Bericht 8

Dag 49 di 3 juli 2007

Rond 14.00 uur naar het winkelcentrum vertrokken met de camper om boodschappen te doen en om het internet gebeuren bij te werken.
We waren klaar rond 18.00 en hebben toen wat gegeten en zijn toen op weg gegaan naar Kutna Hora om de skeletten kathedraal te gaan bekijken.
We waren rond 20.00 in Kutna Hora en hebben daar de enige camping opgezocht, maar dat was niet veel soeps en hij vroeg toch € 15 per nacht.
We hebben er voor gekozen om vlak bij de camping op een parkeerplaats te overnachten.
Dag 50 wo 4 juli 2007

We zijn naar de kathedraal gereden, meer een kerkje, dat was erg bijzonder.
De kerk was gedecoreerd met de beenderen van 40.000 mensen.
Vooral de gigantische kroonluchter en het wapenschild waren bijzonder.
Daarna zijn we naar de St. Barbara kathedraal gereden die daar een kilometer of 5 vandaan was.
Dit was een Gotische kathedraal die vooral van buiten erg mooi was, van binnen was hij voor ons aan de sobere kant.
Buiten stond een kunstenares met haar man te werken.
Ze maakte hele mooie fantasievolle tekeningen met kleurpotlood.
Ze had van alle werken bij een grafisch atelier afdrukken laten maken omdat ze haar originelen niet wil verkopen.
Dus hebben we een paar afdrukken gekocht, want we vonden ze toch wel erg mooi.
Daarna hebben we nog een beetje door het dorpje gewandeld en zijn toen weer naar de camper gegaan om te vertrekken naar Wenen.
Dit was een lekker ritje van een uur of vier.
We hebben de camper geparkeerd bij een wijnboer waar je voor vijf euro per nacht kan staan, heerlijk rustig in het buitengebied van Wenen.

Dag 51 do 5 juli 2007

Vanuit de wijngaard met de tram en metro naar het centrum gereden.
We hebben de dom (Stephansdom) bezocht, want daar kwamen we de grond uit.
Het was naar onze smaak niet zo heel bijzonder, het was weer een Gotisch bouwwerk, dus wat sober. Buitenkant was wel behoorlijk spectaculair.
Prachtige gouden plaatjes met reliëf, (oorsprong Duitsland) gevonden om af te gieten
Daarna wat door de stad gelopen op zoek naar de VVV om info te vergaren en daarna een gebakje gegeten in een zeer dure tearoom, thee € 4,20, maar wel erg goed gebak en zeer onbeschoft personeel.
Daarna nog een paar boodschapjes gedaan en weer terug naar de wijngaard.

Dag 52 vr 6 juli 2007

Niet veel gedaan, wat bij de camper gebleven.
Bij de wijnboer was een bruiloft waar ook aardig wat kinderen waren, dus Zazou is veel bij de bruiloft geweest. Gespeeld met de 17 maanden oude Esther waar ze heerlijk over moederde en toen het tijd werd om naar bed te gaan vond ze dat zij maar naast haar moest kruipen maar daar hadden de ouders niet echt oren naar.

Dag 53 za 7 juli 2007

Vandaag naar de rommelmarkt en de daaraan vast zittende naschmarkt.
Het was een erg leuke rommelmarkt met leuke spulletjes en weinig rommel voor leuke prijsjes. Twee hele mooie Tsjechische kerstballetjes gekocht uit circa 1910, hopen dat we die heel over krijgen!
Het Majolika huis en Wagnerhuis bekeken (prachtig!) kan je helaas niet in!
De naschmarkt zijn we niet aan toe gekomen want Jas en Marijke (oom en tante van Bar) waren op de terugweg vanuit Budapest en kwamen over Wenen, dus die hebben we bij schloss Schönbrunn ontmoet om even bij te kletsen en wat te drinken, was heel erg gezellig. Heel fijn om weer eens bekende gezichten te zien.
Wie volgt??????
Jas werd meteen omhelsd door Zazou, die al sinds haar prille begin erg dol op hem is. Hij kon dan ook haar pas verworven pastic met metalen ringetje voor haar op maat buigen zodat die niet meer pijn deed, kijk zo maak je vrienden! Ze hadden ook een heel mooi houten domino spel voor Zazou meegebracht waar ze direct mee wilde spelen.
Daarna hebben ze ons bij de metro gedag gezegd en zijn we weer terug naar de camper gegaan.

Dag 54 zo 8 juli 2007

Naar Hofburg palace (Sissi paleis) gegaan.
Dit is een enorm complex in het centrum van Wenen waar je verschillende dingen kan bezoeken.
We dachten dat je als op zoveel van dit soort plekken een totaal kaartje kon kopen, mis, je moest overal apart entree voor betalen.
Dus zijn we naar een patisserie gegaan die Bar graag wilde uitchecken die inderdaad erg goed was, (zelfs ik vond het gebak lekker!) om te kijken wat we van Hofburg wilden zien.
Wij hebben gekozen voor de zilver kamer, het Sissi museum, de Kaiser appartements, de schatzkammer en de Spanische hofreitschule.
De zilver kamer is een museum vol met tafel zilver, servies en tafel decoraties.
Dit was op zich wel mooi, maar niet zo mooi als vergelijkbare tentoonstellingen in Duitsland.
Het Sissi museum was leuk om te zien, maar het was zo “sfeervol” gepresenteerd dat je af en toe de onderwerpen bijna niet kon zien omdat er te weinig licht was.
De Kaiser appartements zitten er aan vast en was ook mooi, maar minder dan de paleizen Duitsland, op een enkele kamer na. Bar heeft weer veel stiekeme foto’s gemaakt, nou ja stiekem?!! Gelukkig bij het laatste vertrek werd ze pas gesnapt en werden ze heel boos nadat ze gezegd hadden dat het niet mocht en Bar even gauw nog een foto maakte.
Corien, een foto voor jou, weet je nog dat prachtige openhaardscherm wat we vorig jaar kochten op de Franse rommelmarkt? Dat was hier ook te zien, dus je hebt een Keizerlijk scherm (zie foto)
De schatzkammer was een museum vol met keizers attributen en religieuze kunst, hier zaten erg mooie stukken tussen en was erg mooi gepresenteerd, maar kan niet op tegen Dresden.
De Spanische hofreitschule was officieel dicht, de paarden zijn juli en augustus op vakantie, maar ze hadden dit jaar voor het eerst het idee opgevat om de merries met hun veulens te laten zien en daar achtergrondinformatie bij te geven.
Dit was erg leuk en interessant, vooral voor Zazou die natuurlijk als gewoonlijk weer uitgekozen werd voor de speciale dingen.
Ze mocht suikerklontjes geven, proberen een longeerzweep te laten knallen aaien en rijden.
Ze hadden verteld dat er alleen mannelijke ruiters waren omdat die door hun natuurlijke dominantie de hengsten beter in bedwang konden houden en trainen. Nou, geef Zazou een zweep in haar handen en ze zijn overtuigd van de vrouwelijke dominantie!
Het uitproberen van de zweep was eigelijk voor de grotere kinderen maar ze bleef volharden dat zij het ook kon. Nou, dat hebben ze geweten; minuten lang bleef ze onophoudelijk met de zweep zwiepen het publiek deinsde naar achter en brulde van het lachen.
Ze mocht ook als enige, omdat ze begon te huilen omdat ze de veulentjes niet kon aaien doordat de merries die afschermden, nog een suikerklontje geven aan een merrie die voor haar knielde.
En ze mocht er ook nog op zitten, maar dat vond ze toch te eng.
Daarna nog even een happy-meal gescoord en weer naar de wijnboer.
Wenen is wat betreft entree hartstikke duur een tentoonstelling kost min. €10 p.p wat ons vandaag bracht op €46.

Dag 55 ma 9 juli 2007

Vandaag Hundertwasser dag.
Eerst naar het Hundertwasserhaus geweest.
Dit is een appartementencomplex dat hij samen met een architect helemaal aangekleed en (ge)verbouwd heeft.
Hij hield van de natuur en vond dat de huidige mens ver van de natuur afstaat en in onnatuurlijke huizen leeft.
Hij gaat er van uit dat er in de natuur nauwelijks rechte lijnen bestaan, dus die gebruikt hij niet, evenals vlakke vloeren want die zijn volgens hem alleen ontworpen om machines op te zetten.
Er groeien ook een aantal bomen uit het pand wat een mooi maar vreemd beeld geeft.
Doordat de woningen gewoon bewoond worden kan je ze niet bezichtigen, maar er zit een café onder waar je een dvd kunt bekijken die een tour door het complex geeft.
Daarna zijn we naar het om de hoek gelegen Kunsthaus Wien gegaan.
Dit is het Hundertwasser museum, wat hij ontworpen heeft en waar zijn schilderijen en andere projecten te zien zijn.
Ook is er een ruimte voor hedendaagse kunst, waar op dat moment een mooie schildertentoonstelling was die de realistische mens centraal stelde.
Het Hundertwasser museum is een heel mooi pand, ook weer zonder rechte lijnen en vlakke vloeren.
Het klinkt misschien als bizar, maar het voelt (voor ons) als een heel prettige leefruimte, gaan we in een volgend huis iets mee doen.
Daarna hebben we in het museumrestaurant een hapje gegeten en toen we weg wilden barstte er een giga onweersbui los waardoor we nog een uurtje moesten wachten voordat we terug naar de camper konden.

Dag 56 di 10 juli 2007

Ed heeft al een aantal dagen flinke pijn in zijn rug en aangezien de ibruprofen niet veel uithaalt vandaag maar even een arts opgezocht.
Hij heeft niet gezegd wat het zou kunnen zijn en aangezien Ed alleen was gegaan heeft hij het natuurlijk zelf ook maar niet gevraagd!!! In elk geval pijnstillers voor overdag en spierverslappers voor s’nachts en als het over drie dagen niet over is terug komen.
De arts kende Ed zijn verzekeringskaart niet en vervolgens hoefde hij niet te betalen??????
Naast de rugpijn was het ook hondenweer dus zijn we lekker een dagje in ons knusse huisje gebleven, lekker in bed een komische film gekeken en aan het eind van de dag knapte het op en heeft Zazou heerlijk in de natte klei zitten spelen.
Daarna heeft ze ons al haar opa’s opgesomd. Lees en huiver;
-Opa Cees van van omaTruus
-Opa Jan van oma Stella
-Opa Kees van tante Cakka
- en ik heb nog een opa mama !! O, ja ? Jaaahhhh!!!
Gelukkig net een driftbui kunnen voorkomen door haar te vragen of die toevallig op de foto’s stond.
Opa Jan (van tante Rennie) natuurlijk!

Dag 57 wo 11 juli 2007

Naar het museum kwartier om wat kunst tot ons te nemen.
We kwamen binnen op het plein van het kindermuseum waar Zazou eerst een poos met water, zand, graafmachines etc. gespeeld heeft.
Vervolgens zijn we naar het Leopold museum gegaan om vooral werk van Klimt en Schiele te bekijken.
Dit viel even tegen, want op hun folder staat groot Klimt en ze laten een foto van een doek zien,(d.w.z. een stukje van het doek, nl. het leven, het stuk dood vonden ze, denk ik, te weinig toegankelijk dus dat laten ze dan maar gewoon weg! Heel vreemd !) maar ze hebben maar één doek van Klimt! uit zijn gouden periode.
Van Schiele hebben ze de grootste collectie ter wereld waar een aantal indrukwekkende doeken tussen zitten. Dit is echt hun parade paardje maar daar adverteren ze niet mee op hun folder waarschijnlijk ook weer omdat het voor het grote publiek niet toegankelijk genoeg is. Wij vonden het heel krachtig werk wel behoorlijk depressief/naargeestig. Ongelofelijk dat iemand in zo’n korte periode (hij is ca. 28 jaar geworden) zulk interessant werk heeft kunnen maken.
Wat ze voor de rest laten zien vonden wij weinig interessant.
Daarna zijn we naar het kunst historisch museum gegaan.
Dit was een geweldig mooi pand, met een zeer indrukwekkende collectie doeken van grote meesters. (Rembrand, Bosch, vermeer, Raphael, Velázquez enz.)
Eindelijk ook werk van Archimboldo in het echt kunnen bewonderen.
Ze hadden ook een bijzonder mooie tentoonstelling van ivoren objecten.
Het was alleen jammer dat de vleugel met decoratieve kunst al zeven jaar! dicht was, terwijl ze er wel bezoekers mee lokken.


Dag 58 do 12 juli 2007

Vandaag naar de dierentuin geweest.
Het moet de oudste van Europa zijn, maar daar zie je niet veel van.
We vonden de dierentuin geen aanrader, het is niet echt verkeerd, maar het is ook niets bijzonders.

Dag 59 vr 13 juli 2007

Naar schloss schönbrunn, dit is een groot keizerlijk paleis wat er vrij nieuw uit ziet maar toch al heel oud is waar o.a. Franz Josef (de man van Sissi) heeft gewoond.
Het meeste was uit de klassieke tijd, dus wel lekker gedecoreerd maar niet zo erg als in de barok.
We hebben de grand tour genomen waardoor we het hele paleis konden bezichtigen en ook nog het labyrint in het park en de Gloriette (vroeger een diner zaal, nu een restaurant/uitkijkpunt)
De Gloriette ligt op een behoorlijke heuvel, maar geeft inderdaad een fantastisch uitzicht over het park en Wenen.
Daarna zijn we naar het labyrint gelopen waar ook een speeltuin bij zit waar Zazou natuurlijk even te keer kon gaan.
Vervolgens zijn we naar het Wagenburg (koetsen museum) gegaan.
Hier stonden een stuk of honderd geweldig mooie koetsen, van simpel tot zeer indrukwekkend.
Daarna hebben we bij een Weense Italiaan een happie gegeten.
Zazou heeft daar vol overgave moedertje kunnen spelen over de een jarige Sarah die daar met haar familie was.
Daarna weer terug naar de wijngaard gegaan. Hier hebben we nog even met de moeder van de eigenaar gebabbeld en geregeld dat we hier morgen onze was kunnen doen, want de tas raakt vol, en ze vertelde dat het van het weekeind rond de 40 graden zal worden, dus we zullen onze dunne kleding weer nodig hebben.

Dag 60 za 14 juli 2007

Vandaag naar het MAK gegaan, dit is een museum voor toegepaste kunst.
Het museum bestaat uit twee gedeelten, een tijdelijke expositie ruimte en de ruimtes met de vaste expositie.
De tijdelijke expositie beneden was weer veel van het vage spul, natuurlijk weer veel audiovisueel en boven was de eindexamen expositie van de kunstacademie, wat leek op eerstejaars experimentjes. Er waren alleen wat interessante bouwvormen van de architectuur afdeling. Wel een tegenvaller, we hadden in Wenen een hoger niveau verwacht of wij zijn te dom om het te begrijpen, dat kan natuurlijk ook.
De vaste collectie was wel erg mooi.
In de kelder kwamen we nog een tijdelijke expositie van een mode ontwerper tegen die van filmrolletjes, plastic zakken en ander “afval” bijzonder mooie kleding had gefabriceerd, was echt fantastisch! Hadden ze helaas geen boek van, maar ga ik bij thuiskomst zeker voor googlen (Stephan Hann)
Daarna hebben we nog een beetje in de stad rond gelopen, maar het was eigenlijk veel te warm (weer rond 40 graden).

Dag 61 zo 15 juli 2007

Lekker naar het zwembad geweest, te warm om iets anders te doen.


Dag 62 ma 16juli 2007

Lekker naar het zwembad geweest, te warm om iets anders te doen.


Dag 63 di 17 juli 2007

Naar de kunsthalle geweest, daar was een behoorlijk mooie hedendaagse tentoonstelling met als thema trauma en droom.
Het was allemaal werk uit een collectie van een Griekse verzamelaar, maar het waren een beetje veel verschillende kunstenaars waardoor de consistentie een beetje ontbrak en waardoor er steeds maar een paar werken van een kunstenaar te zien waren.
De tweede tentoonstelling was van Chen Zhen.
Daarna naar het Secession geweest, dit was een enorme tegenvaller.
Hier hangt een van de belangrijkste werken van Klimt (het Beethoven fries) in een volgens de folders het belangrijkste art-deco gebouw van Wenen.
Het werk was op een lelijke sfeerloze manier gepresenteerd en wij vonden het zeker niet zijn beste werk, de buitenkant van de Secession is weliswaar prachtig met zijn koepel van vergulde laurierblaadjes, binnen was alles zo kil en strak als een ziekenhuis.
De tijdelijke exposities……. Gggggrrrrrr!!!!!! Weer video kunst, hoe de boer zijn land bewerkt enzo!!! Nou, dat zien we elke dag wel bij “onze” wijnboer!
Vervolgens naar de Karls kirche, dit moest het barok gebouw van Wenen zijn, het was aan de buitenkant heel mooi, maar binnen viel het wel mee, en het stond voor de helft in de steigers waardoor je veel niet goed kon zien (wel de volle entree vragen natuurlijk!)
Daarna hebben we ons opgesplitst, want ik wilde nog een cadeautje voor Bar haar komende verjaardag kopen en Bar wilde nog een rondleiding door de staats opera.
Daarna hebben we elkaar weer gevonden bij Demel waar we nog een volgend gebakje hebben geprobeerd ( Bar is al een heel eind door het assortiment heen).
Terug bij de fietsen had ik mijn tweede lekke band, dus dat werd weer lopen naar de camper.

Dag 64 wo 18 juli 2007

Vandaag naar het natuur historisch museum geweest.
Dit is een enorm museum waar we vijf en half uur zoet geweest zijn.
Ik was het laatste uur compleet verzadigd, maar het is een echte aanrader.
Ze hebben daar enorme collecties mineralen en edelstenen, aquaria, opgezette dieren, insecten, vlinders, dino’s, microscopen waar je van alles onder kan bekijken enz.
Allemaal super mooi tentoongesteld.
Bij de fietsen had ik mijn derde lekke band, dus weer lopen.
De voorband en binnenband heb ik al vervangen, morgen maar een fietsenmaker opzoeken die de achterkant mag doen, want daar heb ik geen zin in met al die versnellingstandwielen en zo.

Dag 65 do 19 juli 2007

Eerst een fietsenmaker opgezocht om mijn fiets te laten repareren.
Deze kon het pas volgende week woensdag afhebben, want de werkplaats was volgeboekt (ze liepen er met drie man te niksen en niemand in de werkplaats!) dus ik heb maar even gevraagd hoe ik het moest doen en dat leek best wel eenvoudig, dus maar een binnen en buitenband meegenomen en weer terug naar de camper.
Het was inmiddels al weer veel te heet om te gaan sleutelen, dus maar met z’n drieën op Bar haar fiets naar het station.
Joepi! Ik (bar) ben altijd erg blij als Ed een lekke band heeft, het is zo gezellig met zijn drieën op de fiets met ons lekkere kleine wijfie tussen ons in!
Toen we de trein wilden instappen kwam ik er achter dat ik de kaartjes nog niet had afgestempeld, dus dat deed ik nog even gauw.
Bar en Zazou waren bij de tweede deur ingestapt en ik bij de eerste.
Hierdoor dacht Zazou dat ik nog buiten stond en wilde mij roepen om naar binnen te komen.
Ze hield zich vast aan een soort deurstop en toen vlogen de deuren dicht met twee van haar vingers tussen de deur en de deurstop.
Gelukkig kon Bar de deur nog open krijgen en konden we haar er tussenuit krijgen.
Normaal zou dit niet gebeurd zijn, want je krijgt een geluidssignaal en dan duurt het nog een paar seconden voordat de deuren dicht gaan, (dichtknallen) maar nu gingen ze gelijktijdig met het geluidssignaal dicht door een hufterige conducteur.
Zazou had haar vingers kapot, en ze werden al gauw behoorlijk dik en blauw, en moest natuurlijk erg huilen. Niks voor haar omdat ze altijd een behoorlijke bikkel is als het om pijn gaat.
Mensen in de trein vertelden ons dat er twee haltes verder een ziekenhuis zat, dus daar zijn we er uit gegaan en naar de eerste hulp.
De wachtkamer zat behoorlijk vol, maar we mochten meteen doorlopen. Waarschijnlijk omdat Zazou moord en brand gilde, ze is op de een of andere manier erg angstig voor mensen in wit uniform.
De arts dacht dat het niet zo erg was, maar omdat Zazou haar vingers niet wilde buigen heeft hij toch maar een paar foto’s laten maken.
Gelukkig had ze niks gebroken, dit was wel een wonder want de ruimte waar ze met haar vingers tussen de deur en de deurstop zat is twee a drie millimeter.
Toen we verder gingen met de trein naar de stad, kwamen we zelfs een trein tegen waar eerst de deuren dichtklapten en daarna pas het geluidssignaal!, dit is dus wel een punt voor de Oostenrijkers om aan te werken.
Daarna zijn we de stad ingegaan.
Ik moest nog een paar dingen op internet uitzoeken voor de volgende bestemmingen, waarschijnlijk Kroatië en Bar heeft wat gewinkeld.
We zouden ook nog wat galeries bezoeken, maar we konden het niet echt vinden, dus hebben we het in de Cartier winkel gevraagd waar we een boek kregen waar allemaal galeries instonden en de vrouw die ons daar hielp begreep goed wat we zochten, dus had ze alvast de belangrijkste aangekruist.
We hebben toen besloten om een gebakje te gaan eten (dit keer; Gestner, vreselijk onvriendelijk personeel wel goed gebak maar onze nr 1 blijft Demel) en terug te gaan naar de camper om rustig een galerieroute uit te stippelen voor een andere dag. Met 40 graden in een stad is ook bepaald geen lolletje!

Dag 66 vr 20 juli 2007

Het zou vandaag nog warmer worden dus zijn we lekker een dagje in de camper gebleven met de airco aan!
Zazou de hele ochtend lekker tv gekeken en Bar tot half twee een boek gelezen in bed. Terwijl de meisjes zich uitstekend vermaakte in bed heeft Ed de computer bijgewerkt. Ik moet nu echt stoppen want Zazou is onderwijl tandarts aan het spelen en wil ik nog wat over houden in mijn mond, dus moet ik haar even tot de orde roepen. Ed heeft haar geinspireerd met de dremel! Ze vijlt mijn tanden met een nagelvijl en daarna plakt ze er buddies over. Wat gaat de liefde voor je kind toch ver.

Bericht 7

Dag 38 vr 22 juni 2007

Vandaag nog rot gevoeld over Lara en weinig puf gehad om wat te ondernemen.
We wilden naar het winkelcentrum fietsen om te internetten, maar het regende te veel en we hadden geen zin om nat te worden.
Wel een leuk gemixt gezin ontmoet; pa (Arjan) was van origine Nederlander, ma (Joanne) was een blanke Zuid-Afrikaanse, met drie kinderen Alex 3 jr, Jordan 7 jr, Gerald 10 jr, die van Afrika tot Amerika geboren waren en een vriend van de familie van 19 die ook een oogje in het zeil hield bij de kids.
We hebben gezellig bij hen onder de luifel tot laat in de avond zitten kletsen.

Dag 39 za 23 juni 2007

Weinig gedaan, we waren nog te moe om de binnenstad in te duiken.
Alleen naar het winkelcentrum gefietst om het internet gebeuren bij te werken en daar een pizza gepakt.

Dag 40 zo 24 juni 2007

Aan het eind van de ochtend met onze “buren” met de trein naar de binnenstad gegaan.
Daar hebben we een antieke tram genomen die een rondrit door de stad deed.
Het was een heel mooi trammetje, alles was in harmonie, mooie gelakte bankjes, mooie lampjes, mooi geschilderd plafond, die heel veel herrie maakte.
De conducteur was alleen een erg ontsierend aspect, lelijk van uiterlijk en humeur en zo dik dat hij bijna niet door de deur paste.
Hij werd ook peu nerveu van Zazou die geen tien seconden kon stil zitten.
We zijn uitgestapt bij het Luna park, een prehistorische kermis met aan lager wal geraakte alcoholistische uitbaters.
De kinderen mochten in de botsauto’s, maar mochten eigenlijk niet botsen want er zaten geen gordels in!
Bar mocht de kinderen niet helpen op het springkussen omdat ze bang waren dat de naden het zouden begeven, wat Bar natuurlijk negeerde omdat er twee kleintjes bovenin zaten die er niet meer naar beneden durfden, met als gevolg twee dronkelappen schreeuwend onderaan het springkussen.
Daarna zijn we het centrum ingegaan, waar we wat rondgebanjerd hebben.
De buren gingen nog naar een blacklight voorstelling waar je in Praag mee doodgegooid wordt en wij zijn weer terug gegaan naar de camping.

Dag 41 ma 25 juni 2007

Eerst in de ochtend afscheid genomen van de buren.
Zazou probeerde zoals de laatste paar dagen vooral het oudste jongentje de hele tijd te knuffelen, maar voor een jongentje van tien bestaat er geen grotere nachtmerrie dan een peuter die hem de hele dag achtervolgd (meisjes zijn stom!).
Een dag hiervoor zaten de kids met z’n allen t.v. te kijken in hun camper, maar de oudste had zich helemaal onder het dekbed verstopt om zich onzichtbaar te maken voor Zazou, je zag alleen een oog die onder het dekbed naar de t.v. keek.
Daarna zijn we naar het centrum vertrokken.
Ik had het plan om de Praagse burcht te bezoeken, maar het is anders gelopen want we hadden eerst de vvv opgezocht, maar onderweg naar de burcht kwamen we de astronomische klok tegen en de Karels brug waar ook van alles gebeurd met schilders, muzikanten, en straatartiesten dus dit duurde ook even voordat we hier over waren.
Aan de andere kant gekomen was daar de St. Nicolaas kerk, wat één van de Praagse toppers is, dus die wilden we natuurlijk ook bekijken.
Deze was inderdaad bijzonder mooi, super barok.
Ondertussen was het een uur of vijf, dus had het geen zin meer om vandaag nog naar de burcht te gaan.
Toen we terug kwamen bij de camper hadden de buren een A4tje met allemaal kusmondjes van de jongens voor Zazou op de deur geplakt, waar Zazou dus heel blij mee was want ze was de hele dag op kusjesjacht, die de jongens niet wilde geven.

Dag 42 di 26 juni 2007

Vandaag wel naar de Praagse burcht gegaan.
Dit is een complex met een kathedraal, klooster, paleis, kapelletjes, en wat andere oude bouwwerken.
Hier hebben we de St. Vitus kathedraal bezocht die een Gotisch meesterwerk is, met zeer bijzondere glas in lood ramen b.v. ook een art-deco raam gemaakt door Mucha.
Daarna zijn we het konings paleis in gegaan, dit viel tegen want de ruimtes waren bijna allemaal kleurloos, niet gedecoreerd en ongemeubileerd.
Vervolgens hebben we het gouden straatje bezocht waar vroeger de edelsmeden en andere ambachtslieden van de koning woonden en werkten.
Dit was een heel mooi soort middeleeuws straatje met allemaal kleine huisjes waar nu winkeltjes in zaten.
Het was inderdaad een gouden straatje want ik vond een briefje van honderd!, en bar heeft er een mooie ketting gevonden (gekocht).
Hierna zijn we in de St. Joris basiliek geweest, dit was wel erg vergane glorie, maar met de verlichting zag het er toch nog redelijk goed uit.
Daarna een deurtje verder gegaan naar het St. Joris klooster wat nu een museum was voor oude schilderkunst.
Dit was echt een mega deprimerend gebeuren, door de vloerbedekking, de luchtvochtigheid, de hitte, de schilderijen etc. dus er als Japanners doorheen gerend en weer naar buiten!
Al met al komt de nummer 1 attractie van Praag bij ons zeker niet op nummer 1.
Buiten de muren was op een grasveldje nog een leuke tentoonstelling van roofvogels die we bezocht hebben.
Daarna nog wat gegeten bij de Mc, want Zazou wilde al dagen het peperman koekje (gemberbrood mannetje) wat bij een happymeal zat.
Hier verkopen ze die toytjes niet los zoals ze in andere landen wel doen.
De mensen vallen ons over het algemeen erg tegen, de meesten zijn onvriendelijk, niet behulpzaam en zeer ongeïnteresseerd.
Het zal wel door de communistische achtergrond komen.

Dag 43 wo 27 juni 2007

Vandaag zouden we op jacht gaan naar goede Praagse galeries.
Dit is niet helemaal gelukt omdat de eerste galerie eigenlijk geen galerie was maar een cultureel centrum die zich gevestigd had in het belangrijkste art-deco gebouw van Praag.
Hier hebben we meteen maar een rondleiding genomen.
Het was echt een prachtig gebouw met een geweldige inrichting veel schilderingen, lampen, ornamenten e.d. van Mucha, prachtig!!!!!
De belangrijkste functie van het gebouw was het huisvesten van een concertzaal waar nog bijna dagelijks klassieke concerten werden gegeven.
De overige vertrekken konden ook gehuurd worden voor bijna elke gelegenheid.
De rondleiding duurde iets van anderhalf uur en daarna hebben we boven in het gebouw nog een expositie bezocht van een (theater)architect.
Bar vond het mooi, ik vond het weinig boeiend.
Daarna hebben we nog wel een goede moderne galerie bezocht en voor de rest hebben we eigenlijk wat rond gesnuffeld en een gigantische driftbui van Zazou overleefd, eens in de twee weken moet dat blijkbaar “even” gebeuren, en ze ontploft dan compleet om een kleinigheidje. (Dit keer waren het de hete voeten, hete billen hadden we al gehad!) Ze had heel wat bekijks, we hadden wel met de pet rond kunnen gaan, zón show gaf ze weg. Ed vind dit vreselijk ik heb daar niet z’n last van, het moet schijnbaar gewoon “even”. Dit keer was het echter wel hééél erg! We zijn er wel achter een tik voor de billen helpt bij haar niets het maakt het alleen maar erger dus maar weer iets nieuws geprobeerd: Alle benen en armen in de
houdgreep hand voor de mond en zeggen dat we haar pas weer los laten en als ze rustig doet en niet meer gilt, nou die begrenzing heeft ze blijkbaar nodig want dat hielp en toen kon ze rustig haar probleem uiteggen.PUFFFFF!!!!!!!!!!
Daarna zijn we op zoek gegaan naar een poppen theater om kaartjes te halen voor de volgende dag.
Het theater had alleen klassieke voorstellingen en laat op de avond, dus dit was voor ons niet echt een optie.
Ik had van de vvv nog een ander adres gekregen waar ze kindervoorstellingen hadden, dus proberen we die morgen maar.
Onderweg terug hebben we nog wat bij een Italiaan gegeten.

Dag 44 do 28 juni 2007

Vanochtend vroeg opgestaan om naar het poppen theater te gaan wat helemaal aan de andere kant van Praag ligt.
We hadden het mooi gehaald, we waren er kwart voor 10 en de voorstelling begon om 10.00.
Het was wel een grappige voorstelling, wel in het Tsjechisch, maar we konden het wel een beetje volgen, het was tenslotte een kindervoorstelling.
Het ging over twee kinderen die i.p.v. naar muziekles naar de kermis gingen. (dat konden wij er tenminste uithalen.)
Het was blijkbaar een heel bekend poppen gebeuren want er waren van het hoofd karaktertje ook allemaal boekjes en cd’tjes.
Zazou vond het prachtig en daar ging het ons om.
Daarna bij KFC wat gegeten en uitgezocht waar de dierentuin was die ook op het programma stond.
Daarna met de metro en de bus ernaar toe.
We hadden er niet zo’n hoge verwachting van omdat er nergens reclame voor gemaakt werd en in de boekjes was er ook nauwelijks iets over te vinden.
Nou, dat was dus een verrassing, want het is een bijzonder mooie dierentuin die twee niveaus heeft waar je met een stoeltjeslift naar toe kan.
De dieren hebben hele mooie en zeer grote verblijven, zo groot dat je een heel aantal dieren niet te zien kreeg.
Een beetje jammer, maar wel zo prettig voor de dieren.
Bar heeft denk ik wel tweehonderd foto’s gemaakt, lang leve de digitale camera!
We hebben ook hier weer dieren gezien die we nog nooit gezien hebben met name een prachtige soort oer vogel uit Australië die zeer geïnteresseerd was in Bar. Bar is ook flink afgesnuffeld en gekust door een kameel, nadat ze over een hekje gestapt was.


Dag 45 vr 29 juni 2007

Lekker dagje op de camping.




Dag 46 za 30 juni 2007

Naar het museum voor moderne kunst geweest.
Dit is een enorm groot modern gebouw dat vol staat en hangt met niet zo’n geweldige collectie.
Ze hebben wel veel grote namen, maar het zijn wel de mindere werken en vaak ook maar één schilderij.
Er waren wel een paar mooie dingen, maar voor vijf hele grote verdiepingen vol viel het wel een beetje tegen.
Wel weer een prachtig boek gescoord van Milan Kunc (schilderkunst) voor maar 350 Kronen, dat is nog geen € 12!
Daarna zijn we op het plein in de stad naar het Mucha en Dali “museum” geweest.
Dit was echt een enorme toeristische valkuil waar we ingelopen zijn.
Het Mucha deel hing vol met posters, briefkaarten, en wat andere niet waardevolle zooi, niks echts dus.
Het Dali deel was ook zoiets dergelijks, een klein beetje beter, maar het was ook een aanfluiting.
Daarna nog wat boodschapjes gedaan en weer naar de camper.



Dag 47 zo 1 juli 2007

Pas rond twaalf uur richting de stad vertrokken naar het museum voor decoratieve kunst. (want Bar moest een poos bijkletsen met zusterlief). Bij een antiekwinkel een prachtige ketting gezien en gepast met granaat, Biedermeier 1810, helaas boven budget € 2750
Het museum was prachtig! Er was ook een te gekke tijdelijke (contemporairy) expositie van twee kunstenaars die dieren objecten hadden gemaakt waarbij ze gebruik maakten van allerlei technieken en materialen zoals pet flessen, houtsneden, blik, foto’s etc.
Vooral van de pet flessen hadden ze waanzinnige dingen gemaakt.
Zie foto’s. (Bar heeft natuurlijk wéér een boek gekocht, we gaan nu vast over de 5000 kg)
Boven was de vaste tentoonstelling die verdeeld was in kleding, uurwerken, grafiek, keramiek en sieraden.
prachtige dingen gezien. Met name het glas en de monstransen.
Het beste chocolade ijs ever gegeten bij een eco café. (zie foto Zazou)
Daarna zijn we op zoek gegaan naar de Sipek winkel/restaurant.
Dit was een winkel met een heleboel Sipek werken, maar het was een kleine ruimte en heel veel werk en slecht gepresenteerd, dus het was een beetje een rommeltje.
Achterin de winkel zat een Thais restaurant die geheel door hem ontworpen en aangekleed was.
We hebben daar super gegeten van Sipek borden en gedronken uit prachtige glazen, echt een feestje, voor nog geen 20 € !!!!



Dag 48 ma 2 juli 2007

Vandaag lekker op de camping, uitgeslapen en de boel alvast opgeruimd en schoongemaakt voor ons vertrek morgen. Plakboek bijgewerkt tot 12.00, ik hoop wel dat we er nog ooit inkijken want het is een peut werk!