Bericht 14

Zazou en ik hebben een prima vlucht gehad, ging erg snel, alleen heeft Zazou tijdens het landen veel pijn in haar oren gehad.
We werden opgehaald door mijn ouders en Zazou was erg blij om ze weer te zien.
Ze vroeg oma al snel; als ik zo bij jou ben boven de kerk (op de bovenkerkerweg) mag ik dan met jou in bad.
Vanuit Rotterdam gelijk doorgereden naar het nieuwe huis van mijn vader, is al enorm opgeschoten!
Heerlijk veel licht ultra modern in de vorm van een doos. Daarna gelijk door naar het AMC voor de tandarts, (mijn kies die in Berlijn was gebroken) hij vond dat Ed goed werk had verricht met de dremel alleen jammer dat hij hem gelijk niet ook even gevuld had maarja, dat had hij niet in de gereedschapskist.
Gelijk ook nog maar even geprobeerd om een afspraak te maken voor een coloscopie want dat was tot heden niet gelukt i.v.m. wachttijden. De medewerking van het A.M.C was ronduit fantastisch! Op zeer korte termijn een afspraak met: de gen arts, maatschappelijk werk, koolschopje, gynocolgie en bloedprikken.
Kon gelijk terecht voor het inleidende gesprek voor de coloscopie.
Zazou was lekker bij opa thuis gebleven en hadden samen hun middag slaapje gedaan.
S’avonds heerlijk bij de Italiaan gegeten om afkick verschijnselen te voorkomen.

Dag 148 wo 10 okt 2007

Vandaag een regeldag, heel veel gebeld en zoveel mogelijk dingen proberen af te handelen zodat er zo min mogelijk voor mijn moeder bleef liggen. Het is zo super dat zij alles voor ons waarneemt!

Dag 149 do 11 okt 2007

Vandaag om 11.00 bij mijn moeder vertrokken. Eerst naar Lelystad want nu we toch in Nederland zijn kan Zazou nog even haar DAKTP prik halen en ik de griepprik. Ook gelijk maar even de boodschappen die we in het buitenland niet kunnen krijgen gehaald, stroop, drop etc. Ook alvast wat 5 dec en kerstcadeautjes gekocht.
Even bij Mariëlla, de makelaar langs geweest om te informeren hoe het gaat met de verhuur van ons huis. Na 5 maanden is het slechts 2 maanden in de verhuur geweest dus dat vinden we natuurlijk financieel wel jammer.
Ze doet enorm haar best om het te verhuren maar wil er alleen betrouwbare mensen in die over de juiste inkomens gegevens beschikken en dat is toch moeilijk. We keep our fingers crossed.
Daarna eindelijk naar MÂON!!!!!! Heel gek om weer in je eigen straat te rijden en je huis te zien. Ben wel beneden in het atelier geweest maar niet in het huis, leek me naargeestig zón leeg huis.
Was erg leuk om iedereen weer te zien! Zazou was enorm blij om haar vrienden en vriendinnen weer te zien.
Na vijf minuten bij Chenoa binnen te zijn was ze al verkleed als prinses. Kleine Nienke was enorm gegroeid en kon al lopen! Binnen no time was de tuin bij de buren (Pascal en Steef) bevolkt door alle buurkinderen, Maôn, Nienke, Chenoa, Zazou, Mirko en Max super gezellig! Het was echt thuis komen al was het maar voor even.
Ook de buren van het hoekje, waarvan zij een prachtige schoonheidssalon gaat beginnen nog gezien, de overbuurvrouw en Claudia met haar ouders en nichtje.
Zazou heeft heerlijk meegegeten bij Pascal en Steef waardoor Steef met trek de tafel verliet.
Zazou en Maôn waren zo blij elkaar weer te zien dat we besloten morgen ook nog even te komen spelen.
Rond een uur of negen ook nog even bij Milton en Hester langs geweest, heel gezellig! Tegen half elf naar Jordy en Maroeska waar we geslapen hebben en Zazou de volgende morgen uitgebreid in bad is geweest, dat hebben we niet in de camper of de camping.

Dag 150 vr 12 okt 2007

Na het ontbijt en het gebader naar de Action om de laatste bootschappen te doen. De HEMA en de action die missen we!
De meisjes hebben weer fijn gespeeld en we zijn tussen door naar de kapper geweest. Ed zal Zazou haar haren wel weer veel te kort vinden maar het was behoorlijk uitgebleekt en droog van alle zon en zee en ik vond de haren van Maôn zo leuk dus ze hebben nu dezelfde coupe Zazou weliswaar met wat minder krullen, helaas!
Naar Amersfoort gereden na een onmogelijke tankbeurt met de auto van mijn moeder. Ik weet weer waarom Ed altijd voor mij tankt!
Na twintig minuten en twee telefoontjes naar mijn moeder en de nodige ondersteuning van verschillende mensen om ons heen is het dan toch eindelijk gelukt! De vergrendeling moest van of op het slot!
Na maar een keer verkeerd gereden te zijn kwamen we uiteindelijk bij Miriams oude huis aan. Eerst naar Mir haar nieuwe huis vgaan kijken dat echt heel erg leuk is. Daarna met zijn alle bij Karin en Nello gegeten en haar nieuwe kindje bewonderd. Heerlijk hollandse pot, andijvie. Noa Jing is echt een schatje! Ze moet natuurlijk nog erg wennen aan nieuwe mensen om haar heen maar als ze maar dicht bij Karin is en we haar niet aanraken, wat heel moeilijk is want ze heeft een hele hoge aaibaarheidsfactoor, gaat het heel goed.
Daarna naar Paul en Rachel en de kids waar we slapen.
Rachel heeft al haar prachtige kralen laten zien, heel erg leuk en ik krijg ook weer zin om iets te maken.
Het zijn drukke dagen maar het is goed vol te houden omdat het zo leuk is om vrienden weer te zien naar 5 maanden.

Dag 151 za 13 okt 2007

Heerlijk geslapen met zijn tweetjes in een bed! De kinderen waren heel blij om elkaar te zien en hebben de hele ochtend gespeeld.
S’midags gewinkeld, de kinderen van Paul en Rachel hadden een afscheidsfeestje dus hadden ze eindelijk even rust, dachten ze?!
Maarja, ik kan winkelen!
Paul haakte na een uurtje af en wij zijn tot sluitingtijd doorgegaan.
Paul heeft zoals altijd weer heerlijk gekookt en ik heb vier kinderen gebadderd, druk maar super gezellig!
S’avonds kwamen Frank en Leander langs dus heel gezellig. Weer een nachtje close slapen, wat is ze toch heerlijk ik ben zooooo verliefd op ons kleine blonde grietje ook al is ze soms een duivel!



Dag 152 zo 14 okt 2007

Na een heerlijke ochtend bij Paul en Rachel en de kids en een lekkere brunch weer richting mijn ouders(ook mijn neefje Joost nog gezien.) gereden omdat ik ook met het laxeringsmiddel 4 liter! moet beginnen. Het drankje was afschuwelijk! Bij de eerste slok dacht ik dat het wel meeviel maar dat bleek een desillusie! Na 3 1/2 liter kwam het via mijn neus er weer uit dus toen ben ik maar gestopt in de hoop dat mijn darmen voldoende leeg waren.

Dag 153 ma 15 okt 2007

Dagje AMC. Vandaag heb ik zo ongeveer een dagprogramma AMC en uitgerekend nu is Zazou ziek (bijna 39 C). Gelukkig waren Kees en Corien in het land en die wilde wel op Zazou passen dus kon ik met een gerust hart en lege darmen op naar het AMC.
Eerst een gesprek gehad met de genen dokter die alles heel goed uit wist te leggen waarna ik ook al mijn vragen op hem af kon vuren.
Ik had al heel wat research gedaan op het net, het gen is MSH6 en de ziekte heet HNPCC. Gelukkig had Milton me ook het een en ander verteld over de onderzoeken dus dat gaf wat houvast.
Na het gesprek nog een gesprek met het maatschappelijkwerk. Iedereen in het ziekenhuis was ontzettend aardig en gaven heel duidelijk informatie, ik ben heel blij dat we de reis er voor onderbroken hebben want het geeft veel rust om alle informatie te krijgen en de onderzoeken te doen.
Normaal nemen ze eerst alleen bloed af om te testen of je gen drager bent en afhankelijk van de uitkomst worden verdere onderzoeken gedaan.
Over ca. 8 weken zal bekend zijn of ik gendraagster ben en mocht dat het geval zijn zou ik weer terug moeten komen voor een coloscopie en baarmoeder onderzoek wat natuurlijk super onpraktisch zou zijn, dus hebben we besloten die onderzoeken preventief te doen.
Na het maatschappelijkwerk door naar de colloscopie.
Heb besloten om het onderzoek te doen zonder narcose en mocht het te pijnlijk zijn spuiten ze alsnog via het infuus narcose.
Leek me fijner en beter anders mag je 24 uur niet auto rijden en Zazou heeft me altijd erg nodig als ze niet lekker is en dat leek me verdoofd een stuk lastiger.
Het onderzoek verliep goed, het is absoluut geen feestje maar ze gaven heel goed aan wat je kon doen als je erge pijn kreeg en ik had een hele leuke en lieve dokter en assistente.
Ze hebben geen biopt hoeven nemen want alles zag er goed uit. Nou, ik voelde me wel een enorme held zonder verdoving!
Na het onderzoek nog behoorlijk wat buikpijn gehad maar na een uurtje waren daar gelukkig de scherpe randjes wel af.
Ik liep in het ziekenhuis mijn oom en tante tegen het lijf die er ook waren om dezelfde reden dus die hebben me even een lift gegeven naar Truus.
Die had heerlijk gekookt dat ging er goed in na bijna 24 uur niet gegeten te hebben.

Dag 154 di 16 okt 2007

De dag begon vroeg, we moesten om 9.00 alweer in het AMC zijn!
Het baarmoeder onderzoek verliep ook goed wederom hoefde ze ook geen biopt te nemen, alles zag er prima uit.
Ook hier weer een bloed onderzoek om te kijken of bepaalde eiwitten verhoogt in mijn bloed voorkomen want dat kan wijzen op kanker, uitslag over ca. 6 weken.
Na deze medische molen even lekker afreageren, op naar de HEMA want die mis je in buitenland. Alle spullen ingepakt, hoop dat Miriam, weinig bagage heeft anders heb ik veel overgewicht en gaat het hoopies kosten! Alleen al 5 KG frituurvet, 9 stroopstiften, kilo’s drop en boeken en tijdschriften!
Daarna met mijn vader en Zazou naar BLOK om kleren voor Zazou te kiezen.
Voor mijn vader een beproeving zoals ook voor Zou en mij, alle drie om verschillende redenen maar, het is gelukt en voorlopig heeft ze weer wat om aan te trekken, ze groeit heel erg hard! Zelf ook nog een leuk setje gescoord. Bedankt Pap.
Zazou en ik zijn s’middags naar mijn oma geweest, heel erg gezellig. Oma is inmiddels 93 maar nog steeds ultra jong qua geest en gezondheid echt heerlijk om zón oma te hebben.
S’avonds uit eten geweest met mijn ouders en Kees en Corien.
Daarna afgesproken met Jet. Heerlijk om haar op de valreep nog te zien.

Dag 155 wo 17 okt 2007

Barbara
Laatste spullen ingepakt en nog snel even langs de fietsenmaker om een onderdeel voor mijn fiets te halen die het niet meer doet en die we in Italië niet gerepareerd krijgen.
Toen kwamen opa Jan en oma Stella ons nog even gedag zeggen.
Dat was heel erg leuk Zazou was super blij om ze weer te zien naar 5 maanden.
Ook door hen werden we weer erg verwend met mooie cadeaus en snoep. Hééé’rlijk alleen al om die verwennerij kunnen we iedereen aanraden een lange tijd op rijs te gaan!
Op de valreep nog gauw even een kopje thee bij mijn oma gedronken en toen “snel” door de files heen heeft Truus ons naar R’dam airport gebracht.
Mirjam kwam op het nippertje op tijd, ook veel file gehad, gelukkig had zij nog kilo’s over waardoor we geen overgewicht hadden.
Zazou was erg blij dat haar step ook aan boord bocht.
In een poep en een zucht stonden we weer in Rome alsof er niets gebeurd was, maar nu wel gezellig met Mirjam!

ED
Vandaag niet zoveel gedaan.
S’avonds Bar Mirjam en Zazou van de airport opgehaald.
Er zat wel bijna een uur tussen de landing en dat ze hun bagage hadden.
Toen weer met het campingbusje terug naar de camping, waar we nog wat gegeten hebben.

Dag 166 do 18 okt 2007

Vandaag hebben we wat op de camping rondgehangen en bijgekletst.

Dag 167 vr 19 okt 2007

De stad in gegaan.
We zijn begonnen bij de Spaanse trappen die zijn wel indrukwekkend en bovenaan staat een kerk die we bezocht hebben.
Daarna zijn we naar de, Trevi fontein gelopen.
Deze was heel erg mooi, een reusachtige beeldenformatie op een klein pleintje, dat helemaal ingesloten is.
Toen zijn we doorgelopen naar het pantheon, dit was ook een erg mooi gebouw/kerk die als één van de weinige gebouwen in Rome nog bijna helemaal geconserveerd is gebleven.
Iets verderop lag het Piazza Navona, dit is een groot langgerekt plein waar ze vroeger zeeslagen naspeelden.
Er staan drie fonteinen op dit plein, maar de mooiste en grootste stond helemaal in de steigers, dus daar was niet veel aan te zien.
Er was een zeer vermakelijke straatartiest bezig waar we een poos naar hebben staan kijken, hij had zelfs mij eruit gepikt om weer haar op mijn hoofd te toveren, wat is gelukt! (pruik)
Aan het plein stond ook een prachtige kerk die we bezocht hebben.
We hebben daar ook een deel van een doopdienst meegemaakt met kinderen in prachtige klassieke kleertjes.
Daarna hebben we wat bij de Mc gegeten en zijn weer terug gelopen naar de metro om naar de camping te gaan.

Dag 168 za 20 okt 2007

Vandaag weer lekker op de camping aangerotzooid.

Dag 169 zo 21 okt 2007

Vanochtend vroeg eruit om naar een rommelmarkt te gaan.
Het was een leuke markt, maar geen rommelmarkt, want bijna alles was nieuw. Bij een Indiër glazen kralensnoeren gescoord voor maar €1 per stuk, als ik dan ooit nog eens aan het kralen maken toe kom kan ik ze gebruiken.
Mirjam had bij een Afghaanse kraam een mooi kleed gevonden.
Op de markt hadden we ook afgesproken met Mary Lou en haar ouders (Philipina en Marco) om met de meisjes naar de dierentuin te gaan.
Inmiddels was het al rond 15.00 uur, dus had het niet zo gek veel zin meer om naar de dierentuin te gaan.
We hebben toen bij een heel lekker restaurantje wat gegeten(heerlijke chocotaart en gnochi met gorgonzolla e.d)(we mochten niets betalen Marco en Philipina wilden trakteren, zo lief) en zijn toen met z’n allen de Joodse wijk ingegaan. Daar was een prachtige synagoge toen we erin wilde was deze hellaas al gesloten.
Het was echt enorm gezellig met zijn allen, Mirjam was blij dat ze toch had besloten met ons mee te gaan en ze vond onze nieuw verworven “vrienden” ook te gek.
We zijn gelopen tot het Campo del Fiori na daar nog wat rondgelopen te hebben zijn we weer terug gelopen naar een metrostation om naar de camping te gaan.
Het zijn heerlijke dagen en we vinden het super gezellig dat Mir er is.
Iedereen is blij als s'avonds de camper in zicht komt want we zijn dan allemaal helemaal afgekneudeld en willen allen nog maar liggen en foto’s kijken.
Met Mirjam is de traditie ontstaan om aan het eind van de dag de foto’s te bekijken, heel leuk want je beleeft het als het ware nog een keer in vogelvlucht, echt iets om er in te houden!



Dag 170 ma 22 okt 2007

Vandaag zijn we naar de winkel gegaan van de Afghaan van de markt.
Hier waren we rond 13.00 uur en gingen we om 20.30 uur weer weg!!
Wel hadden Bar en Mirjam een heleboel mooie spullen gescoord.
(drie stoeltjes, kleden, kwasten, sieraden)
Ik vond het net de grot van Ali Babba, een kleine kelder volgestouwd met allemaal moois, heerlijk!
Het voelde echt even alsof we in India/Afghanistan waren. Inclusief het thee ritueel en het afpingelen wat ik gelukkig nog niet verleerd was! De mensen van de winkel vroegen op een gegeven moment zelfs of ik met ze mee wilde eten(Ed,Mir en Zou waren even naar een cd zaak) heel lief maar ik had geen tijd, ik moest alle schatten bekijken en een keuze maken. Zooo moeilijk want zo veel prachtigs!
Mirjam had het gelukkig reuze naar haar zin en vond het niet erg dat het veel tijd in beslag nam, integendeel vertelde ze later ze had genoten van de mooie spullen, de verkleedpartijen en de onderhandelingen.
We hebben mooie spullen gevonden voor een zeer scherpe prijs het is echter zo veel geworden dat we het moeten laten versturen, heb nog wel even in de onderhandelingen opgenomen dat wij max. 20€ verzendkosten betalen want dat was het bedrag dat zij bleven noemen en dat als het hoger zou worden het meerdere voor hun rekening zou komen.
Zazou is echt een makkelijk kind want ze heeft het de hele dag naar haar zin gehad.
Lekkere kopjes Pakistaanse thee met citroen en suiker gedronken, schat gegraven en veel met haar papa gespeeld.

Dag 171 di 23 okt 2007

Om half elf weer afgesproken bij de Afghanen om de doos met spullen naar een transportbedrijf te brengen voor verzending.
We hadden een paar dagen eerder een Spaans stel ontmoet die een jongetje hadden die op de dag nauwkeurig even oud als Zazou was.
Die zaten bij ons in de trein naar Rome en gingen naar de dierentuin.
Ze vroegen of Zazou ook mee wilde, dat wilde ze natuurlijk wel.
Dus we hadden aan het eind van de middag weer afgesproken op het station.
Bij de Afghaan zou het maar een uurtje duren, maar het verkeer zat tegen en hij kon eerst het transportbedrijf niet vinden.
Toen hij het gevonden had transporteerden ze niet naar Nederland.
Dus toen weer naar een ander die het wel deed, maar die kostte wel €70 i.p.v. de door de Afghanen geschatte €20.
Balen voor hun, want Bar had €20 afgesproken, dus ze schoten er €50 bij in.
Terug in de winkel waren Bar en Mirjam ook aan de wandel gegaan, dus dat duurde ook nog een uur voordat ze weer terug waren. Wij hebben wat door de wijk gewandeld elkaar kwijtgeraakt en ook weer terug gevonden en zijn toen samen naar een hele mooie kerk gewandeld Maria……………. Mir weet jij de naam nog?
Daarna zijn we naar de St. Maria de Maggiore kerk gegaan.
Dit is een hele mooie en vooral grote kerk.
Daarna ben ik nog even in een muziekwinkel geweest en zijn we door gelopen naar het Colosseum.
Toen snel weer terug naar het station om Zazou weer op te pikken.
Die had een heerlijke dag gehad met Aitor en zijn ouders de taal was absoluut geen probleem geweest.

Dag 172 wo 24 okt 2007

Begonnen bij het Colosseum en daarna naar het Forum Romana gegaan.
Dit is een groot terrein wat vroeger een soort markt/ontmoetingsplaats was.
Ik vind dit een hoop oude hoopjes stenen, maar Bar en Mirjam vonden het wel interessant.
Daarna zijn we naar het monument van Victor Emanuel gegaan en daar ook met de lift naar boven gegaan voor een spectaculair uitzicht over Rome.
Daarna zijn we naar Travestere gegaan om bij een restaurantje te gaan eten waar we een paar dagen geleden hadden gegeten, maar dit was dicht, het was een lunch restaurantje.
We vonden in de buurt een ander heel lekker restaurantje waar we super lekker gegeten hebben.
Daarna weer terug naar de camping.

Dag 173 do 25 okt 2007

Op naar het Vaticaan!
Eerst wilden we de St. Pieter zien, maar die was gesloten, en voor hoe lang wist niemand.
Toen maar naar de Vaticaan musea.
Dit bestaat uit een aantal grote gebouwen waar gezamenlijk elf musea in zitten.
Het eerste museum wat we wilden zien was ook dicht, het ging lekker.
De rest was wel allemaal open en stond vol met allemaal religieuze kunst.
De slagroom op de taart was natuurlijk de Sixtijnse kapel.
Daarna hebben we de St. Pieter nog eens geprobeerd, dit keer met succes!
Er was een dienst en de paus was er zelf ook nog!
We hebben nog een poos staan wachten om hem langs te zien komen, maar hij ging ergens anders weer de kerk uit, tot grote teleurstelling van de vele nonnen, paters, priesters, toeristen en ander volk.
Zazou en ik (bar) zaten zo ongeveer op spuug afstand(hebben we niet gedaan hoor!) maarja, Ed had het fototoestel dus we hebben het niet vast kunnen leggen.
Het was een dienst ter ere van de theologische universiteit tenminste, dat is wat wij er begrepen van hebben.
Zazou en ik hadden nog sjans met een jonge priester!
We kunnen echt merken dat het weer omgeslagen is het is veel kouder aan het worden en vochtiger met gevolg dat ik (bar) weer druk in de weer ben met m’n pufjes.
Ik hoest de longen uit mijn lijf (s’nachts) gelukkig slapen Mir en Zazou als een blok, arme Ed hoort natuurlijk alles.


Dag 174 vr 26 okt 2007

Niks gedaan, regenachtige dag, dus een beetje op de camping gebleven. Noem dat maar niks!!!! De wassen gedaan, camper opgeruimd, grote schoonmaak aan mijzelf ik had het hartstikke druk lijkt net werken!


Dag 175 za 27 okt 2007

Dit wordt de laatste dag met Mirjam, snik, snik we hebben het zo super gezellig gehad we gaan haar echt heel erg missen. Ze is zo eigen dat je ook helemaal niet het gevoel hebt dat je, je moet aanpassen, of zoals ze het zelf zegt; je kunt me er goed bij hebben!
Zazou is ook zo vertrouwd met haar dat ze zelfs al ruzie met haar durft te maken!
Gister had Mir haar tassen al ingepakt dus konden we er vandaag nog op uit trekken. Uitgestapt bij de metro halte colosseum, nog even het boegbeeld van Rome, gelopen naar campo del fiori waar we Marco en Marie-lou ontmoeten.
Nog lekker even geshopt, Mirjam heeft er echt gevoel voor.
Ze ontdekte een hele leuke winkel die ook nog is super goedkoop was, jurkje €10 wollen vest €25. Allebei heel goed geslaagd.
Toen op weg naar Pillipina om haar te bewonderen in uniform. Koffietje gedronken en toen met zijn allen via een schoenen winkel naar de metro want we moesten op tijd op de camping terug zijn i.v.m Mirjam vlucht.
Bij het metro station aangekomen kwamen we er achter dat de kleine meisjes nog niet klaar waren met elkaar.
Aangezien Pillipina vermoedde dat haar ex het niet goed zou vinden dat Marie-lou bij ons zou slapen werd het andersom, oeps wel even slikken hoor, Miriam weg en dan Zazou ook nog uit logeren! Dat is echt cold turkey afkikken!
Daarna snel terug naar de camping om Mir haar spullen te pakken.
Ik had besloten om met Mir mee te gaan naar het vliegveld voor de gezelligheid, als pakezel en omdat Mir een hoop spullen van ons mee terug nam, had ze zeker overgewicht.
Als ze hier moeilijk over zouden doen, kon ik weer wat mee terug nemen.
We hadden mazzel omdat Mir als een van de laatste incheckte ging alles zo de band op, met 18kg overgewicht!
Toen ben ik weer teruggegaan, maar met wat vertragingen was ik een kwartiertje eerder terug dan dat Mir geland was in Nederland!!
Onderweg werd ik nog gebeld door Marco dat alles goed ging met de kleintjes.

Bericht 13

Ik heb er niet zo veel nieuwe foto's bij kunnen zetten, want de computers hier in Italie vinden het erg moeilijk.

Dag 121 do 13 sept 2007

Vandaag weer lekker een dagje niks, lekker aan het zwembad gelegen.
We hebben daar een leuk stel ontmoet uit Delfgouw? Pascal en Brenda met een heel leuk pittig meisje, Isa, dat iets jonger was dan Zazou, feest voor de meisjes en voor de ouders ook erg gezellig.
Na het zwemmen hebben de meisjes in de camper nog wat t.v. gekeken en daarna naar bed, want de batterijtjes waren goed leeg.

Dag 122 vr 14 sept 2007

Weer met Pascal, Brenda en Isa afgesproken bij het zwembad.
Lekker geklooid in het water en een beetje de verdere route uitgezet.
Ik kwam alleen vanochtend op de internetsite van het ministerie van buitenlandse zaken achter dat Pakistan in het rijtje afgeraden landen was komen te staan, lekker dan, mijn internet tijd was bijna op dus ik kon het allemaal maar even vluchtig doorlezen, maar dat moeten we dus nog maar eens even op ons gemak doorlezen.
’s Avonds heeft Isa bij ons gegeten en hebben de meisjes nog even Dombo gekeken.
Met af en toe kritiek van Zazou of wij wat zachter wilden praten omdat de prinsesjes het niet goed konden horen.
Toen afscheid genomen van Pascal en Brenda, want die gingen de volgende dag ook weer richting Nederland.

Dag 123 za 15 sept 2007

Vanochtend de laatste dingetjes ingepakt en nog een keertje afscheid genomen van Pascal, Brenda en Isa.
Isa wilde nog een keer naar onze camper.
Rond 13.00 uur zijn we naar de camperplaats in Florence gereden.
Daar hebben we de camper geparkeerd en zijn toen richting de stad gelopen.
Onderweg kwamen we een antiek marktje tegen in een park waar we
een poosje rondgestruind hebben.
Daarna zijn we het centrum ingelopen en hebben het battistero bezocht, deze was erg mooi met een enorm gemosaïkt plafond.
Daarna hebben we wat gegeten en zijn toen terug gelopen naar de camper.

Dag 124 zo 16 sept 2007

Op de fiets naar Palazzo Pitti dit is een oud paleis met grote tuinen erbij.
Het paleis is opgedeeld in een aantal musea nl. Galleria Palatina met oude schilderijen, was dicht, de Royal Apartments, geen kaartje voor gekocht, de Giardino di Boboli, hier was een expositie over oude Romeinse tuinen, was wel aardig.
Verder waren de tuinen groot en slecht onderhouden.
Het Museo delle Porcellane was wel mooi, maar kan niet tippen aan Dresden.
Het Museo degli Argenti was erg mooi, maar ja, Dresden hè.
Daarna hebben we nog even in de buurt rondgelopen en zag Bar een mooi kinderbestekje voor het kindje van Karin, maar de winkel was dicht, morgen beter.
We zijn toen op weg gegaan naar het restaurantje waar we met Es en Joost hebben gegeten, dit was nog niet open, maar Bar heeft ze kunnen overhalen om eerder open te gaan.
Het eten was wederom voortreffelijk.
Daarna weer op de fiets gestapt naar de camper.

Dag 125 ma 17 sept 2007
Vanochtend rond 10.00 uur richting San Gimignano gegaan.
Maar eerst nog even Florence in voor het bestekje voor Karin.
Het is niet echt een feest om met een camper door alle kleine straatjes te rijden, maar we kwamen bij de winkel, weer dicht en ging pas om 16.00 uur open!?, jammer.
Onderweg kwamen we bij een afrit van een snelweg een grote supermarkt tegen.
Daar gestopt om inkopen te doen, en om te zoeken naar een bouwmarkt omdat we het afsluitdopje van de vuilwatertank verloren waren. (ik was vergeten de schuif dicht te doen en dus drukte al het water in samen werking met het hobbelige wegdek het doppie eruit)
Ik had een bouwmarkt gevonden, maar die had zo goed als geen loodgieters spullen.
Even later zag ik een sanitairgroothandel en die hadden het wel, zelfs een mooier systeem met een schroefdop, helemaal goed.
We hadden alleen nog een nieuw probleem met de aggregaat, hij slaat steeds af als we een paar minuten rijden, een beetje vreemd want hij kon altijd aanstaan tijdens het rijden.
We gebruiken hem veel tijdens het rijden om de airco aan te kunnen hebben.
Later maar even naar kijken.
In San Gimignano aangekomen gold daar ook weer een camper boycot.
We konden de camper parkeren op een km afstand, dat is op zich wel te doen ware het niet dat het stadje op een berg ligt en het Bar niet echt goed af gaat om met ruim 30 graden een berg te beklimmen.
Bar had boven bij het stadje een ijzerboer gezien en wilde vragen of we de camper bij hem op zijn terrein mochten parkeren.
Na wat vrouwelijke charmes mocht dit.
Het gratis boven parkeren had alleen wel een prijs want we konden achter het pand parkeren, maar dat ging ook weer stijl naar beneden en daarna gelijk weer vlak met als gevolg dat ik één van de stelpoten die onder de achterbumper hangen er bijna afreed.
De poot was helemaal verbogen, maar de bumper had het gelukkig gehouden, weer een reparatieklusje erbij!
San Gimignano is een erg mooi zeer oud middeleeuws aandoend stadje met veertien vreemde torens.
De torens zijn daar honderden jaren geleden neergezet door de rijke families van de stad als symbool voor hun rijkdom en macht, had je geld dan bouwde je een toren naast je huis.
We hebben daar een paar uur rond gelopen en ons verbaast over de keramiek die je daar kunt kopen.
Ze maken buiten de toeristische zooi ook ontzettend mooie banken en eettafels van keramiek, heel mooi voor in de tuin (die we niet hebben).
Daarna de camper weer bij de ijzerboer opgehaald.
Het was nog een hele toer om daar weer weg te komen.
Ik wilde via de andere kant van het pand naar boven om meer schade te voorkomen, maar dit was zo stijl dat ik zelfs in z’n eerste versnelling niet boven kon komen.
Met een aanloop lukte het, maar je schiet dan wel meteen de doorgaande weg op die haaks op de oprit ligt.
We zijn doorgereden naar Grossetto om daar naar een camping te gaan.
We kwamen rond een uur of twaalf aan in Marina di Grossetto waar we er achter kwamen dat het park van Niki de Saint Phalle helemaal niet bij Grossetto ligt, maar bij Capalbio (75 km verder!).
Dit wisten we wel, maar we hebben op de een of andere manier plaatsnamen door elkaar gehaald (het lijkt ook zo op elkaar!, not!)
Maar goed, we hadden Zazou morgen stand beloofd, (waar we zelf ook wel erg zin in hadden), dus toch maar naar de camping gereden waar we op de parkeerplaats hebben overnacht.
Ik was er ook achter gekomen dat we het hele loospijpje van de vuilwatertank verloren waren, inclusief mooie nieuwe schroefdop!
Dit is waarschijnlijk gebeurd toen we bij de ijzerboer naar boven scheurden om weer op de weg te komen.
Het pijpje hing zo’n 15cm onder de camper uit en de hoek van de oprit ten opzichte van de weg heeft hem er waarschijnlijk afgetikt.
Gelukkig had ik drie van die doppen gekocht! (vooruitziende blik), maar nu was ik wel het tuitje kwijt waar die dop in past, maarja, we zien morgen wel weer hoe we dit oplossen.

Dag 126 di 18 sept 2007

Vanochtend eerst ingechecked op de camping, maar we kregen te horen dat we hier maximaal tot zaterdag konden staan omdat ze dan sloten voor dit jaar.
Dit vonden we wat minder omdat we graag een aantal dagen strand wilden en als we er zaterdag nog niet genoeg van zouden hebben konden we weer verkassen.
Toen we wat op de camping rondliepen was ook aan alles merkbaar dat ze bezig waren de boel af te sluiten en klaar te maken voor de winterstop.
Het voelde niet lekker, dus hebben we weer uitgechecked en zijn we naar een andere camping in de buurt gereden (camping village Baia Azzurra in Rocchette) die tot eind oktober open was.
Deze camping voelde lekker en hij lag 150m van het strand (de andere 850m) en had ook nog een mooi zwembad, iedereen blij.
Nadat we geïnstalleerd waren zijn Bar en Zazou gaan zwemmen en ben ik bezig gegaan met het vuilwatertank probleem.
Na wat slijpen, schuren en kitten was het gelukt om de schroefdop rechtstreeks op de tank te krijgen, super!
Nu steekt hij niet meer onder de camper uit, en wat niet uitsteekt kan je er ook niet afrijden!
De stelpoot heb ik er ook afgehaald, maar die is wel zeer dramatisch verbogen, ik weet niet of ik die weer goed kan rammen, (ik denk dat ik de beide stelpoten er vanaf Pakistan wel af ga halen met die kuilen in de wegen daar), maar dat zien we morgen wel weer, eerst zwemmen!
Na het zwemmen op de camping zijn we nog even naar zee gelopen, zag er goed uit, morgen een dagje zee.
Nog een pizzatje gegeten op de camping en daarna lekker t.v. gekeken.

Dag 127 t/m 133 wo 19 t/m di 25 sept 2007

Lekker weinig gedaan, zon, zee, strand.

Dag 134 wo 26 sept 2007

Om 12.00 vertrokken richting Capalbio voor de Tarot Garden van Niki de Saint Phalle.
Ik had op de camping een aantal dagen geleden een paar draden van de aggregaat omgewisseld omdat de aggregaat sinds de reparatie van een paar weken geleden niet meer aan wil blijven tijdens het rijden.
Ik had alle bedrading tijdens het uitbouwen gelabeld, maar een regenbuitje had de labeltjes vervaagd en over twee draden twijfelde ik, dus maar omwisselen en hij draaide ook gewoon, dus misschien was dat het.
Na nog geen minuut rijden ging hij alweer uit, dus daar lag het dus ook niet aan.
Weer opnieuw het ding aangezet en goed in de gaten gehouden.
Voordat hij uitging zag ik dat het olielampje een beetje flikkerde, maar dat gebeurt ook vaak als b.v. je auto afslaat, en het oliepijl had ik een paar dagen geleden nog gechecked en was tot het bovenste streepje, dus goed.
Omdat ik het zo langzamerhand ook niet meer wist heb ik er toch nog een klein beetje olie ingegooid, en ja hoor, hij bleef lopen tijdens het rijden!
Het maffe ding heeft dus een soort beveiliging dat als er niet genoeg olie in zit dat hij afslaat (erg handig, hoef ik er niet zo op te letten), en het niveau zat dus blijkbaar op het randje zodat hij prima draaide als de camper stil stond, maar door het hobbelen tijdens het rijden kreeg hij te weinig en sloeg af.
Ik zal een nieuw streepje op de peilstok maken want die klopt dus van geen kant, het maximale niveau is dus eigenlijk net niet genoeg, maar gelukkig een hele zorg minder want ik wist ook niet meer waar ik het nog moest zoeken en als het warm is, is het erg fijn dat de airco aan kan tijdens het rijden.
Na anderhalf uur waren we bij het park van Niki de Saint Phalle.
Er was wel wat veranderd in twaalf jaar tijd, het grootste verschil was een groot entree gebouw waardoor je niet meer over het hek kan klimmen zoals we toen gedaan hadden omdat het na een week zoeken dicht was.
Voor de rest was het nog even indrukwekkend, zelfs voor de tweede keer.
We konden alleen zien dat de tand des tijds zichtbaar was, vooral op de stukken waarop ze spiegelglas had gebruikt, en van sommige delen waren stukken glazuur afgesprongen.
Zazou vond het geweldig, zo mooi dat ze haar waffeltje niet stil kon houden en wij bijna niet rustig konden kijken omdat ze ons steeds weer riep om iets te komen bekijken dat zóóóó mooi, spannend of grappig was.
Rond zes uur zijn we naar Capalbio zelf gereden om even rond te kijken en een happie te scoren.
Het is een zeer oud en geweldig mooi dorpje boven op een berg (de camper vond het ook erg leuk om naar boven te rijden).
Je hebt vanuit het dorpje echt adembenemende uitzichten over het Toscaanse landschap.
We hebben lekker gegeten in een klein restaurantje, ik had spaghetti bolognese van wild zwijn, een aanrader.
Daarna zijn we richting Viterbo gereden.
We hadden de camper op een parkeerplaats gezet voor de nacht, maar het voelde niet echt goed, ook omdat er steeds auto’s stopten die even contact hadden met elkaar en daarna weer verder reden, en ook steeds vlak naast ons, terwijl de parkeerplaats zo groot was als twee voetbalvelden.
Heel irritant de hele tijd die portieren die dichtgegooid worden.
Ik was even rond gaan lopen en ontdekte ongeveer achthonderd meter verderop een parkeerplaats bij een supermarkt die er beter uitzag, en we moesten ook nodig bootschappen hebben, dus hem daar maar neergezet.
Toen we daar stonden zag ik dat we tien meter voor de ingang van het politiebureau stonden, dat was mooi, kan hij hier morgen ook met een gerust hart hier staan.

Dag 135 do 27 sept 2007

Regen, regen, regen, we wisten bijna niet meer wat dit was.
Eerst wat bootschappen gedaan, en daarna in de camper gewacht tot de buien over waren.
Dit duurde wel even, dus heb ik wat geprobeerd te slapen en heeft Zazou een filmpje gekeken en Bar wat gelezen.
Rond 14.00 uur werd het droog, dus gauw op de fiets de stad in.
Onderweg al weer moeten schuilen, maar toen bleef het wel een poos droog.
Bar haar fiets begon rare kuren te vertonen, als ze kracht moest zetten om een heuvel op te komen leek het net of de ketting er af vloog.
Viterbo vonden we niet de moeite waard, alleen het middeleeuwse wijkje is wel leuk.
Het regende weer hevig, dus hadden we besloten dat we naar de stadsmuur zouden gaan (binnen de muren mag je niet met een camper komen).
We moesten lopen omdat de weg alleen omhoog was en dat dus niet meer kon op Bar haar fiets, en dat ik door zou fietsen naar de camper om Bar en Zazou op te halen.
Dat hebben we gedaan en tijdens het wachten op mij hadden de meisjes al wat bij de Mac gegeten, dus daar heb ik ook wat gehaald en toen weer terug naar de parkeerplaats.

Dag 136 vr 28 sept 2007

Naar Bagnaia gereden om Villa Lante te bekijken.
Dit was wel aardig, maar niet wat we ervan verwacht hadden.
Daarna zijn we doorgereden naar Caprarola waar we het Palazzo Farnese bezocht hebben.
Dit was een heel mooi paleis met vreselijk mooie plafonds en een geweldige tuin.
Villa Lante was hier een beetje van af gekeken, maar ze hadden het duidelijk niet kunnen evenaren.
We hadden ook het voordeel dat we met z’n drieën een gids kregen waardoor we rustig konden kijken.
Er zat wel een buslading toeristen achter ons maar die konden we goed voorblijven.

Dag 137 za 29 sept 2007

Vanochtend naar Tuscania gereden omdat we hier twee dagen geleden langs waren gereden en het er veelbelovend uitzag.
Het was een leuk middeleeuws stadje waar Bar en Zazou de middag doorheen gestruind hebben.
’s Avonds zijn we na het eten doorgereden naar Bomarzo gereden en daar vlak bij het Parco dei Mostri een mooie overnachtingsplaats gevonden.

Dag 138 zo 30 sept 2007

Vanuit de stelplaats een klein stukje naar beneden gelopen naar het park.
Bar en ik hadden nog niks gegeten en het restaurant was nog niet open, dus we waren nog even aan het wachten in de speeltuin.
Daar kwamen we een ander bijdehand Italiaans meisje van drie tegen.
Het clickte meteen tussen de meisjes, en omdat wij nog een half uurtje moesten wachten op het restaurant ging Zazou vast met het meisje (Mary-Lou) en haar ouders het park in.
Nadat we gegeten hadden zijn wij ook het park ingegaan.
We vonden het heel mooi, het park staat vol met hele oude monsterachtige stenen beelden.
Na een poosje vonden we Zazou weer, maar die zei hallo en vroeg toen of we weer door wilden lopen, want ze wilde bij het meisje blijven.
Dit hebben we niet gedaan, maar zijn met z’n allen verder door het park gelopen.
Aan het eind werden we door de ouders uitgenodigd om bij hun langs te komen.
Ze woonden vlak bij Rome aan de kust.
Daarna hebben we besloten vannacht nog hier te blijven staan omdat het een mooie plek was en het toch maar een klein eindje naar Orvieto was, en dan hoefden we niet opnieuw op zoek te gaan naar een overnachtingplaats.
Ik heb ’s avonds geprobeerd de aggregaat weer aan de praat te krijgen.
Na wat sleutelen was dit gelukt, erg prettig want de huishoudaccu was bijna leeg.
Ik heb ook nog geprobeerd Bar haar fiets te repareren, maar ik heb wel het probleem ontdekt, maar daar kon ik verder niks mee.

Dag 139 ma 1 okt 2007

Vanochtend naar Orvieto gereden.
De camper op een stelplaats gezet, (area sosta camper Orvieto, strada della Direttissima, Piazza delle Pace, € 15) dit was een prima plek met stroom en douches etc., voor Italië is dit zeer uitzonderlijk, want meestal is het allen maar een parkeerplaats zonder wat.
Daarna zijn we met de funicolaire (een soort kabelbaantje) naar boven gegaan.
Orvieto ligt op een hoge rots waardoor je als je geen auto hebt deze lift moet gebruiken om boven te komen.
Het is een heel mooi stadje met leuke winkels en restaurantjes.
We hebben daar een internetpoint opgezocht om vervolgens tot 20.00 uur bezig te zijn met van allerlei mailtjes, uitzoekerij en vliegtickets.
Daarna hebben we een pizzatje opgehaald en hebben die op de trappen van de kathedraal opgegeten.
Toen we weer bij de kabelbaan kwamen was die inmiddels gesloten.
Dit was dus een probleem omdat het alternatief de autoroute was van een km of zes.
Er ging ook geen bus meer en er waren ook geen taxi’s.
Gelukkig liepen we een aantal Amerikanen tegen het lijf die boven waren met de auto en zo aardig waren om ons een lift naar beneden te geven.

Dag 140 di 2 okt 2007

Vanochtend eerst bootschappen gedaan en geprobeerd om de fiets van Bar te laten repareren.
De fietsenmaker kon er niks mee omdat hij geen onderdelen had van Nexus.
Na de bootschappen uitgepakt te hebben zijn we weer met de funicolaire naar boven gegaan om de kathedraal te bezichtigen.
Deze is van buiten prachtig, en van binnen een beetje leeg, maar de kapellen links en rechts zijn erg mooi.
Daarna hebben we de “grotten” bezocht.
Dit zijn een soort ruimtes die de etrusken vroeger uitgehakt hadden om stenen te krijgen voor de bouw van Orvieto.
De ruimtes zijn later o.a. gebruikt voor het persen van olijven en het houden van duiven voor de consumptie.
De grotten waren wel grappig om te zien, maar de gids die mee was deed haar best om zo snel en Amerikaans mogelijk Engels te spreken, waardoor het met haar Italiaanse accent zeer irriterend was.
En ze was ook een duidelijk ADHD gevalletje, dus erg vermoeiend.
Daarna hebben we nog een beetje in het stadje rondgelopen en zijn rond 20.00 uur weer met de lift naar beneden gegaan.

Dag 141 wo 3 okt 2007

Vanochtend naar Tivoli gereden.
We zijn naar Villa Adriana gereden, want die wilden we zien en daar was tegelijker tijd een stelplaats.
Villa Adriana was eigenlijk helmaal geen villa, maar een klein dorpje/complex uit 126 na Christus.
Bar vond het erg mooi, maar ik heb niet zoveel met hopen stenen waar je met veel voorstellingsvermogen badhuizen etc. bij voor moet stellen.
De omgeving was wel prachtig met veel olijfbomen, en van sommige gebouwen stond nog aardig wat overeind, dus dat was wel mooi.
Toen we weer terug waren werden we van de parkeerplaats afgestuurd, want het was niet de bedoeling dat we daar bleven overnachten.
We mochten wel overnachten, maar op een andere parkeerplaats 100m verderop, ook goed.
Bar wilde een visschotel maken, maar daarvoor hadden we de oven, dus ook de aggregaat nodig.
Na vijf minuten stopte hij ermee, geen benzine meer.
Vijf minuten later stopte het gasfornuis er ook mee, geen gas meer.
Wij weer op pad om benzine en gas te krijgen.
Dit viel niet mee, benzine was wel te krijgen, maar gas niet.
Hiervoor moest ik waarschijnlijk langs de snelweg zijn, maar ik had geen zin om daar nu naar toe te gaan, dus alleen benzine.
Weer terug op de parkeerplaats hebben we de aardappelen in de magnetron gekookt en kon de visschotel daarna ook in de oven.
Waren we eindelijk eens rond half zeven terug om op een normale tijd te eten, werd het toch nog tien uur voordat we aan tafel zaten!

Dag 142 do 4 okt 2007

Eerst Bar en Zazou bij een grote speeltuin in Tivoli er uit gezet.
Daarna ben ik naar de snelweg gereden om LPG te tanken.
Gelukkig kwam ik vlak voor de snelweg een pomp tegen die LPG verkocht.
Dus weer volgetankt een parkeerplaats proberen te vinden, dit viel niet mee.
Ik kan met dit grote apparaat bijna nergens staan in die kleine straatjes, of het is verboden.
Ik kwam terecht op de parkeerplaats van de stadsbussen en moest nog een minuut op twintig lopen naar de speeltuin.
Toen we elkaar weer gevonden hadden zijn we naar Villa D’Este gegaan.
Dit was in tegenstelling tot Villa Adriana wel een villa.
Deze villa was een heel stuk jonger, dus alles stond nog overeind en was nog in tact.
Er waren weer bijzonder mooie plafondschilderingen en er was een prachtige tuin bij met allemaal te gek mooie fonteinen.
Hierna hebben we nog wat in Tivoli rondgelopen en zijn toen weer naar de camper gegaan om naar Rome te rijden.
Daar hebben we een mooie camping opgezocht die op een half uur met openbaarvervoer van Rome lag.

Dag 143 vr 5 okt 2007

Deze dag stond als gewoonlijk als altijd na een aantal campingloze dagen in het teken van wassen en schoonmaken.

Dag 144 za 6 okt 2007

Nog wat meer op de camping gelummeld.

Dag 145 zo 7 okt 2007

Met de campingbus naar een internetpoint gereden om van allerlei dingen te regelen.
Daarna met de trein naar de stad om een beetje van Rome te zien.
Door het internetten was de dag al bijna om zonder eigenlijk iets leuks gedaan te hebben, jammer, maar toch maar terug naar de camper gegaan.

Dag 146 ma 8 okt 2007

Vandaag lekker aan het zwembad gelegen.
Zazou was druk in de weer met haar camping opa en oma die we hier ontmoet hadden.
Han en Tini uit Purmerend, ontzettend leuke en gezellige mensen.
Ik maakte me een beetje druk over het feit dat Bar en Zazou morgen naar het vliegveld moesten.
Als we ons zouden laten brengen door de campingbus zou dat €40 kosten, met het openbaarvervoer was het qua tijd niet haalbaar, en dan zat je nog met veel overstappen.
Er zat dus niets anders op dan de boel af te breken en met de camper te gaan en dan maar hopen dat ik het apparaat ergens kon parkeren.
Tot mijn grote verbazing boden Han en Tini aan om ons weg te brengen, zij waren met een caravan, dus hadden een losse auto.
Dit was geweldig!

Dag 147 di 9 okt 2007

Vanochtend om 6.30uur opgestaan om naar het vliegveld te gaan waar Bar en Zazou rond 8.00 moesten zijn.
Voor de vele mensen die niet weten waarom Bar en Zazou terug moeten naar Nederland, zal ik het even uitleggen.
Bar haar vader heeft meegedaan met zijn broers en zussen aan een genetisch onderzoek om te kijken of ze drager zijn van een bepaald gen dat darmkanker veroorzaakt omdat er een paar leden van de familie darmkanker heeft gehad.
Ongeveer de helft van de familie is drager en kan dit doorgegeven hebben aan de kinderen.
Als bezitter van dit gen heb je 80% kans om darmkanker te krijgen, en als vrouw is de kans op baarmoederkanker net zo groot.
Meer dan genoeg reden om ook getest te worden, en omdat de arts in het AMC vond dat er toch wel op korte termijn getest moest worden hebben Bar en Zazou een vlucht terug geboekt.
In principe zou alleen Bar getest worden.
Zazou zou pas getest worden op het moment dat Bar drager zou zijn en twintig zou zijn.
We wilden niet als Bar drager zou zijn dat we nog zeventien jaar moeten afwachten of Zazou ook drager is, dus wordt zij ook gelijk getest (het is alleen wat bloed afnemen).
Voor het geval dat over zes weken blijkt dat Bar drager is, en ze weer terug moet om haar darmen en baarmoeder te laten onderzoeken, laat ze die onderzoeken nu maar alvast preventief doen, het zijn nare onderzoeken, maar liever safe than sorry.
Nadat ze ingechecked waren ben ik weer met Han en Tini teruggereden naar de camping waar ik wat klusjes aan de camper heb gedaan.
Han en Tini, als jullie dit lezen, nogmaals bedankt!