchette) die tot eind oktober open was.
Deze camping voelde lekker en hij lag 150m van het strand (de andere 850m) en had ook nog een mooi zwembad, iedereen blij.
Nadat we geïnstalleerd waren zijn Bar en Zazou gaan zwemmen en ben ik bezig gegaan met het vuilwatertank probleem.
Na wat slijpen, schuren en kitten was het gelukt om de schroefdop rechtstreeks op de tank te krijgen, super!
Nu steekt hij niet meer onder de camper uit, en wat niet uitsteekt kan je er ook niet afrijden!
De stelpoot heb ik er ook afgehaald, maar die is wel zeer dramatisch verbogen, ik weet niet of ik die weer goed kan rammen, (ik denk dat ik de beide stelpoten er vanaf Pakistan wel af ga halen met die kuilen in de wegen daar), maar dat zien we morgen wel weer, eerst zwemmen!
Na het zwemmen op de camping zijn we nog even naar zee gelopen, zag er goed uit, morgen een dagje zee.
Nog een pizzatje gegeten op de camping en daarna lekker t.v. gekeken.
Dag 127 t/m 133 wo 19 t/m di 25 sept 2007
Lekker weinig gedaan, zon, zee, strand.
Dag 134 wo 26 sept 2007
Om 12.00 vertrokken richting Capalbio voor de Tarot Garden van Niki de Saint Phalle.
Ik had op de camping een aantal dagen geleden een paar draden van de aggregaat omgewisseld omdat de aggregaat sinds de reparatie van een paar weken geleden niet meer aan wil blijven tijdens het rijden.
Ik had alle bedrading tijdens het uitbouwen gelabeld, maar een regenbuitje had de labeltjes vervaagd en over twee draden twijfelde ik, dus maar omwisselen en hij draaide ook gewoon, dus misschien was dat het.
Na nog geen minuut rijden ging hij alweer uit, dus daar lag het dus ook niet aan.
Weer opnieuw het ding aangezet en goed in de gaten gehouden.
Voordat hij uitging zag ik dat het olielampje een beetje flikkerde, maar dat gebeurt ook vaak als b.v. je auto afslaat, en het oliepijl had ik een paar dagen geleden nog gechecked en was tot het bovenste streepje, dus goed.
Omdat ik het zo langzamerhand ook niet meer wist heb ik er toch nog een klein beetje olie ingegooid, en ja hoor, hij bleef lopen tijdens het rijden!
Het maffe ding heeft dus een soort beveiliging dat als er niet genoeg olie in zit dat hij afslaat (erg handig, hoef ik er niet zo op te letten), en het niveau zat dus blijkbaar op het randje zodat hij prima draaide als de camper stil stond, maar door het hobbelen tijdens het rijden kreeg hij te weinig en sloeg af.
Ik zal een nieuw streepje op de peilstok maken want die klopt dus van geen kant, het maximale niveau is dus eigenlijk net niet genoeg, maar gelukkig een hele zorg minder want ik wist ook niet meer waar ik het nog moest zoeken en als het warm is, is het erg fijn dat de airco aan kan tijdens het rijden.
Na anderhalf uur waren we bij het park van Niki de Saint Phalle.
Er was wel wat veranderd in twaalf jaar tijd, het grootste verschil was een groot entree gebouw waardoor je niet meer over het hek kan klimmen zoals we toen gedaan hadden omdat het na een week zoeken dicht was.
Voor de rest was het nog even indrukwekkend, zelfs voor de tweede keer.
We konden alleen zien dat de tand des tijds zichtbaar was, vooral op de stukken waarop ze spiegelglas had gebruikt, en van sommige delen waren stukken glazuur afgesprongen.
Zazou vond het geweldig, zo mooi dat ze haar waffeltje niet stil kon houden en wij bijna niet rustig konden kijken omdat ze ons steeds weer riep om iets te komen bekijken dat zóóóó mooi, spannend of grappig was.
Rond zes uur zijn we naar Capalbio zelf gereden om even rond te kijken en een happie te scoren.
Het is een zeer oud en geweldig mooi dorpje boven op een berg (de camper vond het ook erg leuk om naar boven te rijden).
Je hebt vanuit het dorpje echt adembenemende uitzichten over het Toscaanse landschap.
We hebben lekker gegeten in een klein restaurantje, ik had spaghetti bolognese van wild zwijn, een aanrader.
Daarna zijn we richting Viterbo gereden.
We hadden de camper op een parkeerplaats gezet voor de nacht, maar het voelde niet echt goed, ook omdat er steeds auto’s stopten die even contact hadden met elkaar en daarna weer verder reden, en ook steeds vlak naast ons, terwijl de parkeerplaats zo groot was als twee voetbalvelden.
Heel irritant de hele tijd die portieren die dichtgegooid worden.
Ik was even rond gaan lopen en ontdekte ongeveer achthonderd meter verderop een parkeerplaats bij een supermarkt die er beter uitzag, en we moesten ook nodig bootschappen hebben, dus hem daar maar neergezet.
Toen we daar stonden zag ik dat we tien meter voor de ingang van het politiebureau stonden, dat was mooi, kan hij hier morgen ook met een gerust hart hier staan.
Dag 135 do 27 sept 2007
Regen, regen, regen, we wisten bijna niet meer wat dit was.
Eerst wat bootschappen gedaan, en daarna in de camper gewacht tot de buien over waren.
Dit duurde wel even, dus heb ik wat geprobeerd te slapen en heeft Zazou een filmpje gekeken en Bar wat gelezen.
Rond 14.00 uur werd het droog, dus gauw op de fiets de stad in.
Onderweg al weer moeten schuilen, maar toen bleef het wel een poos droog.
Bar haar fiets begon rare kuren te vertonen, als ze kracht moest zetten om een heuvel op te komen leek het net of de ketting er af vloog.
Viterbo vonden we niet de moeite waard, alleen het middeleeuwse wijkje is wel leuk.
Het regende weer hevig, dus hadden we besloten dat we naar de stadsmuur zouden gaan (binnen de muren mag je niet met een camper komen).
We moesten lopen omdat de weg alleen omhoog was en dat dus niet meer kon op Bar haar fiets, en dat ik door zou fietsen naar de camper om Bar en Zazou op te halen.
Dat hebben we gedaan en tijdens het wachten op mij hadden de meisjes al wat bij de Mac gegeten, dus daar heb ik ook wat gehaald en toen weer terug naar de parkeerplaats.
Dag 136 vr 28 sept 2007
Naar Bagnaia gereden om Villa Lante te bekijken.
Dit was wel aardig, maar niet wat we ervan verwacht hadden.
Daarna zijn we doorgereden naar Caprarola waar we het Palazzo Farnese bezocht hebben.
Dit was een heel mooi paleis met vreselijk mooie plafonds en een geweldige tuin.
Villa Lante was hier een beetje van af gekeken, maar ze hadden het duidelijk niet kunnen evenaren.
We hadden ook het voordeel dat we met z’n drieën een gids kregen waardoor we rustig konden kijken.
Er zat wel een buslading toeristen achter ons maar die konden we goed voorblijven.
Dag 137 za 29 sept 2007
Vanochtend naar Tuscania gereden omdat we hier twee dagen geleden langs waren gereden en het er veelbelovend uitzag.
Het was een leuk middeleeuws stadje waar Bar en Zazou de middag doorheen gestruind hebben.
’s Avonds zijn we na het eten doorgereden naar Bomarzo gereden en daar vlak bij het Parco dei Mostri een mooie overnachtingsplaats gevonden.
Dag 138 zo 30 sept 2007
Vanuit de stelplaats een klein stukje naar beneden gelopen naar het park.
Bar en ik hadden nog niks gegeten en het restaurant was nog niet open, dus we waren nog even aan het wachten in de speeltuin.
Daar kwamen we een ander bijdehand Italiaans meisje van drie tegen.
Het clickte meteen tussen de meisjes, en omdat wij nog een half uurtje moesten wachten op het restaurant ging Zazou vast met het meisje (Mary-Lou) en haar ouders het park in.
Nadat we gegeten hadden zijn wij ook het park ingegaan.
We vonden het heel mooi, het park staat vol met hele oude monsterachtige stenen beelden.
Na een poosje vonden we Zazou weer, maar die zei hallo en vroeg toen of we weer door wilden lopen, want ze wilde bij het meisje blijven.
Dit hebben we niet gedaan, maar zijn met z’n allen verder door het park gelopen.
Aan het eind werden we door de ouders uitgenodigd om bij hun langs te komen.
Ze woonden vlak bij Rome aan de kust.
Daarna hebben we besloten vannacht nog hier te blijven staan omdat het een mooie plek was en het toch maar een klein eindje naar Orvieto was, en dan hoefden we niet opnieuw op zoek te gaan naar een overnachtingplaats.
Ik heb ’s avonds geprobeerd de aggregaat weer aan de praat te krijgen.
Na wat sleutelen was dit gelukt, erg prettig want de huishoudaccu was bijna leeg.
Ik heb ook nog geprobeerd Bar haar fiets te repareren, maar ik heb wel het probleem ontdekt, maar daar kon ik verder niks mee.
Dag 139 ma 1 okt 2007
Vanochtend naar Orvieto gereden.
De camper op een stelplaats gezet, (area sosta camper Orvieto, strada della Direttissima, Piazza delle Pace, € 15) dit was een prima plek met stroom en douches etc., voor Italië is dit zeer uitzonderlijk, want meestal is het allen maar een parkeerplaats zonder wat.
Daarna zijn we met de funicolaire (een soort kabelbaantje) naar boven gegaan.
Orvieto ligt op een hoge rots waardoor je als je geen auto hebt deze lift moet gebruiken om boven te komen.
Het is een heel mooi stadje met leuke winkels en restaurantjes.
We hebben daar een internetpoint opgezocht om vervolgens tot 20.00 uur bezig te zijn met van allerlei mailtjes, uitzoekerij en vliegtickets.
Daarna hebben we een pizzatje opgehaald en hebben die op de trappen van de kathedraal opgegeten.
Toen we weer bij de kabelbaan kwamen was die inmiddels gesloten.
Dit was dus een probleem omdat het alternatief de autoroute was van een km of zes.
Er ging ook geen bus meer en er waren ook geen taxi’s.
Gelukkig liepen we een aantal Amerikanen tegen het lijf die boven waren met de auto en zo aardig waren om ons een lift naar beneden te geven.
Dag 140 di 2 okt 2007
Vanochtend eerst bootschappen gedaan en geprobeerd om de fiets van Bar te laten repareren.
De fietsenmaker kon er niks mee omdat hij geen onderdelen had van Nexus.
Na de bootschappen uitgepakt te hebben zijn we weer met de funicolaire naar boven gegaan om de kathedraal te bezichtigen.
Deze is van buiten prachtig, en van binnen een beetje leeg, maar de kapellen links en rechts zijn erg mooi.
Daarna hebben we de “grotten” bezocht.
Dit zijn een soort ruimtes die de etrusken vroeger uitgehakt hadden om stenen te krijgen voor de bouw van Orvieto.
De ruimtes zijn later o.a. gebruikt voor het persen van olijven en het houden van duiven voor de consumptie.
De grotten waren wel grappig om te zien, maar de gids die mee was deed haar best om zo snel en Amerikaans mogelijk Engels te spreken, waardoor het met haar Italiaanse accent zeer irriterend was.
En ze was ook een duidelijk ADHD gevalletje, dus erg vermoeiend.
Daarna hebben we nog een beetje in het stadje rondgelopen en zijn rond 20.00 uur weer met de lift naar beneden gegaan.
Dag 141 wo 3 okt 2007
Vanochtend naar Tivoli gereden.
We zijn naar Villa Adriana gereden, want die wilden we zien en daar was tegelijker tijd een stelplaats.
Villa Adriana was eigenlijk helmaal geen villa, maar een klein dorpje/complex uit 126 na Christus.
Bar vond het erg mooi, maar ik heb niet zoveel met hopen stenen waar je met veel voorstellingsvermogen badhuizen etc. bij voor moet stellen.
De omgeving was wel prachtig met veel olijfbomen, en van sommige gebouwen stond nog aardig wat overeind, dus dat was wel mooi.
Toen we weer terug waren werden we van de parkeerplaats afgestuurd, want het was niet de bedoeling dat we daar bleven overnachten.
We mochten wel overnachten, maar op een andere parkeerplaats 100m verderop, ook goed.
Bar wilde een visschotel maken, maar daarvoor hadden we de oven, dus ook de aggregaat nodig.
Na vijf minuten stopte hij ermee, geen benzine meer.
Vijf minuten later stopte het gasfornuis er ook mee, geen gas meer.
Wij weer op pad om benzine en gas te krijgen.
Dit viel niet mee, benzine was wel te krijgen, maar gas niet.
Hiervoor moest ik waarschijnlijk langs de snelweg zijn, maar ik had geen zin om daar nu naar toe te gaan, dus alleen benzine.
Weer terug op de parkeerplaats hebben we de aardappelen in de magnetron gekookt en kon de visschotel daarna ook in de oven.
Waren we eindelijk eens rond half zeven terug om op een normale tijd te eten, werd het toch nog tien uur voordat we aan tafel zaten!
Dag 142 do 4 okt 2007
Eerst Bar en Zazou bij een grote speeltuin in Tivoli er uit gezet.
Daarna ben ik naar de snelweg gereden om LPG te tanken.
Gelukkig kwam ik vlak voor de snelweg een pomp tegen die LPG verkocht.
Dus weer volgetankt een parkeerplaats proberen te vinden, dit viel niet mee.
Ik kan met dit grote apparaat bijna nergens staan in die kleine straatjes, of het is verboden.
Ik kwam terecht op de parkeerplaats van de stadsbussen en moest nog een minuut op twintig lopen naar de speeltuin.
Toen we elkaar weer gevonden hadden zijn we naar Villa D’Este gegaan.
Dit was in tegenstelling tot Villa Adriana wel een villa.
Deze villa was een heel stuk jonger, dus alles stond nog overeind en was nog in tact.
Er waren weer bijzonder mooie plafondschilderingen en er was een prachtige tuin bij met allemaal te gek mooie fonteinen.
Hierna hebben we nog wat in Tivoli rondgelopen en zijn toen weer naar de camper gegaan om naar Rome te rijden.
Daar hebben we een mooie camping opgezocht die op een half uur met openbaarvervoer van Rome lag.
Dag 143 vr 5 okt 2007
Deze dag stond als gewoonlijk als altijd na een aantal campingloze dagen in het teken van wassen en schoonmaken.
Dag 144 za 6 okt 2007
Nog wat meer op de camping gelummeld.
Dag 145 zo 7 okt 2007
Met de campingbus naar een internetpoint gereden om van allerlei dingen te regelen.
Daarna met de trein naar de stad om een beetje van Rome te zien.
Door het internetten was de dag al bijna om zonder eigenlijk iets leuks gedaan te hebben, jammer, maar toch maar terug naar de camper gegaan.
Dag 146 ma 8 okt 2007
Vandaag lekker aan het zwembad gelegen.
Zazou was druk in de weer met haar camping opa en oma die we hier ontmoet hadden.
Han en Tini uit Purmerend, ontzettend leuke en gezellige mensen.
Ik maakte me een beetje druk over het feit dat Bar en Zazou morgen naar het vliegveld moesten.
Als we ons zouden laten brengen door de campingbus zou dat €40 kosten, met het openbaarvervoer was het qua tijd niet haalbaar, en dan zat je nog met veel overstappen.
Er zat dus niets anders op dan de boel af te breken en met de camper te gaan en dan maar hopen dat ik het apparaat ergens kon parkeren.
Tot mijn grote verbazing boden Han en Tini aan om ons weg te brengen, zij waren met een caravan, dus hadden een losse auto.
Dit was geweldig!
Dag 147 di 9 okt 2007
Vanochtend om 6.30uur opgestaan om naar het vliegveld te gaan waar Bar en Zazou rond 8.00 moesten zijn.
Voor de vele mensen die niet weten waarom Bar en Zazou terug moeten naar Nederland, zal ik het even uitleggen.
Bar haar vader heeft meegedaan met zijn broers en zussen aan een genetisch onderzoek om te kijken of ze drager zijn van een bepaald gen dat darmkanker veroorzaakt omdat er een paar leden van de familie darmkanker heeft gehad.
Ongeveer de helft van de familie is drager en kan dit doorgegeven hebben aan de kinderen.
Als bezitter van dit gen heb je 80% kans om darmkanker te krijgen, en als vrouw is de kans op baarmoederkanker net zo groot.
Meer dan genoeg reden om ook getest te worden, en omdat de arts in het AMC vond dat er toch wel op korte termijn getest moest worden hebben Bar en Zazou een vlucht terug geboekt.
In principe zou alleen Bar getest worden.
Zazou zou pas getest worden op het moment dat Bar drager zou zijn en twintig zou zijn.
We wilden niet als Bar drager zou zijn dat we nog zeventien jaar moeten afwachten of Zazou ook drager is, dus wordt zij ook gelijk getest (het is alleen wat bloed afnemen).
Voor het geval dat over zes weken blijkt dat Bar drager is, en ze weer terug moet om haar darmen en baarmoeder te laten onderzoeken, laat ze die onderzoeken nu maar alvast preventief doen, het zijn nare onderzoeken, maar liever safe than sorry.
Nadat ze ingechecked waren ben ik weer met Han en Tini teruggereden naar de camping waar ik wat klusjes aan de camper heb gedaan.
Han en Tini, als jullie dit lezen, nogmaals bedankt!
Abonneren op:
Posts (Atom)